ای هوای عشق ، ای حسین!
از بلندترین قلّه های شعبان میوزی و در دشت محرم، به خیمه
لحظه هایمان وارد می شوی تا دانه دانه با اشک
شوق، در جهانی به وسعت کربلا، شقایق سرخ تو را برویانیم.
ای هوای عشق ، ای حسین!
هزار بوسه باد بر قنداقه ای که حنجره ات را پروراند تا هنگام پرواز
زیباترین غزل را بسرایی.
میلاد تو، آغاز پرنده شدن دلهای هوایی ماست در آسمان تو، یا حسین!
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)