معرفی و نقد کتاب

[M.A.H.S.A]

بازیگری در سینما = Acting in the cinema
جیمز نیرمور، حمیدرضا منتظری (مترجم)، علی معلم (ویراستار)
مشخصات کتاب
تعداد صفحه: 312
نشر: دنیای تصویر (02 دی، 1387)
شابک: 978-964-94969-6-2
قطع کتاب: رقعی
وزن: 700 گرم

[M.A.H.S.A]

فنون بازیگری در تئاتر و سینما
نورالدین استوار
قیمت پشت جلد:
6500 ریال
مشخصات کتاب
تعداد صفحه: 96
نشر: سروش (31 خرداد، 1384)
شابک: 964-435-471-0
قطع کتاب: رقعی
وزن: 350 گرم

[M.A.H.S.A]

شعبده بازیگری: بازیگری زندگی نیست، نمایش است
رضا کیانیان
قیمت پشت جلد:
30000 ریال
مشخصات کتاب
تعداد صفحه: 288
نشر: نقش و نگار (06 اردیبهشت، 1385)
شابک: 964-7002-07-6
قطع کتاب: رقعی
وزن: 700 گرم

[M.A.H.S.A]

تکنیک بازیگری
استلا آدلر، احمد دامود (مترجم)
قیمت پشت جلد:
32000 ریال
مشخصات کتاب
تعداد صفحه: 176
نشر: نشر مرکز (29 بهمن، 1386)
شابک: 978-964-305-197-6
قطع کتاب: رقعی
وزن: 500 گرم

[M.A.H.S.A]

بازیگری: کلیات
میخاییل چخوف، کیاسا ناظران (مترجم)
قیمت پشت جلد:
24000 ریال
مشخصات کتاب
تعداد صفحه: 208
نشر: قطره (24 تیر، 1386)
شابک: 978-964-341-614-0
قطع کتاب: رقعی
وزن: 500 گرم

[M.A.H.S.A]

آخرین درس بازیگری
کانستانتین سرگی یویچ استانیسلاوسکی، مهین اسکویی (مترجم)، ناصر حسینی مهر (مترجم)
قیمت پشت جلد:
20000 ریال
مشخصات کتاب
تعداد صفحه: 144
نشر: نگاه (09 دی، 1387)
شابک: 978-964-351-297-2
قطع کتاب: رقعی
وزن: 400 گرم

[M.A.H.S.A]

آموزش بازیگری - کارگردانی
درک بوسکیل، اختر اعتمادی (مترجم)
قیمت پشت جلد:
7000 ریال
مشخصات کتاب
تعداد صفحه: 192
نشر: نمایش (1382)
شابک: 964-5596-18-1
وزن: 550 گرم

[M.A.H.S.A]

معرفی کتاب: سینما این بود، من و کافه، ایرج و زدوخورد

یکی فردین، یکی کافه، یکی ایرج و یکی هم زدو خورد. قصه ها هم که تقریبا شبیه بود، بعد از گنج قارون هم این مساله حادتر شد...»


خبرآنلاین: «من در چارچوبی قرار گرفته بودم که هیچ نقشی غیر از این را نمی‌توانستم بازی کنم، یعنی سینمایی داشتیم که چهار ویژگی داشت: یکی فردین، یکی کافه، یکی ایرج و یکی هم زدو خورد. قصه ها هم که تقریبا شبیه بود، بعد از گنج قارون هم این مساله حادتر شد...»

چاپ چهارم کتاب «ناصر و فردین» گفتگوی رضا کیانیان با ناصر ملک مطیعی و محمدعلی فردین از سوی نشر مشکی منتشر و در غرفه این انتشارات در بیست و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران عرضه می شود.

کیانیان در پشت جلد این کتاب نوشته است:«... این سوال برای من وجود داشت که چرا مردم بعضی از بازیگران را به اسم کوچک صدا می زنند. مثل ناصر. مثل بهروز. در مورد فردین فامیلش راحت تر است، اسمش دو کلمه ای است. چرا مردم پس از سال ها آن را دوست دارند؟ فقط به خاطر قیافه و ظاهرشان؟

خب کسان دیگری هم بودند که از آن ها قیافه شان بهتر بوده. به خاطر نقش هایی که بازی کردند؟ می دانید که شبیه آن نقش ها را دیگران هم بازی کردند. حتی امروز هم کسانی دارند شبیه آن ها بازی می کنند. وقتی با فردین مصاحبه کردم فهمیدم علاوه بر همه این ها، او برای بازی هایش زحمت کشیده، کار کرده، ناصر هم همین طور. آن ها بازیگر حرفه ای بودند. تصمیم گرفتم سراغ ...»

در بخشی از این کتاب و پاسخ فردین به تکراری شدن سینما در زمان او می خوانیم:

«من در چارچوبی قرار گرفته بودم که هیچ نقشی غیر از این را نمی توانستم بازی کنم، یعنی سینمایی داشتیم که چهار ویژگی داشت: یکی فردین، یکی کافه، یکی ایرج و یکی هم زدو خورد. قصه ها هم که تقریبا شبیه بود.

بعد از گنج قارون هم این مساله حادتر شد. در آن سال ها برای اینکه از این وضعیت خلاص شوم، جهنم بعلاوه من را ساختم که آواز و کافه و ...نداشت. فقط پس زمینه کویر را داشت و این کار بسیار مشکلی بود که با چنین پس زمینه تصویری بخواهی مردم را دو ساعت سرگرم کنی.

موقع فیلمبرداری این فیلم ما فقط می توانستیم روزی یک ساعت و نیم کار کینم. یعنی از 6 تا 7.30 صبح. بعد از آن هوا آنقدر گرم شد که اصلا نمی شد بیرون بیایی. پس ببینید سینما برای من چقدر تکراری شده بود که حاضر شدم با آن مشکلات فیلم متفاوتی بسازم.»

وی در خصوص اختلاف و اتحاد بازیگران آن دوران نیز گفته است: «اختلاف بین تئاتری ها خیلی زیاد بود. من یادم هست یک موقعی تصمیم گرفتم کلیه نمایش های موفق تئاتر را از سی چهل سال پیش تا آن زمان جمع کنم و با بچه های خود تئاتر آنها را در تهران روی صحنه ببرم و از آن ها فیلمبرداری هم بکنم.

یعنی با همان سروصدای مردم و خنده و تخمه و دست زدن ها. بعد هم به صورت فیلم به کلیه شهرستان های ایران بفرستم. آنوقت ها تابش بود، وحدت بود، در اصفهان ارحام صدر بود در وزارت فرهنگ و هنر جوان مرد بود، انتظامی بود، نصیریان بود و خیلی های دیگر. من همه شان را به دفتر خودم دعوت کردم. حدود چهل پنجاه روز دور هم جمع می شدیم، ناهار می خوردیم و صحبت می کردیم...

می خواستیم تئاتر را توسعه دهیم و درآمدش را هم فقط برای خود بچه های تئاتر بگذاریم. همه این کارها را کردیم و درست وقتی خواستیم اولین نمایش را کار کنیم این بحث پیش آمد که اولین کار چه باشد؛ دعوای مان شد یعنی بچه های تئاتر خودشان با هم دعوایشان شد. یکی می گفت نمایش من...آن یکی می گفت نمایش من...یکی می گفت اسم من اول باشد و...خلاصه دعوا شد و همه چیز به هم خورد.»

در بخشی دیگر از این گفتگو می خوانیم:

«جلیلوند جای همه صحبت می کرد. جای من هم صحبت کرد که البته عالی بود. مساله خیلی مهم نبود اما صدای ایرج چرا. صدای ایرج تا آنجا مساله بود که کم کم خیلی از دست اندرکاران سینما اعتقاد داشتند اگر ایرج جای فردین نخواند، فردین شکست می خورد.

به همین خاطر من سلطان قلب ها را ساختم با صدای عارف. از دیگر دلایلش این بود که ایرج خواننده هم مثل جلیلوند جای همه می خواند و از طرف دیگر دستمزدش را هم زیاد کرده بود؛ به هر حال ایرج در کار موثر بود ولی نه صددرصد...»

چاپ چهارم این کتاب با قیمت 3هزار تومان عرضه شده است.

[M.A.H.S.A]

دومین رمان داریوش مهرجویی در نمایشگاه کتاب

دومين رمان داريوش مهرجويي در بيست و پنجمين نمايشگاه كتاب عرضه مي شود.


کافه سینما: دومين رمان داريوش مهرجويي در بيست و پنجمين نمايشگاه كتاب عرضه مي شود.

در خرابات مغان كه مدتي درگير دريافت مجوز انتشار بود با حل مشكلات توسط نشر قطره در آخرين مراحل انتشار است و از روزهاي مياني نمايشگاه توسط اين انتشارات در اختيار مخاطبان قرار مي گيرد. در خلاصه رمان در خرابات مغان آمده:

"دو دلداده ي دانشجوي دانشگاه پنسيلوانيا در فيلادلفيا – يك پسر ايراني مسلمان و يك دختر كاتوليك ايتاليايي تبار- در...

كشاكش انديشه و ايمان، درگير عشق عميق مي شوند و مي خواهند به زندگي مشترك بپردازند تا اينكه حادثه خونبار 11 سپتامبر پيش مي آيد.

آنها با سياست كاري ندارند. آيا سياست با زندگي، عشق و ايمان اين دو دلداده كنار مي آيد؟

...رماني درباره عشق، دين، فلسفه،سياست وخشونت و...زندگي!"

مهرجويي ابتدا قصد داشت فيلم در خرابات مغان را بسازد كه به دلايل امكان آن فراهم نشد.

از داريوش مهرجويي پيش از اين رمان "به خاطر يك فيلم بلند لعنتي" منتشر شده كه اكنون به چاپ هفتم رسيده است.

[M.A.H.S.A]

پیشنهاد کتاب: کتاب فلامک جنیدی

خواندن کتابی از یک بازیگر طنز با پیش زمینه بازی او در کارهای کمدی کمی به نظر سخت می رسد اما اگر قسمت «نویسنده به روایت خودش» در ابتدای کتاب را به جای مقدمه بخوانید کمی هضمش برایتان راحت تر است

تماشا: فلامک جنیدی هم به جرگه نویسندگان پیوست.

«جایی به نام تاماساکو» عنوان کتابی است که خواندن آن را به شما پیشنهاد می کنیم. این کتاب ادبیات ویژه ای ندارد و قطعا با خواندن چند صفحه از آن درخواهید یافت که یک نویسنده حرفه ای آن را ننوشته است. خواندن کتابی از یک بازیگر طنز با پیش زمینه بازی او در کارهای کمدی کمی به نظر سخت می رسد اما اگر قسمت «نویسنده به روایت خودش» در ابتدای کتاب را به جای مقدمه بخوانید کمی هضمش برایتان راحت تر است:

«سال های نوجوانی به سرک کشیدن و سعی برای یادگیری هنرهای تجسمی، مثل نقاشی نزد استاد آیدین آغداشلو و عکاسی در کانون سینماگران جوان، گذشت... «جایی به نام تاماساکو» اولین مجموعه داستان من است که به چاپ می رسد، در ادامه دنبال کردن چیزی که از نوجوانی دست از سرم برنداشته است».

با خواندن این کتاب متوجه خواهید شد که جنیدی از آن جایی که بازیگر است ذهن تصویری بهتری دارد و در تجسم صحنه خیلی خوب عمل کرده است. البته این در خیلی از جاهای کتابش به عنوان نکته ای منفی به شمار می آید چراکه شما در 20 صفحه ابتدایی تنها مشغول خواندن تصویرسازی خانم نویسنده هستید و خبری از داستان نیست.