مدت نزول
مدت نزول تدریجی قرآن بیست سال است .
نزول قرآن سه سال بعد از بعثت آغاز و تا آخرین سال حیات پیامبر (صلی الله علیه و آ له) ادامه داشت .
ابوجعفر محمد بن یعقوب کلینی رازی (متوفای 328) حدیثی آورده است که حفص بن غیاث از امام جعفر صادق (علیهالسلام) میپرسد: با آن که نزول قرآن در مدت 20 سال بوده، چرا خداوند فرموده است:
«شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن» [بقره 2: 185 ر ک: اصول کافی، ج 2، ص 628، حدیث 6.]
محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی (متوفای 320) از ابراهیم بن عمر صنعانی نقل میکند که به حضرت امام صادق (علیهالسلام) عرض کرد: چگونه قرآن در ماه رمضان نازل گردیده با آن که در مدت بیست سال نازل شده است؟ [تفسیر عیاشی، ج 1، ص 80، حدیث 184]
علی بن ابراهیم قمی میگوید:
از امام صادق (علیهالسلام) سؤال شد: چگونه قرآن در ماه رمضان نازل گردید، با آن که در طول بیست سال نازل شده است؟ [تفسیر قمی، ج 1، ص 66]
امام صادق (علیهالسلام) در روایات مذکور تصریح فرمودند: «ثم نزل فی طول عشرین عاما» که ابنبابویه صدوق [شیخ صدوق، الاعتقادات، ص 101] و علامه مجلسی [بحارالانوار، ج 18، ص 250 و 253] و سید عبداللّه شبر [عبداللّه شبر، تفسیر شبر، ص 350] و دیگران این نظر را برگزیدهاند.
[جلالالدین سیوطی، الاتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 40]
سعید بن مسیب، (متوفای 95)، از بزرگان تابعین و از فقهای سبعه مدینه، میگوید:
قرآن بر پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آ له) در سن 43 سالگی نازل شد [حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج 2، ص 610] و این غیر از بعثت است که به اتفاق امت در سن 40 سالگی بوده است واحدی نیشابوری از عامر بن شراحیل شعبی، از فقها و ادبای تابعین (20 109)، نقل میکند که گفته است:
«مدت نزول قرآن حدوداً بیست سال بوده است» [علی بن احمد واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ص 3]
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)