در آیات و روایات به عوامل تقوا اشاره شده است .
به طور اجمال مى توان موارد ذیل را کرد.
1- انجام واجبات ؛ قرآن مجید مى فرماید: له لله «ان هذا صراطى مستقیماً فاتبعوه و لا تتبعوا السبل فتفرق بکم عن سبیله ذلکم وصاکم به لعلکم تتقون ؛ له لله این راه مستقیم من است . آن را پیروى کنید و از راه هاى دیگر تبعیت ننماید که شما را از راه تان متفرق مى سازد. این چیزى است که خداوند به آن سفارش مى کند تا به تقوا برسید.
در آیهء دیگر در مورد فسلفهء روزه مى فرماید: له لله «یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلّکم تتقون ؛ اى مؤمنان ! روزه بر شما واجب شده ، همان طورى که بر پیشینیان شما واجب گردید. امیداست که به تقوا برسید.
2- ترک محرمات و شبهات ؛ رسول اکرم (ص ) مى فرماید: انسان به رتبهء تقوا نمى رسد مگر آن که از حلال پرهیز کند تا به دام حرام نیفتد.
3- محاسبه نفس ؛ در وصیتى پیامبر اسلام (ص ) به ابوذر مى فرماید: «هرگز انسان از پارسایان محسوب نمى شود مگر آن که خودش را محاسبه کند، شدیدتر از محاسبة شریک از شریک خود، تا بداند از کجا طعام وآب و لباسش به دست آمده ؛ آیا از حلال است یا از حرام.
4- حفظ زبان ؛ امام على (ع ) مى فرماید: به خدا قسم ! نمى بینم بنده اى به تقوا برسد مگر آن که زبانش را حفظ نماید.

5- ترک دنیاطلبى ؛ امام على (ع ) مى فرماید: بر دل دنیا طلب حرام است که تقوا را در خود جا دهد.
6- حیا از مردم : امام عسکرى (ع ) مى فرماید: کسى که از مردم حیا نکند و پروایى نداشته باشد، از خدانخواهد ترسید.
7- ترک پرگویى ؛ امام على (ع ) مى فرماید: «کسى که زیاد حرف بزند، لغزشش فزونى گردد و کسى که لغزشش زیاد شود، شرمش اندک شود و آن که شرمش کم
شود، پارسایى و ورعش کم گردد و کسى که ورعش کم شود،قلبش بمیرد و قلب مرده به آتش در افتد.
8- توفیق الهى ؛ امام على (ع ) مى فرماید: خدایا! هییچ دستاوردى نتوانم داشت ، جز آن چه تو ارزانى ام دارى واز بدى نمى توانم بپرهیزم ، جز آن چه تو از آن
مصونم دارى