۩♥♥♥۩ احاديثي درباره تقوا و اهميت آن ۩♥♥♥۩

[R A H A]

امام على عليه السلام :
اِنَّ لاَِهْلِ التَّقْوى‏ عَلاماتٍ يُعْرَفونَ بِها: صِدْقُ الْحَديثِ وَ اَداءُ الاَْمانَةِ وَالْوَفاءُ بِالْعَهْدِ وَ قِلَّةُ الْفَخْرِ وَ الْبُخْلِ وَ صِلَةُ الاَْرْحامِ وَ رَحْمَةُ الضُّعَفاءِ وَ قِلَّةُ الْمُواتاةِ لِلنِّساءِ وَ بَذْلُ الْمَعْروفِ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ سِعَةُ الْحِلْمِ وَ اتِّباعُ الْعِلْمِ فيما يُقَرِّبُ اِلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ وَ طُوبى‏ شَجَرَةٌ فِى الْجَنَّةِ اَصْلُها فى دارِ رَسُولِ اللَّه‏صلى الله عليه وآله ...؛
امام على عليه السلام :
تقواپيشگان، نشانه‏هايى دارند كه با آنها شناخته مى‏شوند: راستگويى، امانتدارى، وفاى به عهد، كم فخر فروشى، كم بخل ورزيدن، صله رحِم، رحْم به ضعيفان، كم موافقت كردن با زنان، به همه نيكى كردن، خوش‏اخلاقى، بردبارى بسيار و پيروى از علم نزديك كننده به خداوند. و آنان طوبى‏ و سرانجام نيك دارند. طوبى‏ درختى است كه ريشه آن در خانه پيامبر خداصلى الله عليه وآله است ... .
خصال، ص 483، ح 56

[R A H A]

امام على عليه السلام :
اَلْمُتَّقونَ اَنْفُسَهُمْ عَفيفَةٌ وَ حاجاتُهُمْ خَفيفَةٌ وَ خَيْراتُهُمْ مَأْمولَةٌ وَ شُرورُهُمْ مَأْمونَةٌ؛
تقوا پيشگان، پاكدامن و كم خرج و زحمت‏اند و مردم به خيرشان اميد دارند و از شرّشان در امانند.
غررالحكم، ح 1931.

[R A H A]

امام على عليه السلام :
اَلتَّقىُّ سابِقٌ اِلى‏ كُلِّ خَيْرٍ؛
تقوا پيشه، براى انجام هر كار خيرى سبقت مى‏گيرد.
كنزالفوائد، ص 128

[R A H A]

امام على عليه السلام :
لِلْمُتَّقى ثَلاثُ عَلاماتٍ: اِخْلاصُ الْعَمَلِ وَ قِصَرُ الاَْمَلِ وَ اغْتِنامُ الْمُهَلِ؛
تقواپيشه، سه نشانه دارد: اخلاص در عمل، كوتاهى آرزو، و غنيمت شمردن فرصت‏ها.
غررالحكم، ح 7370 .

[R A H A]

امام على عليه السلام :
اَلْمُتَّقى مَيِّتَةٌ شَهْوَتُهُ مَكْظومٌ غَيْظُهُ فِى الرَّخاءِ شَكورٌ وَ فِى الْمَكارِهِ صَبورٌ؛
تقواپيشه، هوا و هوسش مرده، خشمش فرو خورده، در آسايش شكرگزار و در سختى‏ها صبور است
غررالحكم، ح 1998

[R A H A]

امام على عليه السلام :
اِنَّ الاَْتْقياءَ كُلُّ سَخىٍّ مُتَعَفِّفٍ مُحْسِنٍ؛
همه تقوا پيشگان سخاوتمند، پاكدامن و نيكوكارند.
غررالحكم، ح 3401.

[R A H A]

امام على عليه السلام :
سادَةُ اَهْلِ الْجَنَّةِ الاَْتْقياءُ الاَْبْرارُ؛
سروران اهل بهشت، تقوا پيشگان نيكوكارند.
غررالحكم، ح 5599.

[R A H A]

امام على عليه السلام :
كُونُوا بِقَبُولِ الْعَمَلِ اَشَدَّ اهْتِماماً مِنْكُمْ بِالْعَمَلِ فَاِنَّهُ لَنْ يَقِلَّ عَمَلٌ مَعَ التَّقْوى‏ وَ كَيْفَ يَقِلُّ عَمَلٌ تُقْبَلُ؛
همّتتان براى پذيرفته شدن عمل، بيشتر از خود عمل باشد؛ زيرا عملى كه با تقوا همراه باشد، هرگز اندك نيست و چگونه اندك باشد عملى كه پذيرفته مى‏شود.
كنزالعمال، ح 8496 .

[R A H A]

امام حسن مجتبى عليه السلام :
زَوِّجْها مِنْ رَجُلٍ تَقىٍّ فَاِنَّهُ اِنْ اَحَبَّها اَكْرَمَها وَ اِنْ اَبْغَضَها لَمْ يَظْلِمْها؛
دخترت را به ازدواج مردى با تقوا درآور؛ زيرا اگر دخترت را دوست داشته باشد، گرامى‏اش مى‏دارد و اگر دوستش نداشته باشد به او ظلم نمى‏كند.
مكارم الاخلاق، ص 204

[R A H A]

امام باقر عليه السلام :
اِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقى بِالتَّقْوى‏ عَنِ الْعَبْدِ ما عَزُبَ عَنْهُ عَقْلُهُ وَ يُجَلّى بِالتَّقْوى‏ عَنْهُ عَماهُ وَ جَهْلَهُ؛
خداوند عزوجل به وسيله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمى‏رسد حفظ مى‏كند و كور دلى و نادانى او را بر طرف مى‏سازد.
كافى، ج 8 ، ص 52، ح 16.