همه چیز درباره مصر باستان

[M.A.H.S.A]

حيوانات مقدّس در مصر باستان
پرستش گربه در مصر باستان معمول بود ودر غارهای بنی حسن العامر مصر هزاران جسد مومیایی گربه بدست آمده و شهر " بوباستیس " زیارتگاه گربه بشمار می رفته . گربه از علامت و نشانه ماه حکایت میکرده و چشمانش در بزرگ شدن و یا کوچک شدن مردمک به افزودن و کاستن هاله و قرص ماه و یا به هلال و ماه شب چهارده تشبیه میشد . " گربه بعقیده مصریان باستان دشمنان خورشید ( آمون ) را بهلاکت میرساند ."
گاو ماده برای الهه هاتور یا ناهید و همچنین برای الهه ایزیس ( مادر جهانیان ) بسیار عزیز و گرامی بود .هلال را در تصویرها بالای هیکل گاو ماده قرار میدادند .
اسب آبی بخدای پلیدی و بدی و زشتی منتسب می باشد و در مراسم دینی بجای پرستش این خداوند از وی بدگویی میکردند و لعنت میفرستادند و معبد او در شهر پاپرمیس قرار داشت و وی در حقیقت مجسمه گستاخی و بی شرمی بود . " ست " خداوند زشتی و پلیدی ( مانند اهریمن در نزد پارسیان ) با تنه و اندام اسب ابی مجسم می شد .
شاهین در میان پرندگان احترام مخصوص داشته و شکل وی در خطوط هیروگلیف مصری علامت و نشانه روح انسان است و این پرنده در شهر هراکلئوپلیس به هورس خدای بزرگ وابسته بود . شاهین در تصویرها و قتی بحالت مرده و مومیایی ترسیم میشد از هوش و ذکاوت بدون فعالیت حکایت میکرد و هرگاه تصویر سر یا پای وی بشکل آدمی نموده میشد از حیات و زندگی پس از مرگ در آخرت حکایت می نمود .
خرگوش در اکثر کشورهای عهد قدیم تقدیس میشد و وی در مصر و آشور جانور مقدس بشمار می امد . بومیان در بعضی کشورهای افریقایی از خوردن گوشت خرگوش کراهت داشتند . بعضی از صفات خدایان مصری در این جانور جمع شده بود و خداوند ماه در وی تجسم می یافته. "اروس " الهه عشق در یونان ضمن تصویرها همه وقت یک خرگوش با خود همراه داشت ، خرگوش با جهان برزخ در ارتباط بود .

[M.A.H.S.A]

jars کوزه های کانوپیک
Dummy canopic jars of Padiouf' Third Intermediate Period, 21st-25th Dynasties, 1069–664 BCE painted wood, Department of Egyptian Antiquities, Musée du Louvre, Paris
مصریان باستان درهنگام مومیایی کردن اجساد اعضای داخلی بدن شامل جگر ششها معده و روده را بیرون اورده انها را در چهار کوزه قرار میدادند سر این کوزه ها بیشتربه شکل انسان یا حیوانات طراحی میشد این کوزه ها به کوزه های کانوپیک معروفند لغت کانوپیک بر گرفته است از اسم یونانی کاناپوس که به خدای محلی دلتای رود نیل گفته میشد این کوزه ها اغلب از سرامیک سنگ وچوب ساخته می شدند سرهای این کوزه ها نمایانگرچهارپسر هوروس خدای مصر می باشند
از راست به چپ:
ایم ستی کوزه با سر انسان نگهبان جگر
دعاموتف کوزه با سر شغال نگهبان معده
هپی کوزه با سر بوزینه نگهبان شش
قبح سنوت کوزه با سر شاهین نگهبان روده

[M.A.H.S.A]

برخلاف متون تاريخي،
كلئوپاترا با سم خودكشي كرده است

جام جم آنلاين: برخلاف يافته‌هاي پيشين، علت مرگ كلئوپاترا، نيش افعي نبوده و وي با سم خودكشي كرده است.



به گزارش ايسنا، تحقيقات جديد محققان نشان مي‌دهد كه برخلاف يافته‌هاي پيشين و هم‌چنين متون تاريخي، مرگ ملكه مشهور مصري، كلئوپاترا براثر نيش افعي نبوده و وي با استفاده از نوعي زهر خودكشي كرده است.


پرفسور كريستف شيفر، از تاريخدانان برجسته‌ي جهان در جريان سال‌ها بررسي متون تاريخي به اين نتيجه رسيده كه مرگ كلئوپاترا در حدود سال 30 پيش از ميلاد مسيح (ع)، بسيار سريع و بدون درد بوده، اين درحالي است كه سم افعي نمي‌تواند انسان را در زماني كمتر از 45 دقيقه بكشد و از سوي ديگر بسيار دردناك بوده و قبل از مرگ شخص را كور و فلج مي‌كند.

هم‌چنين براساس گفته‌هاي مورخ مشهور رومي، كاسيوس ديو، كه داستان زندگي و مرگ كلوپاترا را دو قرن پس از مرگ وي نوشته است، خودكشي كلوپاترا در فصل تابستان صورت گرفته است.

اين درحالي است كه مار افعي در هواي گرم و آن هم در كشور مصر توانايي تحرك و نيش‌زدن را ندارد.

پرفسور شيفر هم‌چنين با مطالعه اسناد تاريخي به اين نتيجه رسيده كه كلوپاترا در زمينه‌ي استفاده از سموم اطلاعات زيادي داشته و براي خودكشي از سمي كه تركيبي از ترياك، دانه بلوط و گياه شوكران بوده، استفاده كرده است.



زندگي ملكه‌ي مصري ـ كلئوپاترا ـ و معشوق او ـ مارك آنتوني ـ حدود دوهزار سال پيش، در طي قرن‌ها الهام‌بخش شاعران و نويسندگان فراواني بوده است.

[M.A.H.S.A]

خروج قايق فرعون از هرم پس از 4500 سال

دومين قايق خورشيدي «شاه خوفو» فرعون مصر باستان که هدايتگر او به جهان پس از مرگ بود، پس از گذشت 4500 سال از محل نگهداري خود در يکي از اهرام جيزا خارج شد.اين قايق که توسط تيمي بين‌المللي متشکل از باستان‌شناسان مصري و ژاپني بيرون کشيده شده است در نزديکي قبر شاه «خوفو» و در کنار اهرام جيزه دفن شده بود.

به گزارش ميراث آريا(chtn)،‌ به گفته رييس شوراي عتيقه‌جات مصر، اين قايق از دو سال پيش تاکنون، محور اصلي کاوش‌هاي باستان‌شناسي گروه‌هاي کاوشگر مصري و ژاپني بوده تا اينکه به تازگي از زير زمين بيرون کشيده شد.

«زهي هواس»، با اشاره به اين که اين اکتشاف يکي از مهم‌ترين آثار کشف شده در کشور به شمار مي‌رود افزود: اين قايق يکي از دو قايقي است که به شاه «خوفو»، فرمانرواي دودمان چهارم فراعنه و سازنده اهرام بزرگ جيزا تعلق داشته است.

قايق‌هاي خورشيدي در باور مصريان باستان، حاملان شاهان و فراعنه به دنياي پس از مرگ بوده اند و از اينرو همراه با اجساد آن‌ها در اهرام دفن مي‌شدند.

اين قايق در سال 1987 و در حفره بزرگي که پوشيده از 41 بلوک سنگ آهکي به وزن 16 تن بودند کشف شده بود اما تاکنون بيرون کشيدن آن از اين حفره غيرممکن بوده است. باستا‌ن‌شناسان اميدوارند به زودي اين قايق چوبي را به صورت عمومي در معرض نمايش قرار دهند.

[M.A.H.S.A]

کشف آثار 2900 ساله در مصر

کاوش‌هاي باستان‌شناسان در شهر «سن الهاجر» مصر در نزديکي دلتاي نيل، منجر به کشف صدها شي باستاني شد.

به گزارش ميراث آريا (chtn)،‌ وزارت عتيقه‌جات مصر طي اطلاعيه‌اي اعلام کرد، کاوش‌هاي يک تيم باستان‌شناس فرانسوي در منطقه «شرقيه» مصر در 120 کيلومتري شمال قاهره به کشف اشيايي با قدمت بيش از 2900 سال انجاميد.

اين اشيا که شامل صدها سنگ رنگي و حکاکي شده بودند به گفته کارشناسان براي ساخت ديوارهاي معبد «الهه موت» در درياچه مقدس شهر «الهاجر» به کار گرفته شده بودند.

«محمد عبدالمقصود» رييس سازمان مرکزي اشيا تاريخي مصر سفلي با اشاره به اينکه بيشتر سنگ‌هاي کشف شده در زمان «شاه اوسورکون دوم» و در دوره دودمان دوم فراعنه مصر مورد استفاده قرار گرفته اند افزود: اين اکتشاف، تصويري بسيار روشن از تاريخ شهر «الهاجر» داده و اهميت آن را براي باستان‌شناسان مشخص خواهد کرد.

«الهاجر» از معروف‌ترين شهرهاي مصر سفلي بوده که به «طبس شمال» يا «الاقصر مصر سفلي» نيز شهرت داشته و اشيا کشف شده در آن نيز متعلق به دوره‌هاي يوناني و بطلميوسي است.

[M.A.H.S.A]

موميايي‌هاي مصري مغز نداشتند

باستان‌شناسان به کمک تصاوير سي.تي.اسکن به دست آمده از يک موميايي 2500 ساله مصري دريافتند که جمجه او در هنگام موميايي از مغز و ديگر ارگان‌هاي حياتي تهي شده بود.

به گزارش ميراث آريا

، محققان با اشار به اينکه، اين موميايي متعلق به يکي از نجيب‌زادگان مصر باستان بوده اعلام کردند: موميايي‌کنندگان مغز و ديگر ارگان‌هاي حياتي او را خارج کرده و جاي آن را با پارچه‌هاي کتاني پر کرده بودند. امري که تنها براي موميايي اشراف‌زادگان صورت مي‌گرفت.

باستان‌شناسان با استفاده از تصاوير به دست آمده معتقدند که فرد موميايي شده در هنگام مرگ 40 سال سن داشته و در فاصله دودمان‌هاي بيستم و بيست و ششم فراعنه، در مصر سفلي زندگي مي‌کرده است.

محققان در نظر دارند تصاوير به دست آمده از اين موميايي را همراه با ديگر عکس‌هاي سه بعدي مربوط به مصر باستان در وب‌سايت موزه ملي تاريخ طبيعي آمريکا که به زودي ميزبان نمايشگاهي با موضوع « زندگي پس از مرگ در مصر باستان»‌ است، به نمايش بگذارند.

اين نمايشگاه شامل بخش‌هاي مختلفي همچون زندگي مصريان باستان، عقايد مذهبي و مراسم کفن و دفن آن‌ها است که از دريچه نظرات باستان‌شناسان و ديرينه‌شناسان به اين موضوع مي‌پردازد.