لالایی ها

[R A H A]

لالا.لا.لا .گل زيره
چرا خوابت نمي گيره ؟
كه مادر قربونت ميره
لالا.لالا.گل سوسن
سرت بگذار لبت بوسم
لبت بوسم كه بو داره
كه با گل گفت و گو داره
لالا.لالا.گل پسته
بابات بار سفر بسته
لالا.لالا.گل نعنا
بابات رفته شدم تنها
لالا.لالا.گل خشخاش
بابات رفته خدا همراش

[R A H A]

لا لا لا لا گلِ نازم ، گلِ پر پر
نخور غصه نشسته پيش تو مادر
چرا موهات پريشونه؟
چرا لبهات پر از خونه؟
چرا اينجا عروسكها شكسته؟
كي چشم ناز و پر خوابتو بسته؟
لا لا لا لا گلِ خسته، گلِ پونه
كجاست بابا؟ چي شد رويا ،كو خونه؟
لا لا لا لا گـلِ آرومِ بي بـونه
بدون تو چشام اشكه، دلم خونه
لا لا لا لا بخواب اي غنچه پاك
بخواب آسوده در گهواره خاك
بخواب آروم گل سرد و كبودم
كه اي كاش قبلِ تو اينجا نبودم
لا لا لا لا گلِ قرمز… گلِ زرد
شدم از دست تقديرم پر از درد
لا لا كردن ديگه بسه گلِ چايي
بخند مادر كه تو دردانه مـايي
بدون تو حرامم باشه خنديدن
برايم تلخ باشه روز خوش ديدن
گلِ ميخك ، گلِ خوشبوي بي خار
صـدايم كـن بـراي آخريـن بار
نخـواب شيرينكِ معصـوم و بي كيـنم
بذار بازم ز چشمانت هزاران بوسه بر چينم

[R A H A]

لالا.لا.لا گل الاله رنگم
لالا.لا.لا انيس روز تنگم
لالا گويم و در خوابت كنم من
علي گويم و بيدارت كنم من
لالا.لا.لا كه لالات مي كنم من
نگاه بر قد و بالات مي كنم من
لا لا. لا. لا كه لالات بي بلا باد
نگه دار شب و روزت خدا باد.

[R A H A]

لالا لالا گلم باشي

تو درمون دلم باشي

بموني مونسم باشي

همه كارو كسم باشي

لالا لالا گلت چنده

لبت بوسم، همش قنده

لالا لالا گل لاله

خدا گنجي به ما داده

[R A H A]

بخواب ای کودک نازم ....لا لا لا لا، لا لالا یی
به پاکی تو می نازم.... لا لا لا لا، لا لالا یی

میان بمب و موشک ها ...چرا بیتاب بیتابی؟
چرا از بمب و ازآتش ... دمی هر شب نمی خوابی ؟
لبات خشکه دلت دریاست ...مگه چند وقته بی آبی ؟
جواب مفتی و شیخی ...تو با این روی مهتابی ...

بخواب ای کودک نازم ....لا لا لا لا، لا لالا یی
با اشکای تو دمسازم.... لا لا لا لا، لا لالا یی


بیا آغوش من بازه ...اگر چه راهها بسته ست
ببین سازمان ملل دست از، حقوق بودنت شسته ست
بخواب ای کودک نازم که مفتی از همون دسته ست
بیا سنگی دگر بردار ... ببین دشمن چقدر خسته ست

بخواب ای کودک نازم ....لا لا لا لا، لا لالا یی
زمان گریه شد بازم؟ .... لا لا لا لا، لا لالا یی

نداره شرم نه شیخ و نه مفتی و نه قانون دان
نداری حق روئیدن لا لا لا ...ای گل ایمان
چرا باز مونده چشمای سیاهت در شب ویران؟
بخواب که سیل اشکات می بره آب روی شاهان...

بخواب ای کودک نازم ....لا لا لا لا، لا لالا یی
به اشکای تو می نازم .... لا لا لا لا، لا لالا یی

نخواب و گریه کن هر شب ...در این آوار غربت ها
بخوان نجوای پیروزی ....روی تابوت ذلت ها
تو با این دست کوچیکت ... شدی همدست عزت ها
سرمردان مُردارو ....بکش بر دار غیرت ها

نخواب ای کودک نازم ....لا لا لا لا، لا لالا یی
به فریادت سر افرازم .... لا لا لا لا، لا لالا یی


چرا ساکت شدی ناگه .... چشاتو باز کن ای مستی
عزیزم خانه ویران شد ....ولی تو پیش من هستی
یادت هست عهد و پیمانی ...که دیشب با دلم بستی ؟
تو گفتی زنده می مونی ...خودت دادی به من دستی ....

نخواب ای کودک نازم ....لا لا لا لا، لا لالا یی
من از چشمات سر افرازم .... لا لا لا لا، لا لالا یی

بیدارشو نازنین من ....لا لا لا وقت خوابت نیست
بیدار شو ای گل نازم ....اگر چه دیگه تابت نیست
سوالی تو چشات مونده ولی اینجا جوابت نیست...
بیا فتوا داده مفتی ....که در خون ... حج ثوابت نیست ...!

نخواب ای کودک نازم ....لا لا لا لا، لا لالا یی
سوال کن از دلم بازم .... لا لا لا لا، لا لالا یی

حالا که وقت خوابت نیست اگر چه سوخته چشمونت....
به قربونت بره مادر با اون موی پریشونت ...
همه دنیا به خواب رفتن .... بیدار شو دل به قربونت...
بکش فریادی از گل حنجر آغشته در خونت

نخواب ای کودک نازم ....لا لا لا لا، لا لالا یی
پاشو ... فریاد بزن بازم .... لا لا لا لا، لا لالا یی

[R A H A]

لالایی ماه و مهتابه
لالایی مونس خوابه
لالایی قصه ی گل هاس
پر از آفتاب پر از آبه
لالایی رسم و آیینه
لالایی شعر شیرینه
روون و صاف و ساده
زلال مثل آیینه
لالایی گرمی خونه
لالایی قوت جونه
لالایی میگه:یک شب هم
کسی تنها نمی مونه
لالایی آسمون داره
گل و رنگین کمون داره
توی چشمون درویشش
نگاهی مهربون داره
لالایی های ما ماهه
بدون ناله و آهه
بخون لالایی و خوش باش
که عمر غصه کوتاهه
....

[R A H A]

لالا لالا لالا بچه پلنگا
عزيزا نازنينا اي قشنگا
لالا لالا لالا بچه قناري
نكن كوچولوي من بي قراري
لالا لالا لالا كن اي فرشته
كه دنياي مامان با تو بهشته
لالا لالا لالا لالا فيروزه
كي گفت دنياي بچه هام دو روزه
لالا لالا لالا لالا كبوتر
عزيزاي دل پدر و مادر
لالا لالا لالا لالا ستاره
چرا دردونه ي من بي قراره
لالا لالا لالا دلبند مادر
همه شادي، همه لبخند مادر
لالا لالا لالا كن شب بخوابي
مثه خورشيد به روز من بتابي

[R A H A]

لالا لالا لالایی
لالا لالا لالایی
ببار ای نم نم باران
زمین خشک را تر کن
سرود زندگی سر کن
دلم تنگه...دلم تنگه...

بخواب...بخواب ای دختر نازم
به روی سینه بازم
که همچون سینه ی سازم
همش سنگه... همش سنگه

لالا لالا لالایی
لالا لالا لالایی

لالایی کن مرغک من
دنیا فسانه ست
هر ناله ی شب گیر این گیتار محزون
اشک هزاران مرغک بی آشیانست
ببار ای نم نم باران....ببار ای نم نم باران...

[R A H A]

لالایی از زیباترین و لطیف‌ترین آوازهایی است که ریشه در کهن‌ترین تفکرات واحساسات مردم ایران‌زمین دارد.
در بررسی موسیقیهای فولکور نقاط مختلف ایران کهن،لالایی را می‌توان به عنوان یک بخش مشترک در میان آنها بازشناسی کرد. در کردستان،لرستان، خراسان و مازندران هر کدام به شیوه‌‌ای با ویژگیهای هماهنگ با شرایط اقلیمیو جغرافیایی، لالایی، پیوسته روشنگر پیوند ژرف و‌ آسمانی مادر و فرزند بوده است.
بینشوران کهن، مادر را زهدان بارگاه آفرینش در زایمان کارگاه هستی می‌دانند واو را تجلی‌گاه هزار و یک نام خدا می‌شناسند و فروغانی گوهر عشق را درآئینه‌داریهای مهرناب او می‌جویند.
مادر، نقطة کانون آفتاب مهر هستی است و فرزندبزرگ‌ترین تجلی‌گاه هستی‌مداریها، هستی‌پردازیها و مهربانیهای اوست.
از ایندیدگاه و در باوری به حقیقت، تواناییهای نهادی مادر و پیوند زندگانی‌سازش با فرزند،آفریدگاری و پروردگاری و سازندگاریهای بیکران او را به خوبی می‌توان در جلوه‌گاهلالایی یافت. زمزمه‌های لالایی، جلوه‌گر هستی‌پردازیهای مادر در آرامش نهاد فرزنداست.
او در سکوت و تنهایی، در خلوتگه سپنتایی خویش با جگرگوشه‌اش، به دستاویزنوایی که سر جان برمی‌خیزد و بر آئینه نهاد فرزند و گوش جان او حکم دم مسیحایی رادارد، گاه در چهر مهربانیها و دلسوزیها و غمخواریها، گاه در چهر آرزوهایی که فرزندرا آئینه آن می‌داند و گاه در چهر بازگوی تاریخ و فرهنگ نیاکان او، چامه‌هایی را برجان و روان و هستی‌اش، زمزمه‌ساز زندگانی راستین می‌سازد.

[R A H A]

لاي لاييْنام يات بالام
گوُن ايله چيْخ بات بالام
من آرزوما چاتماديم
سن آرزووا چات بالام

لالايي تو هستم بخواب ، فرزندم
بهمراه آفتاب طلوع و غروب كن ، فرزندم
من به آرزو ي خودم نرسيدم
تو به آرزويت برس ، فرزندم

لاي لاي آهو گؤز بالام
لاي لاي شيرين سؤز بالام
گؤزَل ليكده دونيادا
تكدي منيم اؤز بالام

لالايي فرزند چشم آهوي من
لالايي فرزند شيرين سخنم
در زيبايي در دنيا
فرزند من تك است

لالاييْنام اؤز بالام
قاشي قارا گؤز بالام
ديلين بالدان شيرين دير
دوداغيْند سؤز بالام

لالايي تو هستم فرزندم
فرزند چشم و ابرو سياه من
زبانت از عسل شيرينتر است
حرف روي لبت فرزندم


لايْ لايْ ديلين دوز بالام
ديل آچ گينان تئز بالام
من اوتوروم سن دانيْش
شيرين شيرين سؤز بالام

لالايي ، زبانت نمك است فرزندم
زود زبان باز كن فرزندم
من بنشينم تو حرف بزن
حرف هاي شيرين فرزندم

لاي لاي بالام گوُل بالام
من سَنَه قوربان بالام
قان ائيلَه مَه كؤنلوُموُ
گَل مَنَه بير گوُل بالام

لالايي فرزند گل من
من بقربان تو فرزندم
دل مرا خون نكن بيا
براي من بخند فرزندم

لاي لاييْنام گوُل بالام
تئل لَري سوُنبوُل بالام
كَپَنَك دَن سئرچَه دَن
يوخوسو يوُنگوُل بالام

لالايي تو هستم فرزند گل من
مو هايت مثل سنبل ، فرزندم