درياچهٔ سد لار، تهران


درياچهٔ سد لار در ۸۴ کيلومترى تهران است. اين منطقه به دليل نزديکى به قلهٔ دماوند هوايى خنک و چشم‌اندازهايى زيبا دارد و ورزش‌هاى آبى مانند شنا و اسکى روى آب در اين درياچه امکان‌پذير است.




علاوه بر درياچه‌هاى ياد شده مى‌‌توان از درياچه‌هاى زير نيز در سطح استان نام برد:


- درياچهٔ اوان در طالقان به وسعت دو هکتار



- درياچهٔ آهنگ در کنارهٔ جادهٔ فيروزکوه به سيمين دشت به وسعت نيم هکتار.



- درياچهٔ زيار در کنارهٔ‌ جادهٔ هراز به وسعت ۲/۵ هکتار.





درياچهٔ سد لتيان، لواسانات، دماوند


اين درياچه در ۳۵ کيلومترى شمال شرقى تهران است و با ۳۳۰ هکتار وسعت روى رودخانهٔ جاجرود ايجاد شده است. درياچه علاوه بر زيبايى‌هاى طبيعى خود محل پرورش انواعِ ماهى‌ها نيز هست. کرانه‌ها و پيرامون اين درياچه گردش‌گاهى گسترده است که مردم از آن بهره مى‌گيرند.


درياچهٔ شورمست، سوادكوه

اين درياچه در جنوب غربى پل سفيد، به فاصلهٔ پنج کيلومتر از جادهٔ‌ فيروزکوه در ارتفاعات بيشه‌اى دامنهٔ‌ البرز مرکزى قرار گرفته است. اين درياچه داراى پنج متر عمق و بيش از يک هکتار وسعت دارد و آب آن نيز مناسب مى‌باشد. دسترسى نسبتاً خوب، محوطهٔ اتراق، مناظر زيبا، امکان صيد ماهى و ... جاذبه‌هاى قابل توجهى براى استفاده‌هاى توريستى اين درياچه محسوب مى‌شوند.



درياچهٔ قورى‌گؤل، تبريز


درياچهٔ قور‌ى‌گؤل در فاصله ۴۵ کيلومترى تبريز در مسير جادهٔ تهران - تبريز قرار دارد. اين درياچهٔ مثلث شکل با وسعت ۲۴۰ هکتار با پستى و بلندى‌هايى نه چندان مهم احاطه شده است.






اين درياچه براى انواعى از پرندگان آبزى، زيستگاه مناسبى به شمار مى‌رود و به علت نزديکى به کانون‌هاى شهرى حايز شرايط مطلوب تفرجگاهى است. شمارى از مردم، روزهاى تعطيل و اوقات فراغت خود را در فضاى سبز کناره‌هاى اين درياچه سپرى مى‌کنند. قورى‌گؤل به دليل ويژگى‌هاى محيطى و زيستگاهى حيات‌وحش، به عنوان تالاب بين‌المللى به ثبت رسيده است.




درياچهٔ كافتر (شادكام)، اقليد


اين درياچه با مساحتى در حدود ۴۸ کيلومترمربع، يکى از درياچه‌هاى آب شيرين استان فارس است که در جنوب شرقى شهرستان اقليد واقع شده و از زيستگاه‌هاى بسيار ارزشمند پرندگان مهاجر محسوب مى‌شود. در حال حاضر، برداشت بى‌رويه از رستنى‌هاى محدودهٔ اين درياچه و آب آن، حيات آن را به مخاطره انداخته است. اگرچه اين درياچه يکى از زيباترين چشم‌اندازهاى طبيعى استان مى‌باشد، اما هيچ‌گونه حفاظت جدى از آن صورت نگرفته است.

درياچهٔ كوه گل، سى‌سخت، بويراحمد(ياسوج)

درياچهٔ کوه گل در شمال شهرستان بويراحمد و در شمال شرقى شهر توريستى سى‌سخت در دهانهٔ انبرى گردنهٔ‌ مشهور بيژن و تپه‌هاى کوه گل واقع شده است. محل استقرار درياچه يکى از زيباترين نواحى استان است که در فصل بهار و تابستان از انواع گل‌هاى شقايق و گياهان وحشى و همچنين آويشن خوش عطر کوهستان مملو مى‌شود.


اين درياچه در حدود ۳۲ کيلومتر با شهر ياسوج (مرکز استان) فاصله دارد و مورد توجه مردم بومى و مسافران است.



در فصل تابستان، تجمع پرندگان مهاجر همراه با پرندگان بومى در سواحل و کنار درياچه، زيبايى حيرت‌انگيزى پديد مى‌آورد. از پرندگان مهاجر انواع مرغابى و اردک کله‌ سبز، لک‌ لک، حواصيل، درنا، خروس کولى و چنگر را مى‌توان نام برد.




درياچهٔ گل‌پل، قائم‌شهر




اين درياچه در جنوب شرقى شهرستان قائم‌شهر بعد از روستاى برنجستانک و سد خاکى زمزم، در ميان جنگل قرار گرفته و داراى دو حوضچهٔ‌ مجزا است. وسعت آن حدود ۲/۵ هکتار با عمق بين ۱ تا ۵ متر است که به علت شيرينى آب، به زيستگاه ماهيان و پرندگان آبزى تبديل شده است. اين درياچه چشم‌اندازهاى جنگلى زيبايى دارد و محوطهٔ اتراق مناسبى نيز در اطراف آن تعبيه شده است.


درياچهٔ مهارلو، شيراز

اين درياچه در ۲۷ کيلومترى جنوب شرقى شيراز واقع شده است. آب درياچه از نظر کيفى شور و غيرقابل استفاده است. از آب اين درياچه، براى تهيه و استخراج نمک طعام استفاده مى‌شود و مکانى مناسب براى زيست پرندگان و حيوانات وحشى محسوب مى‌شود. وسعت درياچه ۶۰۰ کيلومترمربع است.