خطبه 90
[16] در اين خطبه امام از ازليت خداوند و عظمت مخلوقات سخن مي گويد و
در پايان به مردم اندرز مي دهد [17] سپاس ويژه خداوندی است که بدون
اينکه ديده شود شناخته شده همو که در آفرينش موجودات به انديشه و
فکر نياز ندارد 000 [1] آنکه هميشه بوده و تا ابد خواهد بود يعنی زمانيکه
نه آسمان دارای برجها و صورفلکی بود و نه پرده ها و دربها [2] و نه شبی
تاريک و نه دريائی آرام نه کوهی با راههای وسيع [3] و نه راههای پرپيچ و
خم نه زمين گسترده [4] و نه مخلوقی توانا وجود داشت . او است پديدآورنده
موجودات و وارث آنها همو است معبود خلايق و روزي بخش آنان . [5] خورشيد
و ماه در راه اطاعت فرمان او سير مي کنند هر تازه ای را [ با گردش خود ]
کهنه مي سازند و هر دوری را نزديک مي کنند . [6] روزی [ مخلوقات ] را
بين آنها تقسيم فرموده آثار و اعمال و خيانت چشمها [7] و آنچه در سينه ها
پنهان مي دارند همه را احصاء کرده و برشمرده است محل استقرار [8] و جايگاه
آنها را در رحم مادران و صلب پدران و از آن پس تا هنگام مرگ همه را
مي داند . [9] با وسعتی که رحمتش دارد کيفرش بر دشمنان سخت و سنگين است
[10] و با اينکه کيفرش شديد است رحمتش همه دوستان را فراگرفته . هر کس
که در قلمرو کارهای او وارد گردد مغلوب مي شود و کسی که با او به
منازعه برخيزد نابودش مي سازد [11] و کسی که به مخالفتش برخيزد ذليل
مي نمايد و آن کس که از در دشمنی درآيد مغلوب مي گردد . هر کس بر او
تو کل کند پشتيبان او است [12] و هر کس از او درخواست نمايد به او عطا
مي کند و کسی که به او قرض دهد اداء و سپاسگزارش را پاداش مي دهد .
[13] ای بندگان خدا پيش از آنکه مورد سنجش قرار گيريد خود را بسنجيد و
قبل از آنکه شما را به پای حساب ببرند حساب خود را برسيد [14] و تا راه
نفس گرفته نشده راحت نفس بکشيد و پيش از آنکه به زور شما را منقاد
کنند فرمان بردار باشيد [15] آگاه باشيد آن کس که به خويش کمک نکند و
واعظ و مانعی از درون جانش برای او فراهم نگردد [16] از ديگران واعظی و
مانعی نخواهد يافت