سیماى بى تفاوتان در قیامت
در حدیثى مى‏خوانیم : پیامبر اکرم (ص) فرمود : «به خدایى که جانم در دست اوست، از امت من گروهى از قبر برمى خیزند؛ در حالى که در قیافه بوزینه و خوک هستند. این قیافه ها به خاطر آن است که آنان قدرت نهى از منکر داشته، ولى با گناهکاران سازش کردند.»(163)
رسول اکرم (ص) فرمود : «در شب معراج دیدم که لب هاى گروهى را با قیچى مى برند. پرسیدم : اینها کیانند؟! گفتند : کسانى هستند که زبان نهى از منکر داشتند، ولى نهى نکردند.»(164)
از حضرت على (ع) نقل شده است که : «اگر دانشمندى علم خود را کتمان کند، بد بوترین افراد در قیامت خواهد بود.»(165)
کوتاه سخن آنکه گاهى باید سکوت را شکست؛ زیرا سکوت نابجا بدعت است.(166)
اگر :
سکوت علما سبب بدگمانى مردم به خود آنان شود؛
سکوت علما موجب جرأت ظالم شود؛
سکوت موجب تأیید ظالم شود؛
سکوت سبب شود که معروفى منکر و یا منکرى معروف شود؛
سکوت موجب ضعف عقاید مسلمانان شود؛
سکوت موجب رشد انحرافات فکرى و بدعت شود؛
حرام است و باید سکوت را شکست؛ حتى اگر به انسان لطمه‏اى وارد شود.
کسانى که سکوت را شکستند!
ابن سکیت از یاران امام رضا و امام جواد و امام هادى علیهم السلام و معلم فرزندان متوکل خلیفه عباسى بود.
روزى متوکل از او پرسید : «فرزندان من بهترند یا حسن و حسین، دو فرزند على بن ابیطالب.»
او سکوت چندین ساله را شکست و گفت : «قنبر غلام على از تو و فرزندانت بهتر است، تا چه رسد به حسن و حسین!»
متوکل که طاغوت و دیکتاتور زمان بود و هرگز توقع شنیدن چنین سخنى را نداشت، بشدت عصبانى شد و دستور قتل استاد را صادر کرد.(167)
نمونه دیگر :
مؤمن آل فرعون که مدت‏ها ایمان خود را مخفى مى‏کرد، در لحظه‏اى سکوت چند ساله را شکست و گفت : «اَتَقْتُلُونَ رَجُلاً اَنْ یقُولَ رَبِّىَ اللَّه»(168)؛ آیا بنا دارید کسى که موحد است و مى‏گوید : «پروردگارم خداست،» به قتل برسانید؟
نمونه دیگر :
امر به معروف و نهى از منکر کارى است که زینب کبرى در کوفه و شام و مجلس یزید کرد؛ یعنى سکوت را شکست و گفتنى‏ها را گفت.