به اعتقاد یک وبلاگنویس، شاید بتوان نقطه آغازین وبلاگنویسی را در کشف حقیقت و زیباییشناسی هنر نوشتن فرض کرد و نقطه آرمانی آن را در انتشار حقیقت و آگاهی بخشی دانست.
سیدرضا صائمی اظهار کرد: بدیهی است نقطه عزیمت و غایت وبلاگنویسی از ماهیت و کارکرد رسانهای آن نشات میگیرد و البته هدف و رویکرد وبلاگنویس هم در جهتدهی این غایت تاثیر میگذارد.
وی تصریح کرد: "خودآگاهی" و "دیگرآگاهی" که در فرایند وبلاگنویسی و لوازم آن یعنی اطلاعیابی و اطلاعرسانی به دست میآید، میتواند به عنوان مهمترین شاخصهای جامعه آرمانی وبلاگنویسان ترسیم شود. در این صورت وبلاگنویسی یک کنش روشنفکرانه خواهد بود.
صائمی با بیان اینکه هر رسانهای به اخلاق حرفهای پایبند نباشد، آفتپذیر است، گفت: وبلاگنویسی خود معیار مهمی برای سنجش این ارزش است چراکه در این فضا هیچ خط قرمزی وجود ندارد جز وجدان اخلاقی نویسنده و التزام عملی به آن. هر آنچه که تصویر شفاف حقیقت را مخدوش کند و آدرس غلط به مخاطبان خود بدهد آفت بزرگی برای وبلاگنویسی است. حقیقتگویی و پرهیز از دروغپراکنی مرز و معیار قانونی برای تعیین آزادی در وبلاگنویسی است.
به گفتهی وی، عدم احساس امنیت، زردنویسی، فضای احساسی و سانتی مانتالی و خودشیفتگی مجازی از مهمترین موانعی است که فضای وبلاگنویسی با آنها مواجه است
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)