در هر گرداب ميليونها از اين پارهها در گردش بودند، نيروى جاذبه آنها را به سوى يكديگر مىكشيد، اين پارهها به هم مىپيوستند و تودههاى بزرگتر مىساختند و گوى عظيم و چرخانى پديد مىآوردند، اين گوى عظيم با نيروى جاذبهاى كه داشت پارههاى پيرامون خود را به سوى خويش مىكشيد و روز به روز بزرگتر مىشد و سرانجام اين گوى به صورت زمين «به قدرت و رحمتخدا» پديدار شد.
بعد ساير سيارات نيز از گردابها رخ نمودند، هر سياره در مسير خود گرد خورشيد مىگرديد عطارد از همه به خورشيد نزديكتر بود، و پس از آن زهره، زمين، و مريخ بودند. در آن سوى مريخ سيارههاى عظيم مشترى، زحل، اورانوس، و نپتون به دور خورشيد گردش داشتند، و بسى دورتر از نپتون سياره پلوتو بود. 5
جهان همان اندازه بزرگ است كه اتم كوچك است، بشر هرگز نخواهد توانستحد آن را ببيند، نور با سرعتباور نكردنى در هر ثانيه سيصد هزار كيلومتر حركت مىكند، با وجود اين سرعت، نزديكترين ستاره نورش چهار سال در راه است تا به ما برسد!!تلسكوپ كوه پالومار كاليفرنيا كه قطر آينه آن پنج متر است مىتواند ستارگانى را در فضا ببيند كه نورشان پس از هزار ميليون سال به ما مىرسد!
تعداد ستارگانى كه اينك با تلسكوپهاى نوين مىتوانيم ببينيم به قدرى زياد است كه اگر صد سال تمام شب و روز به شمارش آنها بپردازيم و در هر ثانيه يك ستاره بشماريم پس از پايان اين مدت هنوز همه آنها را نشمردهايم. 6
كهكشان قرص عظيمى است كه قسمت مركزى آن ضخيمتر است، و لا اقل شامل هزار ميليون ستاره است، طول آن صد هزار سال نورى، و ضخامت آن در مركز بيست هزار سال نورى است!تا جايى كه ما مىتوانيم با بزرگترين دوربينهاى نجومى امروزى ببينيم در جهان احتمالا صد وپنجاه ميليون كهكشان وجود دارد و فاصله متوسط بين دو كهكشان همسايه دو ميليون سال نورى است. 7
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)