گگوکچئون، دومین پسر هشتمین پادشاه گوگوریو، سیندائه بود. با وجود اینکه برادر بزرگتر او، "(Go Balgi(고발기"، ولیعهد اصلی بود، صاحب منصبان دربار از گگوکچئون حمایت کردند، اودر سال 176 میلادی ولیعهد شد.

در سال 180 میلادی، گگوکچئون با بانو "U"، دختر "U So" از "Jena-bu"، جهت نیرومندتر کردن قدرت مرکزی، ازدواج کرد. بانو "U" بعد از مرگ همسرش، با برادر گگوکچئون، پادشاه سانسانگ، ازدواج کرد و ملکه باقی ماند.در مدت سلطنت او، پنج قبیله قدرتمند منطقه که "بو" نامیده می‌شدند، به بخشهایی از امپراطوری مرکزی تبدیل شدند و یاغیان نیز توسط حکومت اشرافی سرکوب گردیدند.

در سال 182 میلادی، گگوکچئون، پرنس “Gye-Su” را برای مقابله با نیروهای مهاجم چینی سلسله هان، که از طرف فرماندار “Liaodong” اعزام شده بودند، فرستاد. با وجود اینکه پرنس “Gye-Su” توانسته بود، جلوی ارتش دشمن را بگیرد، پادشاه گگوکچئون در سال 184 میلادی، رهبری ارتش را مستقیما" برای مقابله با تهاجم نیروهای هان بر عهده گرفت. در سال 191 میلادی، پادشاه گگوکچئون سیستم “meritocratic” را برای انتخاب صاحب منصبان دولت، پیاده کرد. در نتیجه این تصمیم او، تعداد زیادی از افراد با استعداد در سرتاسر گوگوریو کشف شدند، که مشهورترین آنها "Eul Pa-So " بود. او توانست به مقام وزیر اعظم دست پیدا کند.

بر اساس متون کهن سامگوک ساگی گفته شده است که، روزی در سال 194 میلادی، گگوکچئون به شکار رفت و با یک روستای قحطی زده روبرو شد. او مقداری از لباسها و غذاشو به یکی از روستاییها داد، و احساس کرد که او مسئول درد و محنت آن مردم می‌باشد. گگوکچئون، برای اصلاح و بهیود زندگی کشاورزان و روستائیان در امپراطوری، اقدام کرد.
Jindaebup

Jindaebup، یک سیسنم قرض کردن حبوبات می‌باشد که توسط گگوکچئون، در سال 194 میلادی وضع گردید. بر اساس این سیتم مردم می‌توانستند که از ماه مارچ تا جولای، حبوبات قرض بگیرند و در ماه اکتبر قرض خود را پرداخت کنند.این سیستم در طول سلسله جوسون “Hwangok” ادامه پیدا کرد.
مرک و جانشین

هرچند مخالفتها با تغییر جانشینی از پدر_فرزند به برادر به خاطر ارشدیت افزایش پیدا کرد. اما او بواسطه برادرش، سانسانگ، موفق به انجام این کار شد. نام پس از مرگ او ، گگوکچئون وون، برگفته از محل دفن او می‌باشد.