.::نقد و بررسی بازی Prototype 2::.
» نقد و بررسی بازی Prototype 2 :
با وجود اینکه انتشار نسخه های جدید از یک بازی متوسط هم در چند سال اخیر باب شده، نباید از عرضه Prototype 2 نیز تعجب چندانی کرد. اگرچه Prototype بازی سطح بالایی نبود، اما حداقل گیم پلی روانی داشت که باعث میشد این بازی از این حیث حائز اهمیت باشد. همین نیز بهانه ای بود تا سازندگان به فکر ساخت شماره دوم این بازی بیفتند. اما ظاهرا بازی اخیر نیز فرمول یک بعدی شماره قبلی را ادامه داده است؛ زیرا که دوباره باید شاهد بازی باشیم که نه با خود داستان جذابی به همراه دارد و نه گرافیک و یا گیم پلی دندان گیری! اما این طور که پیداست Prototype یک بازی عامه پسند است. پس اگر میخواهید کمی سرگرم شوید، Prototype انتخاب مناسبی است.
جهت مشاهده نقد و بررسی كامل این بازی به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
با وجود اینکه انتشار نسخه های جدید از یک بازی متوسط هم در چند سال اخیر باب شده، نباید از عرضه Prototype 2 نیز تعجب چندانی کرد. اگرچه Prototype بازی سطح بالایی نبود، اما حداقل گیم پلی روانی داشت که باعث میشد این بازی از این حیث حائز اهمیت باشد. همین نیز بهانه ای بود تا سازندگان به فکر ساخت شماره دوم این بازی بیفتند. اما ظاهرا بازی اخیر نیز فرمول یک بعدی شماره قبلی را ادامه داده است؛ زیرا که دوباره باید شاهد بازی باشیم که نه با خود داستان جذابی به همراه دارد و نه گرافیک و یا گیم پلی دندان گیری! اما این طور که پیداست Prototype یک بازی عامه پسند است. پس اگر میخواهید کمی سرگرم شوید، Prototype انتخاب مناسبی است.شماره اول بازی داستان خاصی را در بر نداشت. Prototype 2 نیز از لحاظ داستانی به هیچ وجه غنی نیست. چرا که پیش از آنکه بتوان داستانی جذاب را از Prototype 2 انتظار داشت، باید منتظر ادامه همان داستان نصفه و نیمه قبلی باشیم که تنها اندکی و آن هم به شکل بدی گسترش پیدا کرده است.داستان بازی روایت گر فردی به نام James Heller است که طی اتفاقاتی متوجه کشته شدن همسر و فرزند خود میشود. در ابتدا او فکر می کند که Alex Mercer باعث و بانی این قضیه بوده است. اما پس از مدتی از اهداف شوم BlackWatch (سازمانی که سعی به حاکمیت بر New York City را دارد و برای به ثمر رساندن کارهای خود دست به کار های گوناگونی من جمله پخش کردن ویروس های خطرناک به داخل شهر ابایی ندارد.) مطلع میشود و بر ضد آن به جنگ بر میخیزد. لازم به ذکر است در همان اوایل بازی شاهد چگونگی پخش شدن ویروس به داخل بدن «هلر» خواهید بود.همانطور که متوجه شده اید، Prototype 2 قصد ندارد تا داستانی به جز همان داستان قبلی به مخاطبان خود تحویل دهد. چرا که تنها با تغییر کرکتر اصلی و اضافه کردن چند شخصیت جدید نمی توان انتظار بیشتری داشت. به طور کلی باید سطح کیفی داستان این شماره با DLC های عناوین دیگر مقایسه شود که همین هم دلیلی بر مایوس شدن بازیباز از ادامه بازی است.
تکراری بودن بازی تنها در مورد داستان نیست. گرچه ساختار اصلی بازی نیز دقیقا مشابه نسخه 3 سال پیش پیاده شده است، اما به هیچ وجه نباید از تنوع بالایی که در این شماره مشاهده می شود به راحتی گذشت. چرا که بار جذابیت Prototype 2 را همین مورد به دوش میکشد. هرچند شباهت های کم نظیر گیم پلی این شماره به نسخه قبل شاید کمی ناامید کننده باشد، ولی آن طور که پیداست Radical Entertainment به خوبی توانسته است تا قالبی کلی برای بازی خود دست و پا کند و از آشفتگی و نابسامانی کنترل شماره اول در بیاید. برای مثال در Prototype قدرت های زیادی در اختیار شخصیت اصلی وجود داشت که همه آنان قابل جای گیری در دو یا سه گروه خاص از این ویژگی ها بودند و غیر از شکل و شمایل، در عملکرد تاثیر بخصوصی نداشتند. اما این بار به جای قرار دادن تعداد کثیری از این قدرت ها، با 5 قدرت اصلی روبرو هستید که طبیعتاً با یکدیگر تفاوت دارند و در جای خود کارآمد هستند. از قدرت های ثانویه ی بازی که بگذریم باید به قدرت های اصلی بازی که شخصیت ما از اول آن ها را دارا است نیز بپردازیم. بالا رفتن از در و دیوار، پرواز کردن و گلاید کردن و همینطور مصرف کردن انسان های دیگر نیز به مانند نسخه قبلی در بازی گنجانده شده اند. بزرگ بودن مپ بازی و تقسیم بندی مناطق آن نیز سبب آن شده تا این آزادی (هرچند کوچک و ناکارآمد) وسیله ای برای سرگرم کردن بازی کننده باشد.
همان طور که قبلا اشاره کردیم، بخشی از گیم پلی به مصرف کردن شخصیت های موجود دیگر در بازی اختصاص می یابد. پس از مصرف هر انسان، شخصیت شما میتواند به آن نفر تغییر شکل پیدا کند و دقیقا شبیه به او شود. همانطور که در نسخه قبلی Prototype نیز شاهد آن بودیم، این بار نیز مصرف کردن شخصیت ها واسطه ای است برای بخش های مخفیکاری و نفوذ به آزمایشگاه ها و مکان هایی که دسترسی به آن در حالت عادی ممکن نیست. در طول بازی و برای کشف گره های نه چندان کور داستانی، مصرف کردن شخصیت هایی خاص موجب فهمیدن تمام خاطرات آن فرد میشود. به طوری که در غالب موارد پس از آن شاهد کات-سینی خواهید بود که این اتفاق هارا شرح می‌دهد..شاید خودتان نیز تا به اینجا متوجه شده باشید که در Prototype 2 نباید انتظار گیم پلی جدیدتر از بازی قبلی داشت و شاید تنوع و بهبودی مکانیزم مبارزه و کنترل شخصیت را بتوان تنها وجه تمایز بین این دو شماره دانست.در طول بازی نیز پس از پیش بردن مراحلی خاص، گاها به سیستم آپگرید شخصیت خواهید رسید که در آن میتوانید در چند بخش اصلی به ارتقا بپردازید. همین ساده بودن این سیستم خود نکته مثبتی برای بازی به ارمغان می آورد. چرا که بر خلاف برخی از سیستم های اجرا شده در بازی های مشابه، به هیچ وجه سبب گیج شدن بازی کنندگان نمیشود و به راحتی می توان از آن بهره برد. بخش آزار دهنده دیگری که در طول بازی توجه شما را به خود جلب خواهد کرد، آسان بودن بیش از حد آن است. به طوری که به صراحت میتوان اعلام کرد در صورتی که به بازی ها با دید سرگرمی های چالش برانگیزی نگاه میکنید، باید از همان اول با درجه سختی Hard آن را شروع کنید، زیرا که در درجه سختی های دیگر مطمئنا هیچ چالش دربرگیرنده ای نیست. اگر بخواهیم برای Prototype 2 نقطه مقابلی در نظر بگیریم، شاید متضاد بودن در زمینه ی سختی با Dark Souls انتخاب مناسبی باشد!
یکی دیگر از بخش های بازی که کمی بهبود یافته تر از شماره قبلی به نظر می آید، گرافیک و طراحی بازی است. گرافیک نسخه قبلی بازی خوب نبود، پر واضح است که برای موفقیت شماره دوم، یکی از آیتم های اصلی که باید مورد توجه همه قرار میگرفت، طراحی شخصیت ها و انیمیشن هایی است که پیش از آن به خوبی خود نمایی نکرده اند. طراحی New York City به خوبی انجام شده است. همچنین طراحی مراحل و نحوه چینش آیتم ها به هیچ وجه روند بازی را مختل نمیکند. اما در طرف دیگر، مدل شخصیت ها به مانند Prototype قبلی، در سطح پایینی قرار دارند. همچنین به هیچ عنوان نمی توان بر روی انیمیشن های تاریخ مصرف گذشته حساب باز کرد، شاید اگر نور پردازی نسبتا خوب در محیط های بسته و تاریک کمی این انیمیشن هارا زینت نمی داد، نمیتوانستیم حتی برای چند لحظه به بازی خیره شویم. با وجود طراحی های خوب محیط، بافت ها ظریف نیستند و حتی شاید ذوق مخاطبان را سرکوب کند. به هر حال آن طور که پیداست Radical نمیخواسته تا زمان بیشتری را صرف گرافیک کلی بازی کند.در هر جای New York City که بروید حس آشوب و سرکوب بیداد خواهد کرد. شاید القای خوب این مضمون به مخاطبان نه تنها با به تصویر کشیدن آن ها بلکه با صدا ها و افکت های صوتی که در طول این وقایع به گوش میرسند توانسته تا جذابیتی را به بازی کننده اضافه کند که قبل از آن در کمتر بازی دیده شده بود. همین هم سبب شده تا این صدا گذاری بر اتمسفر بازی تاثیرگذار باشد. در طرف دیگر وقتی نوبت به صداگذاری شخصیت ها میرسد اغلب با صدا های بی روحی طرف هستیم که نشان از کم کاری تیم سازنده در این بخش را دارد. صداهای تکراری برای شخصیت های مختلف و همینطور دیگر موارد منفی باعث میشود تا بخش صداگذاری شخصیت ها عملکرد ناموفق را داشته است.
در پایان باید گفت Prototype 2 با تمام بدی‌هایش یک بازی عامه پسندانه است، اگر شما از آن افرادی هستید که صرفا به بازی‌ها با دیدی به جهت سرگرمی و گذراندن وقت نگاه میکنند شاید Prototype 2 انتخاب مناسبی باشد و بتوانید چشم خود را بر تمام عیب هایش ببندید. اگر هنوز هم در رابطه با بازی کردن Prototype شک دارید باید گفت: سلایق خود را به شماره اول بازی عرضه کنید، تا ببینید از کدام گروه هستید؛ اگر از بازی خوشتان آمد پس Prototype 2 نیز شمارا سرگرم خواهد کرد اما اگر به آن به چشم یک بازی نصفه و نیمه نگاه کردید، پس وقت خود را تلف نکنید و به طرف بازی های کامل تری بروید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)