باتری های لیتیوم-یون استفاده شده در دستگاه های همراه امروزی جاگیر، سنگین و البته گران هستند. از همه اینها گذشته سرعت مناسبی هنگام شارژ نداشته و توان شارژدهی آنها نیز تعریف چندانی ندارد. در چند سال اخیر در هر زمینه ای فناوری پیشرفت کرد؛ از صفحه های نمایشگر ساده تا صفحه های لمسی منعطف راه درازی طی شد و مصرف کننده در عمل از نتیجه این پیشرفت ها برخوردار شد.
یکی از قسمت هایی که به نسبت دیگر فناوری ها پیشرفت به مراتب کمتری داشته است باتری ها هستند. از اولین تلفن های ساده تا تلفن های هوشمند امروزی باتری ها پیشرفت شگرفی نداشته اند و در واقع باید گفت با پیشرفت نامناسب آنها تا حدود زیادی دست طراحان را هم بسته اند.
اخیراً محققان دانشگاه استنفورد به یک جایگزین به صرفه برای باتری های قدیمی رسیده اند که بر پایه روی-هوا کار می کند. این محققان معتقدند روند کنونی صنایع به اشتباه تمام توجه خود را معطوف باتری های لیتیوم-یون کرده است چراکه این نوع باتری ها علاوه بر چگالی محدود انرژی اشکالات دیگری چون قیمت زیاد و مسائل ایمنی دارند.
باتری های روی-هوا با ترکیب اکسیژن و فلز روی در الکترولیت مایع الکتریسیته تولید می کنند و در تئوری از چگالی انرژی بالاتری از باتری های لیتیوم-یونی برخوردار هستند.
برای مصرف کننده نوع فناوری و نحوه عملکرد آن اهمیت چندانی ندارد؛ آنچه در این میان می‌تواند بازار را تکان دهد و مصرف کننده را وادار به خرید کند تفاوت عملی در این حوزه است که کماکان محقق نشده است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)