* تحويل سال:
در لحظات پاياني سال مرسوم است كه سفره هفت سين را درخانه گسترده و اقلام آن شامل سكه، سيب، سنجد، سماق، سبزه، سير و سمنو را در ميان سفره مي گذارند.
در بسياري از نقاط، اهالي علاوه بر موارد نامبرده سفره نوروزي خود را با نهادن آينه، قرآن، ظرف آب، نارنج، ماهي قرمز، شمع يا چراغ، نان محلي، انجير خشك، نخود و كشمش، گردو و بادام، گلاب پاش، تخم مرغ رنگ شده، ميوه، حلوا، نمك و گُل مزيّن مي كنند.
سفره نوروزي غالبا در اتاق مهماني گسترده شده و تا پايان تعطيلات براي پذيرايي ازمهمانان مهياست.
در برخي نقاط از جمله شاهرود عده اي از خادمان مساجد و تكايا اقدام به تهيه 'آب دعا ' در ساعت پاياني سال مي كنند.
براي اين منظور آيات قرآن، اسماءالله و ذكر هفت سلام (سلام قولا من رب الرحيم، سلام علي نوح في العالمين، سلام علي موسي و هارون، سلام علي آل ياسين، سلام علي ابراهيم، سلام عليكم طبتم فادخلوها خالدين، سلام عليكم طبتم بما صبرتم فنعم عقبي الدار)با مركب زعفران بر روي سطح ظروف چيني تحرير شده و سپس در ميان تشت آب فرو برده مي شود، در اولين دقايق سال نو آب دعا به نيت تبرك و شفا بين حاضرين تقسيم مي شود.
حضور پر شمار اهالي در امامزاده ها، اماكن مذهبي وگلزار شهدا در هنگام تحويل سال نيز در كليه نقاط استان مرسوم است.
پس از حلول سال نيز افراد خانواده با يكديگر ديده بوسي مي كنند و با دعاي خير براي همگان بهار طبيعت را جشن مي گيرند، پدر خانواده با گشودن قرآن مبلغي پول به هريك از اعضاي خانواده عيدي مي دهد كه اين وجه را در اصطلاح 'دست لاف' مي گويند.
در همين لحظات برخي خانواده ها ورود فردي خوش قدم با عنوان 'شگون' يا'شگوم' را انتظار مي كشند، اين شخص كه غالبا نوجوان و از سادات فاميل يا محله است همراه با سيني حاوي كوزه آب، سبزه، قرآن، نمك و.... در اولين دقايق سال نو به عنوان اولين شخص به خانه قدم نهاده و با تبريك فرا رسيدن نوروز، عيدي خود را از پدر خانواده دريافت مي كند.
انتخاب شخص شگون كه اهالي به قدم خير و با بركت او باور دارند بنا بر تجربه و يا استعانت از استخاره صورت مي گيرد،در بين دامداران و عشاير نيز مرسوم است كه شگون بّره سفيد كوچكي را به باور بركت دام و حشم با خود به خانه مي آورد.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)