دعايي كه امام حسين عليه السلام روز عاشورا به فرزند خود آموخت:
از حضرت زين العابدين (عليه السلام) روايت شده كه مي‌فرمايند: پدرم در آن روز كه به شهادت رسيد (روز عاشورا) مرا به سينه خويش چسبانيد: در حالي كه از زخم‌هايشان خون، فوران مي‌كرد و فرمود:
اي فرزند! از من دعايي را كه فاطمه (عليها السلام) آن را به من آموخت فراگير و او از رسول الله (صلي الله عليه و آله) و آن حضرت نيز از جبرييل تعليم يافته بود تا در حوائج، مهمّات، اندوه و حوادث تلخي كه بر او وارد مي‌شود و پيش‌آمدهاي عظيمي كه رخ مي‌دهد بخواند.
فرمود: بخوان:
بِحَقِّ يس وَ الْقُرآنِ الْكَرِيمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرآنِ الْعَظِيمِ يا مَنْ يَقْدِرُ عَلَي حَوائِجِ السّائِلِينَ يا مَنْ يَعْلَمُ ما فِي الضَّمِيرَ يا مُنَفِّسَ عَنِ الُمَكُرُوبِينَ يا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُوْمِينَ يا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبيرِ يا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ، يا مَنْ لا يَحْتاجُ اِلَي التَّفْسِيرِ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِي كَذا وَ كَذا1
برگرفته از كتاب بهار جان‌ها/ آيت الله كريمي جهرمي
________________________________
1-دعوات، قطب الدين راوندي، ص54؛ در ضمن به جاي: «و افعل بي كذا و كذا» بايد حاجات خود را ذكر نمود.
منبع:
http://www.saafi.ir/fa/node/3498
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)