پادشاه سئوچئو (۲۹۲-۲۷۰ میلادی)، سیزدهمین امپراطور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراطوری کره، بود. او دومین پسر امپراطور جونگچئون بود، سئوچئو در سال ۲۵۵ میلادی به عنوان ولیعهد معرفی گردید. او در سال ۲۷۰ میلادی پس از فوت پدرش به سلطنت رسید. دراولین ماه سال ۲۷۱ میلادی، او "Usu"، دختر "Daesaja" از منطقه "Seo-bo" را به عنوان ملکه خود انتخاب کرد.

در سال ۲۸۰ میلادی، قوم Sushen، حمله کردند و پادشاه سئوچئو برادر کوچکتر خود، "Go Dal-ga"، را برای مقابله با آنها فرستاد. Dal-ga، سرزمین Dallo-seong را تصرف کرد و فرمانروای آن را کشت، او حدود 600 خانوار Sushen را به جنوب بویو منتقل کرد. پادشاه سئوچئو، به Dal-ga عنوان پرنس صلح(Anguk-gun) را اعطا کرد و به او کنترل ارتش و قبایل Sushen و Yangmaek را سپرد.

در سال ۲۸۶ میلادی، برادرهای کوچکتر سئوچئو، "Go Il-u" و "Go So-bal" طغیان کردند، اما شورشیان شکست خوردند و کشته شدند.

پادشاه سئوچئو، در سال ۲۹۲ میلادی، بعد از ۲۳ سال حکومت درگذشت. او در سئوچئو وو، دفن گردید. از اینرو نام معبد سئوچئو را دریافت نمود.