▐░▌ماه زیبای خدا ای رمضان , ماه قرآن ودعاای رمضان{اشعار ویژه ماه رمضان}▐░▌

[R A H A]

مــاه زیبــای خــدا ای رمضـان
ماه قـرآن و دعـا ای رمضـان

هر کجـا پا بنهی یـاد خــداست
ذکرحق در همه جا ای رمضـان

شبت آرام وسحر شیرین است
روزهـا پــر ز صفـا ای رمضـان

صـوت قـرآن و منـاجـات و دعـــا
همـه آهنـگ خــدا ای رمضـان

دل مـا را کـه گنـه کـرده سیـاه
پرکن از نـور و صفـا ای رمضـان

همـه مهـمـان خـداونـد کریـــم
سر این سفره سرا ای رمضـان

تا خــدا عمــر دهــد با دل شــاد
نشـوم از تو جــدا ای رمضـان

[R A H A]

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟
آنکه زاغیار برد شکوه بر یار کجاست

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک
می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست

سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست
تاکه معلوم شود طالب دیدار کجاست

بار عام است خدا را به ضیافت بشتاب
تا نگوئی که در رحمت دادار کجاست

مرغ شب نیمه شب دیده به ره می گوید
سوز دل ساز بود دیده بیدار کجاست

ماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار
تا نگویند که آن وعده ایثار کجاست

حق به کان کرمش طرفه متاعی دارد
در و دیوار زند داد خریدار کجاست

آن خدائی که رحیم است و کریم است و غفور
گوید ای سوته دلان عاشق دلدار کجاست

من ژولیده به آوای جلی می گویم
آنکه با توبه ستاند سپر نار کجاست

ژولیده نیشابوری

[R A H A]

روزه ، تمرين كلاس زندگي
درس ايثار و خلوص و بندگي

روزه ، زنجير هوا گسستن است
ديو و بت هاي درون بشكستن است

ماه در خودنگري و خودكاوشي
لب فرو بستن ، نگفتن ، خاموشي

درك مسكين از دل و جان كردن است
زندگي همچون فقيران كردن است

قهرمان صحنه تقوا شدن
همچو ماهي زنده دريا شدن

ماه ميهمان وضيافت برخدا
جام بخشش ، ماه سرشار ازعطا

[R A H A]

رمضان آمد و آهسته صدا کرد مرا
مستعد سفر شهر خدا کرد مرا

از گلستان کرم طرفه نسیمى بوزید
که سراپاى پر از عطر و صفا کرد مرا

نازم آن دوست که با لطف سلیمانى خویش
پله از سلسله دیو دعا کرد مرا

فیض روح‌القدسم کرد رها از ظلمات
همرهى تا به لب آب بقا کرد مرا

من نبودم بجز از جاهل گم کرده رهى
لایق مکتب فخر النجبا کرد مرا

در شگفتم ز کرامات و خطاپوشى او
من خطا کردم و او مهر و وفا کرد مرا

دست از دامن این پیک مبارک نکشم
که به مهمانى آن دوست ندا کرد مرا

زین دعاهاست که با این همه بى‌برگى و ضعف
در گلستان ادب نغمه سرا کرد مرا

هر سر مویم اگر شکر کند تا به ابد
کم بود زین همه فیضى که عطا کرد مرا

[R A H A]

سلامم بر تو ای ماه شریف و ماه بی همتا
درودم بر تو ای ماه عزیز خالق یکتا

سلامم بر تو ای ماه دعا ای ماه آمرزش
درودم بر تو ای ماه ثنا ای ماه آمرزش

سلامم بر تو ای ماه ورع ای ماه استغفار
درودم بر تو ای ماه نماز و ماه استغفار

سلامم بر تو ای ماه فضیلت ماه آزادی
درودم بر تو ای ماه عزیمت ای مه شادی

سلام بر تو ای ماه هدایت ای مه ایمان
درودم برتو ای ماه عنایت ای مه سبحان

سلامم بر تو ای ماه تلاوت ای مه فرقان
درودم بر تو ماه شهادت ای مه قرآن

سلامم بر تو ای ماه مبارک ماه وعظ و پند
درودم بر تو ای ماه سالک ای مه پیوند

سلامم بر تو ای ماه ولایت ای مه والا
درودم بر تو ای ماه سعادت ای مه رعنا

[R A H A]

رمضان شهر عشق و عرفان است
رمضان بحر فیض و احسان است

رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن
گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است

رمــضــان امــتــــداد جــــاده نــــور
در گذرگاه هــر مــــسلمــان است

رمـضـان چـلچــراغ نــور افـشان
در شبــستان قلــب انـسان است

مـــاه تــحکــیــم آشنـــایــــى هـــا
مــاه تعــطیل قــهر و حرمان است

مـــاه شـــب زنــده دارى عـشــاق
مــاه بــیــدار بــاش وجــدان است

مـــاه اشــک و خـروش و ناله و آه
راه برگــشت هــر پــشیمان است

مــــاه آســـایــش قــلــوب بــشــر
مــاه پــالایــش تـــن و جــان است

مــــاه تــسلیــم در بــــر خـــالـــق
مــاه تــمریــن کــار نــیـکــان است

رمضــان چــشمــه عـطــاى خـــدا
ماه عفو و گذشت و غفــران است

رمــضــان رهــنـــمــا و راه گــشــا
بهــر گــم گـشتگان حـیــران است

رمــضــان شــاخسارى از طــوبـى
غرفه اى از بــهشـت رضوان است

رمــضــان بــارگــــاه (بــســم ا…)
جلــوگاه (رحیـم) و (رحمان) است

مــاه تـــحصیــل دانــش و تــقــوى
گــاه تــطهـیــر و راه ایــمـان است

مــــاه اکـــرام عـــتــرت و قـــــرآن
مــــاه اطفــــاء نــــار نــیــران است

عیــــد مســعــود زاد روز حــســن
روز پــر فــیــض نــیــمــه آن است

شــب قــدرش ســلام بــر مــهدى
تــا بــه فـجرش که نور باران است

مـــغــرب آفــتــاب عــمــر عــلـــى
مشــرق مــــاهتــــاب قــرآن است

در چــنین مه که انس و جان یارب
بر سر سفــره تــو مــهــمـان است

نظـــرى ســوى دردمنــدان کــــن
اى کــه نــامـت شفا و درمان است

بــــارالــها بــــه درگــه کــــرمـــت
سائــل خــستــه دل فـراوان است

کشــــور مــــا بــهشت زهــرا شد
بس کــه پــر لاله خــاک ایران است

اى خــــــدا آرزوى ایــــــن امـــــت
جشــن پــیــروزى شــهیــدان است

واى بــر حـال آن کسى که حسان
خــصــم قــرآن و یـار شیطان است

[R A H A]

دعوت به بهشت خلد برین است رمضان
آشنائی بیگانه به دین است رمضان

تعطیلی جنگ و جدل و تهمت و کذب
پرهیز ز ریا ، خدعه و کین است رمضان

دوری ز طعام و هر خوراکی و شراب
میهمانی رب مسلمین است رمضان

روی تافتن از نگاه مسموم و پلید
چشم دوخته در کتاب دین است رمضان

نشنیدن گفته های بی ربط و اساس
هر صحبتی از روی یقین است رمضان

هر عضو بدن صبور گردد به صیام
شیطان لعین سخت به کمین است رمضان

قلب و دل و فکر ما اگر روزه بود
حق باعث رحمت قرین است رمضان

ما را تو پناه ده ز شیطان رجیم
ابلیس خبیث سخت غمین است رمضان

[R A H A]

سر زد ز افق نوري در كوچه شيدايي
عطري زده بر بستان آن ماه شكيبايي

گسترده به زيبايي خالق ز كرم ماهي
بر خوان كرم بينم حوري وش رعنايي

آمد به سراي دل سي روز شكيبايي
هرگز نبود ماهي اين سان همه زيبايي

هر صبح سحر آيد آيات سماواتي
هر شام اذان گويد بر سفره مينايي

با اشك زنم جامي لبريز به تنهايي
با عشق تو برخيزم از بستر تنهايي

آن شب كه قدرش بهتر زهزاران شب
اشكي است كه ميريزم بر صحن تماشايي

كان شب كه به خلوتگه بر سجده فرو افتم
از يار طلب سازم آن جام مسيحايي

دربارگهت يا رب سرگشته و حيرانم
بخشش ز تو ميخواهم اي صاحب زيبايي

بخشش ز تو ميجويم از عشق تو ميگويم
نالان به سر كويم اي چاره تنهايي

يك بار دگر آمد اين ماه اهورايي
بر خوان كرم بنشين اين است شكوفايي

[R A H A]

باز امشب حق صدایم کرده است
وارد مهمان سرایم کرده است

با همه نقصی که در من بوده است
باز هم او دعوتم بنموده است

میهمانی شد شروع ای عاشقان
نور حق کرده طلوع ای عاشقان

باز مولا سفره داری می کند
دعوت از عبد فراری می کند

دوستان آیید تا نجوا کنیم
محفل عشاق را بر پا کنیم

نیمه شب ها ناله و آوا کنیم
شاید آن گم گشته را پیدا کنیم

بسته ام من با دلم عهدی دگر
تا ببینم چهره مهدی دگر

[R A H A]

السلام ای میهمانی خدا
ماه خوب آسمانی خدا

السلام ای روزه داران السلام
عاشقان مخلص ماه صیام

السلام ای ناله های نیمه شب
حال پر سوز و دعای نیمه شب

السلام ای ذکر پر سوز سحر
ای مناجات دل افروز سحر

السلام ای روزهای بی گناه
السلام ای شور اشک و سوز و آه

السلام ای روزه دار بی قرین
السلام ای دلبر صحرا نشین

یک شبی افطار مهمانم نما
تو خودت قاری قرآنم نما