در همان دوران كودكى حضرت زینب علیها السلام، پدر بزرگوارشان به او فرمود: دخترم! بگو: یك
زینب گفت: یك.
آنگاه على علیه السلام فرمودند بگو: دو.
در این لحظه حضرت زینب سكوت كردند. چون سكوت ایشان طول كشید على علیه السلام فرمودند:
دخترم! چرا سكوت كردى؟
عرض كرد:
پدر جان با زبانى كه گفته ام یك، توان دو گفتن را ندارم. امیرمؤمنان على علیه السلام از این پاسخ بسیار عمیق دخترشان خیلى خوشحال شدند و او را كه در این حال طفلى بیش نبودند، مورد تفقد و محبت قرار دادند.
2. علم و دانش: براى شناخت مقام علمى حضرت زینب علیها السلام مى توان به امور زیادى توجه و استناد کردكه از جمله آنهاست:
- خطبه هاى بسیار بلند و پرمحتوایى كه از آن بانوى گرامى به جاى مانده است.
- به شهادت همه تاریخ نویسان در كوفه، ایشان كلاسهاى تفسیر و آموزش قرآن داشتند و زنهاى كوفه را با قرآن و احكام اسلامى آشنا مى ساختند.
- راویان بزرگى چون عبدالله بن عباس از او روایتهاى زیادى را نقل مى كند كه از جمله این روایات است خطبه تاریخى حضرت زهراعلیها السلام، این در حالى است كه زینب در زمان خوانده شدن این خطبه پنج یا شش سال بیشتر نداشت و ابن عباس با این عبارت از آن حضرت در روایاتى كه از او نقل مىكند، یاد كرده است:
«حدثنى عقیلتنا زینب ؛بانوى فهیم و اندیشمند ما زینب بر من چنین روایت كردند. و برخى از او با تعبیر حبر و بحر یعنى سرشار از علم و دریاى علم یاد مى كنند. حتى زمانى كه در مجلس یزید آن خطبه آتشین را بیان كردند، یزید درباره اش گفت: اینان خاندانى هستند كه فصاحت و دانش و معرفت را از پیامبر به ارث برده اند و آن را با شیر مادر نوشیده اند.
و از شیخ صدوق روایت شده است كه زینب به جهت علم و دانش زیادى كه داشت، از سوى امام حسین علیه السلام نیابت خاص داشت و مردم در مسائل شرعى (حلال و حرام) به ایشان رجوع مى كردند.
در یك مورد نقل شده است روزى امام حسن و امام حسین علیهما السلام درباره بعضى از سخنان پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله با هم گفتوگو مى كردند، حضرت زینب علیها السلام وارد شدند و در بحث ایشان شركت كردند و مساله را با تمام صورى كه داشت با تفصیل تمام تبیین فرمودند.
حضرت امام حسن علیه السلام وقتى این توانایى فوق العاده خواهر را دیدند، خطاب به او فرمودند: «انك حقا من شجرة النبوة و من معدن الرسالة...» به راستى كه تو از درخت نبوت و معدن رسالت هستى.
3. عبادت و بندگى: گرچه سراسر زندگى حضرت زینب علیها السلام براى حفظ و احیاى معارف اسلامى سپرى شد، كه همه آنها با هدف اطاعت از اوامر الهى انجام مى گرفت اما آن حضرت در عبادت به معنى خاص نیز از موقعیت برجستهاى برخوردار بودند. در سختترین شرایط نیز به طور كامل به انجام وظایف عبادى اهتمام مى ورزیدند.
حضرت سجادعلیه السلام مى فرماید:عمه ام زینب در جریان حادثه كربلا با آن همه مشكلات حتى در شب عاشورا و شب یازدهم محرم نیز نماز شب را ترك نكردند.امام حسین علیه السلام به اندازهاى به خلوص و بندگى زینب اعتقاد داشتند كه هنگام وداع خطاب به او فرمودند: یا اختاه لا تنسینى عند نافلة اللیل ؛ خواهرم مرا در نماز شب خود فراموش مكن.
باز امام سجادعلیه السلام مى فرماید:"عمه ام زینب در طول راه كوفه و شام، همواره نماز شب را به پا مى داشت. در برخى از منازل بین راه مى دیدم كه او از فرط خستگى و رنجورى ناشى از آزار دشمن، نمازهایش را در حال نشسته مى خواند."
همه این وقایع به خوبى از اهتمام كامل حضرت زینب به عبادات خبر مىدهد و درست به دلیل برخوردارى از این ویژگى بوده كه یكى از القاب آن حضرت «عابده آل على علیه السلام» انتخاب شده است.
4. شجاعت و شهامت: برخورد حضرت زینب علیها السلام در برابر دشمنان بسیار اعجاب انگیز است. وى با ستمگران با تمام وجود به مبارزه برخاست در حالى كه آنان در اوج عظمت و اقتدار بودند. خطبه بى نظیرى را در حضور دژخیمان ایراد نمود وشجاعت بى مانندى را از خود به نمایش گذاشت.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)