ماه شعبان...ماه زيبايي ها..ماه عرفان..
.ماه رسول الله(ص)...ماه دوستي ها و آشتي ها...
روزهاي انتظارش...
ساعت هاي اَسْتَغْفِرُاللهُ وَ اَسْئلُهُ التَّوبَة اش...
دقيقه هاي عاشقي...لحظه هاي دلدادگي بر آستان حضرت دوست...
صلوات شعبانه ... مناجاتش...تمام شد.
رفت تا سال ديگه،معلوم نيست سال ديگه باشيم و اين ماه رو درك كنيم يا نه.
خدايا شكر اينجا هم هواي بنده هات رو داري.
شعبان ميره...بهترش مياد...اما هر كدومش صفاي خاص خودشو داره.
خدايا دلم براي شعبان و همه ي زيبايي هاش تنگ ميشه...
دلم براي صلوات شعبانيه تنگ ميشه:
«...اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلي مُحمَّدٍ،وَاعْمُر قَلْبي بِطاعَتِك،وَلاتُخْزِني بِمَعْصيَتِك»
"...خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و قلب مرا به
طاعتت پرنور و معمور ساز و مرا به عصيان خود رسوا و خوار مگردان."
خدايا!دلتنگ مناجات شعبانيه ميشم...دلتنگ همه ي فرازهاش :
«...وَ تَعْلَمَ ما في نَفْسي.....تو ميداني چه در دل دارم...»
«...اِلهي اِنْ حَرَمْتَني...معبودا اگر تو مرا محروم كني...»
«...فَلَهَا الْوَيْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَهْا...واي بر او اگر تو اش نيامرزي...»
«...الهي تو پوشيدي بر من گناهاني را در دنيا و بسّر پوشي
آنها نيازمندترم بتو در آخرت...»
«...فاقْبَلْ عُذْري...عذرم بپذير....اِلٰهي لاتَرُدُّ حاجَتي...
معبودا رد مكن حاجتم...»
«...اِلٰهي لَوْاَرَدْتَ هَوٰاني لَم تَهْدِني...معبودا اگر مرا
خوار ميخواستي رهم ننمودي...»
«...الهي حمد از آن توست هميشه هميشه تا ابد و سرمد...»
« اِلٰهي وَ...اِنْ اَدْخَلْتَني النَّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّي اُحِبُّكَ...معبودا اگر
مرا به آتش بري اعلام كنم به اهل آن كه من دوستت داشتم.»
همه ي فرازهاي مناجات شعبانيه زيبا و پراحساس است و
برشمردن همه ي آن در اين مجال نميگنجد.
با اينكه خداحافظي از شعبان سخته اما وقتي به ماه مبارك رمضان
و همه ي قشنگيهاش فكر ميكني برات راحت ميشه...
.هنگام سحر و دعاش،افطار و يا علي و ياعظيمش،دعاي هر روزش...
دعاي ابوحمزه ثماليش...شبهاي قدرش...
واي خدا ممنون همه ي اينها غم خداحافظي با ماه رسول الله(ص)رو كم ميكنه.
خدايا ماه رجب و شعبان رو به بطالت گذروندم
توفيق بده كه از ماه مبارك رمضان بهره ي كافي رو ببرم.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)