پيازچه: گياهي با عطر ملايم پياز كه ريشه و ساقه‌اش مصرف مي‌شود؛ در خاك مرطوب و غني و در هر نوع آب و هوايي كشت مي‌شود و انواع مختلف آن شكل، عطر و طعم متفاوتي دارند.

موارد مصرف: در ايران معمولا پاي ثابت سبزي خوردن است اما به همراه پوره سيب‌زميني، تخم‌مرغ، خامه و انواع سالاد- به جز سالاد كاهو- طعم خوبي به غذا مي‌دهد و در انواع خوراك دريايي كاربرد دارد. هنگام تهيه غذاهاي گوشتي، 3-2 عدد پيازچه را همراه هويج،‌ كرفس و جعفري به غذا اضافه كنيد تا بوي زهم غذا را بگيرد.



ترخون: ترخون برگ‌هاي باريك و تيره‌رنگي دارد، ارتفاع آن تا يك متر مي‌رسد و غير از اوايل بهار در ساير مواقع ساقه آن خشك و سفت است و قابل استفاده نيست. عطري شبيه به باديان دارد و جزو سبزي‌هايي است كه در فصل سرما يافت نمي‌شود.

موارد مصرف: يكي از بهترين طعم‌دهنده‌هاست. در ايران معمولا تنها در تهيه ترشي، شور و به عنوان سبزي خوردن مصرف مي‌شود اما مي‌توانيد آن را در تهيه انواع خوراك دريايي، مرغ، بوقلمون،‌ دل، قلوه، جگر و تخم‌مرغ استفاده كنيد. ترخون خوابانده شده در سركه عطر و طعم خوبي به آن مي‌دهد و براي تهيه سس كاربرد دارد.