آیا می دانید لحن صدایی که ما (چه بزرگسال و چه کودک) به کار می بریم پس از مدتی، برایمان عادت می شود. این عادت، نه فقط در صدای ما بلکه در نحوه زندگی و رفتارمان نیز اثر می گذارد! نق نق کردن، معمولا برای اظهار شکایت و جلب توجه شروع می شود و اگر به نق نق های کودکان بی اعتنا باشیم فردی غرغرو و همیشه شاکی تحویل جامعه می دهیم.
اولین کار باید به دنبال علت بگردیم.
بعد از آن باید این کارها را انجام دهیم:
1. وقتی کودک شروع به نق زدن می کند، مستقیم در چشم های او نگاه کنید و و بعد از او بخواهید که ساکت شود. صدایتان را بلند نکنید و آهسته با کودک حرف بزنید.
2. به او یاد دهید که برای جلب توجه بیشتر می تواند آرام، اما با لحن قوی و محکم تر صحبت کند. می توانید برای او مثال های گوناگون بیاورید تا کودک منظور شما را به خوبی متوجه شود.
3. قاطعانه روی حرف خود بمانید. هر وقت او شروع به نق نق کرد به او بگویید:"درست صحبت کن." به کار بردن این عبارت مهم است، زیرا متوجه می شود که نق نق کردن برای او یا هر کس دیگری صحیح نیست. مطمئن باشید که اگر قاطعیت بیشتری نشان دهید، فرزندتان هم خواسته شما را درک می کند و دست از نق نق بر می دارد.
البته یادتان باشد به بجه ها خاطرنشان کنید که حتی اگر به خوبی یک سخنران هم صحبت کنند، نباید انتظار داشته باشندکه همیشه پاسخ مثبت بگیرند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)