اس ام اس و جملات عاشقانه

[mozhgan]

اینجا زمین است ، ساعت به وقت انسانیت خواب است ، دل عجب موجود سخت جانی است ! هزار بار تنگ میشود ، میشکند ، میسوزد ، میمیرد ! و باز هم میتپد .
.
.
.
نامه هایم که چراغ قلبت را روشن نکرد ! امشب تمامشان را بسوزان شاید بتوانی تنهایی ات را ببینی !
.
.
.
جای خالیت را نفس عمیق می کشم ، عطرت از تو باوفاتر است .
.
.
.
سنگهایی که به دیوار فراق تو زدم ، کعبه میشد من اگر خانه بنا می کردم .
.
.
.
از ما که گذشت ! ولی به دیگری موقتی بودنت را گوشزد کن تا از همان اول فکری به حال جای خالیت کند

[mozhgan]

من و یاد تو و یک سینه تنگ
شبی تار و سه‌تاری خسته آهنگ
کمی با چشمهایم مهربان باش
مزن ای دوست بر آیینه‌ات سنگ . . .
.
.
.
خوش به حال آنکه قلبش مال توست
حال و روزش هر نفس، احوال توست
خوش به حال آنکه چشمانش تویی
آرزوهایش همه آمال توست
.
.
.
رفتـن کسـی کـه لایـق نیسـت ... نـعمـت اسـت نـه فـاجـعه . . .
.
.
.
گرچه آلوده ی دنیای فریبم اما سینه ای پاک به پهنای صداقت دارم ،
دل من عاطفه را می فهمد ، با کسی سبزتر از عشق رفاقت دارم . . .
.
.
.
بجز دستت ندارم یار دیگر / بجز آیینه بازی کار دیگر
چو بستی چشم را آیینه بشکست / نگاهم کن فقط یک بار دیگر . . .

[mozhgan]

دلم غرق تماشا بود، رفتی / میان اشک و آه و دود رفتی
کنار حسرتی دیرینه ماندم / بهار من، گل من، زود رفتی . . .
.
.
.
نکند یوسف عمرم رود از مصر خیالت / باز آواره ی تنهایی چاهم بکنی . . .
.
.
.
اگر چه عاشقی پر شور بودیم / به خود نزدیک و از هم دور بودیم
شب و روز از جدایی می‌سرودیم / من و تو وصله‌ای ناجور بودیم . . .

[mozhgan]

تکرار شو شاید ما سهم هم باشیم
شاید به جرم عشق ما متهم باشیم
باز در حضور تو آشفته خویشم
در سفره عشقت درویش درویشم. . .
.
.
.
میشه پروانه بود و به هر گلی نشست
اما بهتره مثل تو مهربون بود و به هر دلی نشست . . .
.
.
.
واقعیت است جاذبه تو
از بس جذابی
می خواهم تو را به نیوتن ثابت کنم . . . !
.
.
.
دلم غرق تماشا بود، رفتی / میان اشک و آه و دود رفتی
کنار حسرتی دیرینه ماندم / بهار من، گل من، زود رفتی . . .
.
.
.
من و یاد تو و یک سینه تنگ
شبی تار و سه‌تاری خسته آهنگ
کمی با چشمهایم مهربان باش
مزن ای دوست بر آیینه‌ات سنگ . . .

[mozhgan]

خوش به حال آنکه قلبش مال توست
حال و روزش هر نفس، احوال توست
خوش به حال آنکه چشمانش تویی
آرزوهایش همه آمال توست
.
.
.
رفتـن کسـی کـه لایـق نیسـت ... نـعمـت اسـت نـه فـاجـعه . . .
.
.
.
گرچه آلوده ی دنیای فریبم اما سینه ای پاک به پهنای صداقت دارم ،
دل من عاطفه را می فهمد ، با کسی سبزتر از عشق رفاقت دارم . . .
.
.
.
بجز دستت ندارم یار دیگر / بجز آیینه بازی کار دیگر
چو بستی چشم را آیینه بشکست / نگاهم کن فقط یک بار دیگر . . .
.
.
.
خنده های تـــو
آرزوهـــای مـن انـد
بخــند
تا برآورده شوند . . .

[mozhgan]

نکند یوسف عمرم رود از مصر خیالت / باز آواره ی تنهایی چاهم بکنی . . .
.
.
.
اگر چه عاشقی پر شور بودیم / به خود نزدیک و از هم دور بودیم
شب و روز از جدایی می‌سرودیم / من و تو وصله‌ای ناجور بودیم . . .
.
.
.
گفتم به گل زرد چرا رنگ منی ، افسرده و دلتنگ چرا مثل منی
من عاشق اویم که رنگم شده زرد ، تو عاشق کیستی که هم رنگ منی . . .
.
.
.
آب و هوای دلم آنقدر بارانیست
که رخت های دلتنگی ام را
مجالی برای خشک شدن نیست
اینگونه است که دلم برایت همیشه تنگ است . . .
.
.
.
حـالا کـه میـخـواهـی بـروی لطفــا قـدمـهـایـت را تنـدتـر بـردار ...
دلـم را فـرستــاده ام دنبـالِ نخــود سیـــاه . . .

[mozhgan]

مبادا مثل برگی زرد باشیم / رفیق مردم بی درد باشیم
مزن بر عاشقان از پشت خنجر / بیا ای دل همیشه مرد باشیم . . .
.
.
.
شب در خم گیسوی تو عابر میشد / با هر نفست بهار ظاهر میشد
ای فلسفه ی شگفت ، افلاطون هم / با دیدن چشمان تو عاشق میشد . . .
.
.
.
من و باران، من و دریا، من و تو / من و شب‌بو، من و فردا، من و تو
دوباره عاشقی را می‌سراییم / من و مجنون، من و لیلا، من و تو . . .
.
.
.
به بند دلت میاویز
رخت خاطره ام را
گرد باد های فراموشی حرمت نمی شناسند . . .
.
.
.
دلم باغی پر از ریحان و گل بود / به روی رود عشقت مثل پل بود
نگاهم کردی و ویران شد این دل / مگر چشم تو از قوم مغول بود؟
.
.
.
همیشه می گفتند ترک عادت موجب مرض است
اما اینبار موجب مرگ میشود ترک عادتِ با تو بودن . . .
.
.
.
به باغم یاسمن بودی چه می‌شد؟ / عروس این چمن بودی چه می‌شد؟
چرا چون باد رفتی از کنارم؟ / همیشه مال من بودی چه می‌شد . . . ؟
.
.
.
رها کردی چرا دست دلم را؟ / به خاک و خون کشیدی حاصلم را
مرا تو می‌کشی صدبار در روز / ولی من دوست دارم قاتلم را . . .
.
.
.
سراسر خواب من کابوس، کابوس / ندارم در شبم فانوس، فانوس
به دل آمد بگویم من تو را دوست / ولی لب وا نشد، افسوس، افسوس . . .

[mozhgan]

توی چشمای قشنگت یه غمی پنهونیه
خونه ی دلت گرفته انگاری بارونیه
نگو نه با خودتم چند روزه قهری نگو نه
بغضی تو گلوت نشسته چند روزه زندونیه
تورو اینجوری نمیخوام تورو اونجوری میخوام
تورو هرجوری که باشی تورو اونجوری میخوام
.
.
.
تو که دل ما رو بردی، صد تا عیب ما شمردی
این همه ناز و عشوه، بگو از کجا آوردی
.
.
.
تو که دست ما رو خوندی، ما رو سر کار نشوندی
دل ما رو هم سوزوندی، ما رو ته خط رسوندی
.
.
.
اگر باشی محبت روزگاری تازه خواهد یافت / زمین در گردشش با تو مداری تازه خواهد یافت / دل من نیز با تو بعد از آن پاییز طولانی / دوباره چون گذشته نوبهاری تازه خواهد یافت .
.
.
.
هوا خوب و بدش فرقی نداره ، به هوای تو نفس میکشم هنوز !

[mozhgan]

نفس را با تو میخواهم ، تو که از نسل گلهایی / سیاهی را نکن باور ، تو خود خورشید فردایی .
.
.
.
این عشق برای من هیچ نداشت ، اما گلهای بالشم را "باغبان " خوبی بود اشک های هر شب من .
.
.
.
کاش دنیا ساعت بود و من و تو عقربه های آن تا هر یک ساعتی یه بار به هم میرسیدیم !
.
.
.
الهی شهر عشق آتش بگیرد / جدایی دق کند ماتم بگیرد / الهی تا زمین هست و زمان هست / کسی عشق تو را از من نگیرد .
.
.
.
وقتی فراموشت خواهم کرد که عقلم خاموش ، نفسم قطع ، روحم در آسمان و بدنم زیر خاک باشد !

[mozhgan]

من ، تو ، ما ، یادت هست ؟ تمام شد ! حالا : تو ، او ، شما ، من هم به سلامت !
.
.
.
مرا به تو هیچ تملکی جز این نیست ، که همواره دلم برای مهربانیت تنگ میشود .
.
.
.
گر روی تو امشب نبینم چه کنم ؟ / گر من تو به آغوش نگیرم چه کنم ؟ / من زین شب ظلمانی محکوم شدم / از دیدن روی تو محروم شدم !
.
.
.
تو که با ما کار نداری، کاری جز فرار نداری
خاک زیر پاتیم اما، سره سازگار نداری
.
.
.
تو که با ما یار نبودی، کشتی ما رو با حسودی
دلتو به ما ندادی، اما دل ما ربودی