ورق می خورد
آخرین هفت بازمانده بر روی میز چوبی؛
می سوزد
کافه عصرهای جمعه من؛
از یاد می رود
صندلی هایمان در میان خاکسترها؛
و باد می برد
آخرین عطر چای سبز را از کنار فنجان
ورق می خورد
آخرین هفت بازمانده بر روی میز چوبی؛
می سوزد
کافه عصرهای جمعه من؛
از یاد می رود
صندلی هایمان در میان خاکسترها؛
و باد می برد
آخرین عطر چای سبز را از کنار فنجان
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)