اللهم انى اسئلك برحمتك التى وسعت كل شى‏ء»
رحمت الهى و لطف عميم حضرت لايزالى اقتضا كرده كه انسان را در گوشه اى از ساختمان جهان براى مدتى معين جاى دهد و او را از انواع مواهب و نعمت‏ها كه از طريق فعل و انفعالات عناصرى چون ابر و باد و مه و خورشيد و فلك و... به دست مى‏آيد بهره مند كند، و انواع سبزيجات و حبوبات و ميوه‏جات را كه از طريق نباتات تإمين مى‏شود در اختيار او گذارد، و وى را از گوشت هاى حلال دريايى و هوائى و زمينى روزى دهد، و ابزار و وسائل لازم را براى به پا كردن خيمه زندگى براى او تإمين كند، تا با تكيه بر عقل و خرد، و به كارگيرى اراده و اختيار و آزادى و حريت، هدايت تشريعى را كه به عبارت ديگر صراط مستقيم است، و از ميان همه نعمت ها نعمتى بى نظير است، صراط مستقيمى كه كتب آسمانى، و نبوت انبيإ، و ولايت امامان و بخصوص قرآن مجيد ترسيم كرده اند انتخاب كند و از اين راه تكاليف و وظائف و مسئوليت هاى خود را نسبت به خالق دريابد و صادقانه و عاشقانه همراه با همتى بلند و عالى به اجراى آنها اقدام كند، و از اين طريق به رشد و كمال مطلوب برسد، و در اين چند روز محدودى كه در دنياست به آباد كردن آخرت ابدى و سراى جاودانى بپردازد، و خود را براى بهره‏گيرى از رضوان الله و بهشت عنبر سرشت مهيا كند.