# یک نفر تا به ابد دلتنگ است... #

[R A H A]

می دانم که دلت جای آدم ها نیست
آن حجم وسیع جای ما کم ها نیست
باور دارم که اوج پروانه خداست
در غربت فلسفیش این غم ها نیست
دریاب نهنگ خویش را در خشکی
آن لحظه ی قهر با من این دم ها نیست
در موج و تلاطمی که چشمت دارد
جا برای مثنوی و معجم ها نیست
کم مانده که از دوری تو پاره شود
این بند دلی که بند همدم ها نیست
بی بودن تو ندارم امید با هیچ
با بودن تو غم از ندارم ها نیست
گفتم همه عشق باز هم می دانم
آن حجم وسیع جای ما کم ها نیست

[R A H A]

تمام روز جلوی آینه بود

با تمام لب ها . . . لب خندها

تمام دل شوره ها . . . شورها

. . . و با تمام زنانگی ها . . . رفت

به مرد رویای اش بگوید

قد تمام آینه ها دوستش دارد . . . !

بعد . . .

تمام شب را کنار آینه گریست

تمام شب را . . .


__________________

تمام حرف دلم این است ؛

من عشق را به نام تو آغاز کردم،

هر کجای عشق که هستی

آغاز کن مرا !!!

[R A H A]

نگاهت را می تکانی از خاطره هایت
سر میخورم به شب احساس تو
لبهایت به وسوسه های بوسه پشت میکنند
من اما همچنان
برای آمدن دیروزمان دست تکان میدهم!
عقربه های ساعت دلشان برای هم تنگ شده
پیش از انکه به هم برسند خوابشان میبرد
من هنوز رسیدنت را لحظه شماری میکنم
و نبض سر و دست با هم نمیزنند
باور نمیکنی
بیا عشقمان را عوض کنیم

[R A H A]

طنین وحشت مرگم بدون تو بردار
شبیه حالت عصیان باد بر آوار
شکسته طاقت بر جای بودنم امشب
خراب خاطره هایت نشسته ام بیدار
غروب های جدایی شبیه یک عادت
نمیشود که بمانی به خاطرم اینبار
سکوت حاشیه دارم عذاب لبریز است
منم چو ساعت جامانده خسته از تکرار
تو را به ساحت این بغز های نشکفته
نمیشود که بپرسی تو حال من یکبار
بیا گلم و رگم را بزن ولی هرگز
مرا به حال خودم این چنین دمی مگذار
ببین که خسته غریبانه ام و دریابم
میان این همه دشمن مرا نکن انکار
تمام نیتم امشب هوای بودن توست
بیا که قبله ی حاجات دل شدی انگار

[R A H A]

ديگه به نبودت عادت كرده بودم
خو دمو با خيالت راحت كرده بودم
دو باره زد به سرم شعر دلتنگي بگم
براي دل خو دم شعر غريبي رو بگم
گو نمو تر بكنم شوق اشكا مو ببينم
او مدي دلتنگي ها همه رفتن
شوق وصال و جا گذاشتن
تا او مدم با آغوشت جون بگيرم
خيال تازه اي رو پيش چشماي تو ديدم
دوباره نوا زشو دوست داشتنو عاشقي
سر كار گذاشتن دل تو شب ها ي بي قراري
دو باره لحظه ناب رسيدن
دو باره تشنه ي شوق بو سيدين
چه خيال ساده و خوبي
پيش چشما ي تو بودن و دل فريبي

[R A H A]

از من مخواه از قفس بدرآیم
وقتی هنوز دل مطمئنی نیست،
اعتمادی هم نیست.
بگذار همچنان در پیله خود بمانم؛
وقتی یار همدلی نیست،
بگذار بالها بسته بماند .....

[R A H A]

در زیر سایه سار کهن سالی غروب عمر

نفرین من گرفت دامن تقدیر و سرنوشت

خود را

به دست ضجه ی باران سپرده بود

باور نمی کنم

که تماشای کوچه ها

یک حجم سنگ و ماسه و سیمان سبز نیست

حالا غروب هم به تماشای کوچه هاست

باران صدای بی کسی و غربت خداست

در کوچه های سنگی و سیمانی زمین

فکر خدا چه قدر بی سر و صداست

[R A H A]

چه می گذشت بر سر من با شروع این فریاد

جوانی از سر من رفت با هزاران یاد

به گوشه ای نشسته ام از دست این تقدیر

سرم به سینه ی دیوار این خراب آباد

[R A H A]

اصلا نگاهم رو نمیبینی

صدایت نمیزنم.............زیرا

اشک های من برای تو بی فایده است
فقط میخندم ......چون تو
در هر صورت میگویی من دیوانه ام

[R A H A]

در این خاموشی راه
چراغ امیدم را دزدیدند
از که بخواهم نور را؟
در زمین پیدایش نیست
دراین هستی پر فریب
قلبم را شکستند
از که بخواهم مرهم را؟
مرا هیچ کس نیاز نیست

... ایمان...
وجودم را نورانی کرد و
زخم هایم را مرهم نهاد
به راستی هیچ کس
مانند خدا نیست...