╬ *♥* ╬ برکویر تشنه قم آب دریا آمده {سالروز ورود حضرت معصومه(س) به شهرقم} ╬ *♥* ╬

[R A H A]

فضيلت بي نظير

شيخ محمد تقي تُستري، در قاموس الرجال، حضرت معصومه (س) را به عنوان بانوي اسوه معرفي کرد و فضيلت وي را در ميان دختران و پسران
حضرت موسي بن جعفر (ع)، غير از امام رضا (ع) بي نظير دانسته است.

ايشان در اين زمينه چنين مي نويسند: « در ميان فرزندان امام کاظم (ع) با آن همه کثرتشان، بعد از امام رضا (ع) کسي هم شأن حضرت معصومه (س) نيست ».
بي گمان اين گونه اظهار نظرها و نگرش به شخصيت فاطمه دختر موسي بن جعفر (ع) بر برداشت هايي استوار است که از متن و روايات وارده از ائمه اطهار (ع) به دست آمده است.

اين روايت ها، مقام هايي را براي فاطمه معصومه (س) برشمرده اند؛ مقامي که نظير آن، براي ديگر برادران و خواهران وي ذکر نکرده اند و به اين ترتيب، نام فاطمه معصومه (س) درشمار زنان برتر جهان قرار گرفته است.

[R A H A]

بوي وصال

بي شک اهل بيت پيامبر (ص) چهره هاي پرفروغي به جهانيان عرضه کرده اند و نامشان مانند ستارگان درخشان در آسمان فضايل مي درخشد.

درخشان ترين ستاره در ميان بانوان هفتمين منظومه ولايت ، فاطمه فرزند پاکيزه موسي بن جعفر (ع) است.

بانويي که سالهاست تشنگان معرفت از حريمش، زلال ايمان مي نوشند و عارفان با گذر بر زندگي فرزانه اش و درک لحظه هاي آسماني شدنش، درهاي عروج را به روي خود مي گشايند و بوي وصال را در گستره زمين منتشر مي سازند.

[R A H A]

شان حضرت معصومه (س) در روايات معصومين عليهم السلام
امام صادق علیه السلام فرموده اند:
خداوند حرمى دارد كه مكه است پیامبر حرمى دارد و آن مدینه است
و حضرت على (ع) حرمى دارد و آن كوفه است
و قم كوفه كوچك است كه از 8 درب بهشت
سه درب آن به قم باز مى شود -
زنى از فرزندان من در قم از دنیا مى رود
كه اسمش فاطمه دختر موسى (ع) است
و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت مى شوند.

امام رضا (ع) فرمودند:
« كسى كه حضرت فاطمه معصومه را زیارت كند
پاداش او بهشت است.»
(ثواب الأعمال و عیون اخبار الرضا(ع) )

امام جواد (ع) فرمودند:
« كسى كه عمه ام را در قم زیارت كند پاداش او بهشت است. »
(كامل الزیارة)

امام صادق (ع) فرمودند:
« كسى كه آن حضرت را زیارت كند در حالى كه آگاه
و متوجه شأن و منزلت او باشد به بهشت مى رود.»
(بحار ج ٤٨ صفحه ٣٠٧)

امام صادق (ع) فرمودند:
«آگاه باشید كه حرم من و حرم فرزندان بعد از من قم است.»
(بحار ج ٦٠ صفحه ٢١٦ )

[R A H A]

سلام...

تويـی که شــاه خراسان بود بــرادر تــو
بـــر آن مقام رفيــع و بـر اين مقام،
ســلام

به هر عدد که تکلم شـود به ليل و نهار
هــــزار بـار فـــزون تـر ز هـر کـلام،
ســلام

صبح تا شب و از شام، تا طليعه صبــح
بر آستـانه قــدسـت علی الـدوام،
ســلام

در آســـمان ولايــت، مــه تمــامی تـــو
ز پای تا به ســرت ای مـــه تـمـام،
ســلام

به پيشگــاه تو ای خواهـــر شه کـَـونين
ز فـرد فـرد خليـق، به صبح و شام
ســلام

منم که هر سر مويم به هر زمان گويـد
به جـان پــاک تـو ای دخــتـر امـام،
ســلام

[R A H A]

عالمه غير معلمه

حضرت معصومه (س) در خانداني که سرچشمه علم و تقوا و فضايل اخلاقي بود، پرورش يافت. پس از آنکه پدر بزرگوار آن بانوي گرامي به شهادت رسيد، فرزند ارجمند آن امام، يعني حضرت رضا (ع) عهده دار امر تعليم و تربيت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نيز بر عهده گرفت. در اثر توجهات زياد آن حضرت، هر يک از فرزندان امام کاظم (ع) به مقامي والا دست يافتند و زبانزد همگان گشتند.

ابن صباغ ملکي در اين باره ميگويد: «هر يک از فرزندان ابي الحسن موسي معروف به کاظم، فضيلتي مشهور دارد».

بدون ترديد بعد از حضرت رضا (ع) در ميان فرزندان امام کاظم (ع)، حضرت معصومه (س) از نظر علمي و اخلاقي، والامقام ترين آنان است.

اين حقيقت از اسامي، لقب ها، تعريف ها و توصيفاتي که ائمه اطهار (ع) از ايشان نموده اند، آشکار است و اين حقيقت روشن مي سازد که ايشان نيز چون حضرت زينب (س) «عالمه غير معلمه» بوده است.

[R A H A]

سرچشمه علم و معرفت

حضرت معصومه (س) از جمله بانوان گرانقدر و والا مقام جهان تشيع است و مقام علمي بلندي دارد.

نقل شده که روزي جمعي از شيعيان، به قصد ديدار حضرت موسي بن جعفر (ع) و پرسيدن پرسش هايي از ايشان، به مدينه منوره مشرف شدند.

چون امام کاظم (ع) در مسافرت بود، پرسش هاي خود را به حضرت معصومه (س) که در آن هنگام کودکي خردسال بيش نبود، تحويل دادند.

فرداي آن روز براي بار ديگر به منزل امام رفتند، ولي هنوز ايشان از سفر برنگشته بود.

پس به ناچار، پرسش هاي خود را باز خواستند تا در مسافرت بعدي به خدمت امام برسند، غافل از اين که حضرت معصومه (س) جواب پرسش ها را نگاشته است.

وقتي پاسخ ها را ملاحظه کردند، بسيار خوشحال شدند و پس از سپاسگزاري فراوان، شهر مدينه را ترک گفتند.

از قضاي روزگار در بين راه با امام موسي بن جعفر (ع) مواجه شده، ماجراي خويش را باز گفتند.
وقتي امام پاسخ پرسش ها را مطالعه کردند، سه بار فرمود: پدرش فدايش.

[R A H A]

فضيلت زيارت کريمه اهل بيت

دعا و زيارت، پر و بال گشودن از گوشه تنهايي، تا اوج با خدا بودن است. دعا و زيارت، جامي است زلال از معنويت ناب درکام عطشناک زندگي؛ و زيارت حرم معصومه (س)،

بارقه اميدي در فضاي غبارآلود زمانه، فرياد روح مهجور در هنگامه غفلت و بي خبري، و نسيمي فرحناک و برخاسته از باغستان هاي بهشت است.

زيارت مرقد فاطمه معصومه (س)، به انسان اعتماد به نفس مي دهد، و او را از غرق شدن در گرداب نوميدي باز مي دارد و به تلاش بيشتر دعوت مي کند.

زيارت مزار با صفاي کريمه اهل بيت (س)، سبب مي شود که زائر حرم، خود را نيازمند پروردگار ببيند، در برابر او خضوع کند،

از مرکب غرور و تکبر- که سرچشمه تمامي بدبختي ها و سيه روزي هاست- فرو آيد و حضرت معصومه (س) را واسطه درگاه پروردگار عالميان قرار دهد.

بر همين اساس است که براي زيارت آن حضرت، پاداش بسيار بزرگي وعده داده شده و آن، ورود به بهشت است.

در اين باره از امام جواد (ع) نقل شده که فرمود: «هر کس عمه ام را در قم زيارت کند، بهشت از آن اوست».

[R A H A]

بیاور عاشقان را سهمی از نور
کجاوه، پستی و بلندی جاده را می پیماید
و شما مسافت غربت را.

چه چیز، راه طولانی را کوتاه می کند،
جز نهالستان های امید که آبادی به آبادی
در نگاه دلتان سبز می روید؟

دروازه های شهر گشوده،
چشم های میهمان نواز به جاده،
آغوش ها باز و دست ها به اشتیاقِ آب و جارو،
آستین ها را زده بالا.

امروز از چهار سو،
نسیم نرگس و مریم وزیدن گرفته ست،
تا در برابر عطر قدم های بانوی کریمه
علیهاالسلام سر فرودآورد.

«این بوی ناب وصال است
یا عطر گل های سیب است؟

این نفحه آشنائی بوی کدامین غریب است؟»
آوای زنگوله ها، موسیقی کویر است؛
جاری در قافله که زیر و بم آن
آویخته به گردن اشتران است
و دل های گوش به زنگ را می گوید
که فاصله ای نیست
تا مسافری محبوب، قدم رنجه کند.

و پر می شود مشام هوا
از شمیم جان فشانی و عطر اسپند.

... وَ اِن یَکادُ الَّذینَ کفروا لَیُزْلِقونَکَ بِاَبْصارِهِمْ...

دور باد از حضور شما شمّه ای از نگاه تنگ نظران
و خاکستر باد اندیشه ای
که آتش گردن کشی را خواهد رقصاند.

«تو می رسی غریبه از دیار دور دست
و من هزار پاره می کنم به پیش پات پیرهن»
حالا این سرزمین،
بوی آب و خاک اهل بیت را گرفته است
و می خواهد بخشی از میراث نبوی را
ناباورانه تحویل بگیرد.

بانوی کریمه، گلاب ناب حضور،
شیرینی کلام خاندان، حریر سپید نوازش
و نان برشته برکت، سوغات آورده است.

و چشم ها نمی توانند ببینند
ظرفیت صندوقچه او را
که به اندازه دنیایی از کرامت جا دارد.

«حالیا دست کریم تو برای دل ما سر پناهی است
در این بی سر و سامانی ها»

السلام علیکِ یا بنتَ فاطمةَ و خدیجة!
هر آن که دست بر سینه،
شما را درود می فرستد،
تمام حق عشق را به جای آورده است.

زنان، بر پشت بام ها، هلهله کنان
و کودکان در کوچه های شادی روان،
شهر را به شور و شعف آذین بسته
و نفس های گرم خویش را
به خوش آمد گویی، رها کرده اند.


«ببین از چشمه می جوشد ترانه
زِ گل ها می کشد آتش زبانه
بیاور عاشقان را سهمی از نور
بپاش از پنجره در قلب خانه»

[R A H A]

«بانوی سپید آب «یا معصومه» علیهاالسلام
ای دختر آفتاب «یا معصومه» علیهاالسلام
سرچشمه عصمت و صفا و جودی
هستی تو ز نور ناب «یا معصومه» علیهاالسلام »

پا از رکاب نور بر زمین نهادی،
در حالی که فرشتگان، همراهی ات می کردند
و بانوان پرده نشین، گرداگردت حلقه زده بودند.

خاک تفتیده قم، زیر قدم های مبارکت،
جان می گرفت و از برکت غبار نشسته بر دامانت،
هر چه بیابان و کویر به شکوفه می نشست.

ای دختر آفتاب! تو آمدی؛
در سرسبزترین بهاری که اهالی قم به چشم دیده بودند
و در روزی که جدّ بزرگوارت، وعده آمدنش را داده بود.

آسمان آن روز، میزبان فرشتگانی بود
که برای پابوسی ات بر هم پیشی می گرفتند
و مشتاقانه اذن دخول می طلبیدند.

تو در امواج خروشان مردمی که فرسنگ ها
به پیشوازت آمده بودند، چون خورشید می درخشیدی
و با تبسمی شیرین به صدای تکبیر و تهلیل مردم گوش می سپردی؛

مردمی که شبنم اشک بر غنچه لبخندشان نشسته بود
و با دست های گل و ریحان، به استقبالت آمده بودند.

تو آمدی، معصومه جان و بعد از تو،
همه چیز رنگ و بویی دیگر یافت.
قم قطعه ای از بهشت شد و صدای بال فرشتگان،
هر صبح و شام از آسمانش به گوش رسید.

انگار همه خوبی ها، همه شادی ها
به سوی این نقطه از زمین سرازیر شده بود.

ای پرده نشین حرم عصمت و عفاف،
خدا را شکر که آفتاب وجودت
بر آسمان بی ستاره قم درخشید.

خدا را شکر که بیت النور عبادتت،
بیت الله دلخستگان این وادی شد.

خدا را شکر که طوبای عشق و معرفتت،
چونان درختی سبز و ستبر
بر سر مردمان شیفته این دیار، سایه گستر شد.

بانوی عشق! قم، خانه اهل بیت است
و صاحب این خانه تویی!

قم، پناهگاه همه دلسوختگان عالم است
و سرسلسله این عاشقانِ دلسوخته تویی!

قم، باغی از جنات بهشت است
و باغبان مهربان شکوفه هایش تویی!

خوش آمدی به خاک کویری این دیار،
ای طلایه دار بهار!

صفای قدم های خسته ات،
ای نادره روزگار!
چشم هامان را تا ابد به جمال فاطمی ات
روشن کردی و دل ها مان را تا همیشه،
سرشار از پروانگی ات کردی!

اینک، تو را قسم به کرامت دستانت، قبولمان کن!
تو را قسم به زلال چشمانت، آب کوثرمان بخش!
تو را قسم به عطوفت و مهرت، از خانه خویش مرانمان!

ای تجسم مهربانی زهرا علیهاالسلام
و رأفت برادرت امام رضا علیه السلام !
دریاب ما را که ساحل نشین دریای تو ایم؛
رهامان مکن در این روزگار وانفسا!

[R A H A]

حضرت فاطمه معصومه عليها السلام در روز اول ذيقعده سال 173 قمرى در مدينه منوره ديده به جهان گشود. پدر بزرگوار آن حضرت، امام موسى كاظم عليه السلام و مادر گرامى‏اش حضرت نجمه خاتون مى‏باشد، كه بعد از تولد حضرت رضا عليه السلام به «طاهره‏» ملقب گرديد. (1)
بنابراين حضرت معصومه عليها السلام با امام رضا عليه السلام خواهر و برادر ابوينى هستند. در سال 201 قمرى در پى انتقال اجبارى امام رضا عليه السلام به خراسان، حضرت معصومه عليها السلام بعد از يك سال تحمل دورى برادر بزرگوارش از مدينه منوره عازم خراسان گرديد. از آن جايى كه حضرت فاطمه معصومه عليها السلام پيام آور فرهنگ و معارف اهل بيت عليهم السلام و مدافع مظلوميت امامان شيعه و تداوم بخش راه پدر بزرگوارش در مبارزه با طاغوت‏هاى زمان بود، عوامل حكومتى بنى عباس، در شهر ساوه به كاروان حامل آن حضرت حمله كرده و همراهان آن حضرت را به شهادت رساندند. حتى طبق نوشته استاد محقق شيخ جعفر مرتضى عاملى در كتاب حياة الامام الرضا عليه السلام، آن حضرت را نيز مسموم نمودند (2) . حضرت فاطمه معصومه عليها السلام بر اثر مسموميت و شدت غم و اندوه در شهر ساوه بيمار گرديد و فرمود: مرا به شهر قم ببريد; زيرا از پدرم شنيدم كه مى‏فرمود: شهر قم مركز شيعيان ماست (3) . براى همين حضرت معصومه عليها السلام در 23 ربيع الاول سال 201 قمرى به شهر قم وارد شده و مورد استقبال عده زيادى از مردم مشتاق و شيفته اهل بيت عليهم السلام قرار گرفت. آن بزرگوار بعد از 17 روز اقامت در منزل موسى بن خزرج كه به «بيت النور» شهرت يافت، در دهم ربيع الثانى سال 201 هجرى ديده از جهان فرو بسته و در «باغ بابلان‏» محل فعلى مزار آن حضرت دفن گرديد.