طراحی
HTC HD2 در برخورد اول تاثیر گذاری بیشتری از برادر پیشین خود یعنی HTC Touch HD دارد. شاید این تفاوت خیلی زیاد نباشد اما صفحه نمایش بزرگتر و عناصر با کیفیت تری که در ساخته گوشی استفاده شده اند ، تاثیر خود را نشان می دهند.
HD2 کمی متفاوت است و جای دادن صفحه نمایش چنین بزرگی در گوشی کار کمی دشواری است.
اما طرز قرارگیری کلید ها در زیر صفحه نمایش بهتر از Touch HD است .
تعداد کلیدهای سخت افزاری HTC HD2 نسبت به گوشی پیشین HTC افزایش یافته است. اکنون پنج کلید سخت افزاری در زیر صفحه نمایش به چشم می خورد. کلید Menu در این بخش تازه اضافه شده است .وجود این کلید در گوشی های ویندوز موبایلی از قبیل Touch2 که هفته پیش آنرا بررسی کردیم، ضروری است. تنها برای مقایسه باید بگویم که Touch HD تنها چهار کلید داشت که تمام آن ها هم حساس به لمس بودند. کلیدهای سخت افزاری اصلی در HD2 اندازه کوچکتری دارند اما هم به خوبی در زیر صفحه نمایش جای داده شده اند و هم بازخورد خوبی دارند.
البته مدتی زمان خواهد برد تا بتوانید به تفاوت کار کردن با کلیدهای سخت افزاری و صفحه نمایش لمسی حساس گوشی عادت کنید اما این کار چندان هم سخت نیست.
در کناره سمت چپ گوشی کلیدهای تنظیم صدا وجود دارند. این کلیدها به خوبی قابل لمس اند و واقعا هیچ چیزی برای شکایت در این قسمت وجود ندارد.
متاسفانه مثل Touch Diamond2 ، Touch Diamond و Touch HD در کناره سمت راست هیچ کلید اختصاصی برای شاتر به چشم نمی خورد.کناره بالایی HTC HD2 هم کاملا خالی است.
در کناره پایینی گوشی پورت MicroUSB ، میکروفون گوشی و سوکت صوتی 3/5 میلی متری استاندارد قرار گرفته اند . این بار از قلم هم خبری نیست. این نخستین گوشی HTC است که به پورت استاندارد microUSB مجهز شده است ، گوشی های پیشین این شرکت به انواع پورت های miniUSB مجهز بوده اند.
در پشت HTC HD2 ، لنز دوربین 5 مگاپیکسلی که بین فلاش های دوگانه LED و اسپیکر گوشی قرار گرفته است ، دیده می شود. قرار دادن فلاش دوگانه LED در این بخش برای بهبود عکس ها در شرایط کم نور تصمیم خوبی از سوی HTC بوده است اما ما تعبیه یک کلید اختصاصی دوربین را به آن ترجیح می دادیم.
لنز دوربین چندان در جای مناسبی قرار نگرفته است و انگشت اشاره در هنگام عکاسی در جلوی لنز قرار می گیرد. محافظت از لنز هم چندان خوب نیست و در صورتی که گوشی را در جیب تان قرار دهید ، حتما لنز دوربین دچار خراش می شود. اما کیفی که در جعبه این گوشی قرار داده شده است نه تنها از دوربین، که می تواند از صفحه نمایش هم به خوبی حفاظت کند.
با برداشتن کاور استیل باتری ، باتری 1230 میلی آمپری آن نمایان می گردد (گوشی قبلی با باتری 1350 میلی آمپری عرضه می شد). در این بخش کلید Reset را هم در کنار اسلات کارت حافظه می یابید. محل قرارگیری اسلات کارت حافظه microSD خبر چندان خوبی برای آنهایی که می خواهند از کارت حافظه برای انتقال داده استفاده کنند ، نیست. البته این بخش نکات مثبتی هم دارد. این اسلات از کارت های microSDHC هم پشتیبانی می کند و می تواند کارت هایی با گنجایش 16 گیگابایت را به راحتی اداره نماید.
عمر باتری هم بسیار خوب است. برای مثال باتری این گوشی با وجود اینکه HD2 از پردازنده سریع تری بهره می برد نسبت به Apple iPhone 3G که از پردازنده کندتری برخوردار است ، دوام بیشتری دارد. با روشن بودن دائمی Wi-Fi ، گوش دادن به موسیقی و ثبت چندین عکس با دوربین گوشی ، HD2 تا 2/5 روز نیاز به شارژ مجدد نخواهد داشت. با این وجود ، اگر استفاده مداومی از Wi-Fi نداشته باشید و مکالمه چندانی هم با گوشی انجام ندهید ، براحتی می توانید دو تا سه روز بدون شارژ مجدد از گوشی استفاده کنید.
HD2 استحکام بسیار خوبی دارد. کاور استیل باتری و پلاستیک ضد جذب اثر انگشت حتما با استقبال کاربران مواجه خواهند گشت.
در بیشتر مواقع ، کارکردن با یک دست با گوشی نمی تواند چندان مشکل باشد. اگرچه در مواقعی که گوشی در دست راست تان قرار دارد ، دسترسی به گوشه های صفحه نمایش بدون حرکت دادن گوشی ، اگر غیر ممکن نباشد بسیار دشوار است.
پس در استفاده از گوشی با یک دست ، طول آن و در حین مکالمات عرض گوشی کمی مشکل آفرین هستند. نمی توان این مشکلات را نادیده گرفت اما همچنان عقیده داریم که HTC HD2 ارزش تلاشی اضافی برای غلبه بر این مشکلات را دارد. صفحه نمایش خازنی و پردازنده قدرتمند گوشی موجب سرعت و پاسخ دهی خارق العاده آن می شود. اندازه صفحه نمایش هم مرور و مشاهده عکس ها و اسناد را بسیار لذت بخش می کند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)