آن يك به پايش با ترنم لاله مى ريخت
لبخند از لب در، ديار ناله مى ريخت
آن يك برايش باده درپيمانه مى كرد
آن يك پريشان گيسوانش شانه مى كرد
مريم به گوشش آيه انجيل مى خواند
آسيه بهرش داستان نيل مى خواند
سارابرايش عود و عنبر دود مى كرد
او را مهيا بهر يك مولود مى كرد
ناگه خدا از راز هستى پرده برداشت
آهنگ فتح نور در شهر سحر داشت
تامصطفى را ابتران ابتر نخوانند
شعر هجا در وصف پيغمبر نخوانند
امالقرا آيينه دار نور گرديد
چشم كج انديشان عالم كور گرديد
كونو مكان را ذات حق زيب و فرى داد
بر خاتم پيغمبرانش دخترى داد
آنهم چه دختر نازنين و ناز پرور
دختر نه بلكه بر يتيم مكه، مادر
بالاتراز او بين زنها دخترى نيست
در امتحان همسرى شد نمره اش بيست
هرتار مويش آيه حبل المتين است
بر حلقه ى انگشتر خاتم، نگين است
آمدبه دنيا عصمت كبراى سر مد
ام الائمه فاطمه ام محمد
آمدبه دنيا شاهكار كلك خلقت
گنجينه شرم و حيا و كان عصمت
آمدبه دنيا آنكه نورش منجلى بود
معراج احمد بود و منهاج على بود
آمدبه دنيا آنكه هستى هست مستش
از مستى هستى بشر شد پاى بستش
گراو نبودى هستى عالم نبودى
مشهودى از آب و گل و آدم نبودى
گراو نبودى زندگى بى محتوا بود
در پرده ابهام آيات خدا بود
اورحمتى بر رحمةللعالمين است
او زينت آيات قرآن مبين است
برجسم ختم الانبيا روح است زهرا
بر كشتى عدل على نوح است زهرا
آئينه دار نهضت پيغمبر است او
بهر پدر دلسوزتر از مادر است او
مظهرخدا هست و خدا را اوست مظهر
ساقى على هست و على را اوست كوثر
شرمندهاز نور جمالش آفتاب است
درس نخستين بر زنان حفظ حجاب است
لبهاىختم الانبيا بوسيد دستش
پيمانه صبر على گرديد مستش
از بسكه داده ذات حق قدر و مقامش
قد قامت احمد بود از احترامش
بىفاطمه نام نبى معنا ندارد
فرقى على با حضرت زهرا ندارد
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)