نوشته اصلی توسط elahe
دومین غار، غارى است که در نزدیکى پایتخت «اردن» یعنى شهر «امان» واقع شده است، در نزدیکى روستایى به نام «رجیب».
در بالاى این غار، آثار صومعه اى دیده مى شود که طبق پاره اى قرائن، مربوط به قرن پنجم میلادى است که بعد از غلبه مسلمین بر آنجا تبدیل به مسجد شده و محراب و مأذنه دارد.
با سلام و تشکر فراوان از زحماتتان
مرحوم علامه طباطبائی در تفسیر قیّم «المیزان» همین مکان، یعنی غار واقع در اردن را مقبول دانسته است.
امّا غار واقع در ترکیه:
این غار دهانه اش رو به شمال شرقی است. مرحوم علاّمه میفرماید که همین امر، باعث میشود که این احتمال را قبول نکنیم زیرا که قرآن کریم میفرماید:
وقتی آفتاب طلوع میکرد از سمت راست غار، به درون آن میتابد.
از طرف دیگر، آقای مکارم میگوید: همین امر باعث میشود که این احتمال را قبول کنیم!!
علّت این اختلاف، به مکان کسی برمیگردد که میخواهد به غار نگاه کند؛ توضیح اینکه:
فرض کنید ما خارج از غار هستیم و مقابل دهانه اش ایستاده به آن نگاه میکنیم؛ حال اگر دهانه غار به سمت شمالی باشد امکان ندارد که آفتاب هنگام طلوع، از سمت راست به درون غار بتابد بلکه شعاع آفتاب از سمت چپ وارد غار خواهد شد؛
از اینرو مرحوم علاّمه این غار واقع در ترکیه را رد فرموده.
بار دیگر فرض کنید که داخل غار شده و به طرف دهانه غار ایستاده و به بیرون نگاه میکنیم؛ این بار آنچه مشاهده خواهیم کرد درست برعکس حالت فوق خواهد بود.
پس اینک حقیقت چیست و حق با کیست؟
ابتدا باید دانست که از آنجا که غار «افسوس» در نیمکره شمالی زمین قرار دارد اصلاً آفتابگیر نخواهد بود مگر مختصری!
این یک تأیید بر نظر علاّمه (ره)
مطلب دوم را خود علاّمه فرموده که: مردم شهر، طبق فرمایش قرآن مجید، مسجدی بر بالای غار بنا کردند و همچنین عدّه ای به نام «اصحاب رقیم» بر دیوار آن، نوشته هایی نوشتند.
و حال اینکه در غار «افسوس» اثری از اینها نیست برخلاف غار «رجیب» در اردن که همه این علامات را داراست.
والله یقول الحقّ و هو یهدی السبیل.
ناگفته نماند که همین اصحاب کهف که هفت یا هشت نفر بودند، هنگام «رجعت» جزو 313 تن یاور امام عصر، أرواحنا فداه، خواهند بود.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)