*^*خاطرات و حكايتها - جلد هشتم *^*

[R A H A]

وزير، مثل مربى يك تيم ورزشى است
مهمترين كار وزير اين است كه به طور دائم حركات مجموعه ى مديران خودش را زير نظر داشته باشد؛ درست مثل مربى كهنه كار يك تيم ورزشى كه بيرون يا نزديك ميدان ايستاده و دايم بازيكنهاى خودش را زير نظر دارد: يكى خسته شده ، او را از بازى بيرون مى آورد؛ يكى بد بازى مى كند، يكى ناهماهنگ بازى مى كند بازى شخصى و فردى مى كند فورى اينها را اخراج مى كند و يكى ديگر را به جايشان مى فرستد؛ يكى هست كه بازى اش بد نيست ، اما الان در ميدان به يك كار برجسته نياز است ؛ لذا بازيكن ذخيره يى را كه روى نيمكت نشسته ، وارد ميدان مى كند و مى داند كه او مى تواند آن حركت برجسته را بكند. البته موارد خيلى كمى هم اتفاق مى افتد كه بازيكن قبلا از طرف مربى تيم مقابل سبيلش چرب شده است كه در كشور ما الحمدلله چنين چيزى نبوده ، اما در دنيا وجود داشته است مربى اين را هم فورا مى فهمد. چون پيداست كه او بازى واقعى نمى كند. مربى با كسى رو در بايستى نداردظ؛ هيچ بازيكنى هم از هيچ مربى يى گله مند نمى شود. مربى اين ملاحظه را نمى كند كه اگر خواست فلان بازيكن را بيرون كند، او مى گويد من هنوز مى توانم بازى كنم ؛ چرا نگذاشتى ؛ اين حرفها وجود ندار. شما همين گونه به مديرانتان نگاه كنيد و تيمتان را زير نظر داشته باشيد. يكى خسته شده ، يكى كار را بلد نيست ، از يكى گاهى اشكالات بزرگى سر مى زند، يكى خوب است اما براى اين مرحله خوب نيست - يعنى كار بزرگى كه شما مى خواهيد انجام دهيد، كار او نيست ؛ يكى ديگر لازم است فورا تيم را عوض كنيد؛ البته هميشه ذخيره داشته باشيد.(51)

[R A H A]

شما اين پل را دو ساله تحويل بدهيد
من وقتى در سفر گيلان ، به بندر انزلى رفتم و آن پل قديمى را كه خود من حدود چهل سال قبل از آن عبو كرده بودم ديدم ، در دل شرمنده شدم . غازيان امروز شايد ده برابر غازيان آن روز شده ؛ بندر انزلى هم چند برابر بندر پهلوى آن روز شده ؛ اما پل بين اين دو از روى آن رودخانه ى عريض ، يك پل قديمى با عرض خيلى كم است . اما پل بين اين دو از روى آن رودخانه ى عريض ، يك پل قديمى با عرض خيلى كم است . بعد هم كه رفتيم ، ديديم مردم و به تبع آنها آقاى امام جمعه ، همه از ما ساخت پل را مى خواهند. من وقتى به رشت برگشتم ، در خانه ى آقاى صوفى ، آقايان وزرا جمع شدند آقاى عارف و ديگران هم بودند من مساءله ى پل را مطرح كردم و به مرحوم دادمان گفتم شما اين پل را مى سازيد؟ ايشان فكرى كرد و گفت بله ، ما سه ساله آن را تحويل مى دهيم . مى گفتم آن را دو ساله تحويل دهيد. ايشان سرى تكان داد و من فكر كردم كه تلقى به قبول كرده كه دو ساله تحويل دهد. گفتم من دلم مى خواهد دو سال ديگر رئيس جمهور بيايد و در همين موقع اين پل را افتتاح كند. وقتى كه دادمان از دنيا رفت ، كسانى از دوستان ما كه با خانواده ى ايشان مرتبطند، گفتند كه دادمان در خانه گفته بود كه فلانى به من گفت دو ساله پل را بسازيد؛ اما من آن را يك ساله تمام مى كنم . همت آن مرد، اين گونه بود.(52)

[R A H A]

بهانه اى براى تجمل سازى
من يك وقت شنيدم كه يكى از وزراى معادن نمى گويم در چه سالى انواع و اقسام سنگهاى گران قيمتى را كه ما در كشور داريم ، آورده و در وزارتخانه اش كار كرده است . من در اين جا او را خواستم و به او گفتم : شما چرا اين كار را كردى ؟ گفت وقتى مسافرهاى خارجى به وزارتخانه مى آيند، اين سنگها جلوى چشمشان قرار گيرد و مشترى پيدا شود! شما را به خدا، اين منطق قبول است !؟ ما اين همه خرج كنيم و سنگهاى وزارتخانه را كه دارد يا ندارد جمع كنيم و سنگ جديد نصب كنيم ، براى اين كه مشترى پيدا كنيم ! شما مى تواندى در سالن اصلى وزارتخانه ى خود چارچوب بزرگى را به طول 5 و عرض 3 متر درست كنيد و انواع و اقسام سنگهايتان را به شكل خيلى بديع و زيبا در آن جا بچينيد كسانى هستند كه كارشان همين چيدنهاست بعد هر ميهمانى آمد، به عنوان اداى احترام ، او را به آن جا ببريد تا سنگها را تماشا كند؛ هم تماشاست ، هم مشترى يابى ؛ اين كه بهتر است . بهانه براى تجمل سازى ، واقعا مناسب نيست .(53)

[R A H A]

اگر اطلاع داشتم جلوگيرى مى كردم
در همين چند ماه قبل دو گزارش جداگانه از بوشهر و اصفهان به من رسيد كه به معناى حقيقى كلمه خواب را از چشم من ربود؛ هر دو هم مربوط به دستگاههاى دولتى بود. گزارش اصفهان مربوط به محل سد است ؛ مظهر فاصله و دره ى بين وضع زندگى قشرهاى فقير و قشرهاى دولتى . در آن جا خانه ها و ويلاهايى ساخته اند البته بخش خصوصى هم هست ، اما دولت هم در آن جا از اين كارها كرده است كنارشات هم مردم زندگى عادى يى ندارد؛ نان ندارد كه شكمشان را سير كنند؛ دروازه هم گذاشته اند كه كسى حق ندارد از آن جا عبور كند و به آن طرف برود! در يكى از جزاير بوشهر هم همين اتفاق افتاده و مربوط به يك بخش دولتى است . اينها اصلا قابل قبول نيست . بنده خبر نداشتم ؛ اما اگر اطلاع داشتم كه مى خواهند چنين كارى را در اصفهان و يا بوشهر بسازند، با اين كه بنا ندارم در كار اجرايى دخالت كنم ، قطعا به آن استاندار يا آن وزير، كتبا و يا شفاها مى گفتم شما حق ندارى اين كار را بكنى .(54)

[R A H A]

اين فعل حرام است
گاهى بعضى از اعضاى دولت يك كلمه حرف مى زنند يا موضعى اتخاذ مى كنند، بعد مى بينيد كه يك مساءله ى سياسى در كشور درست مى شود. يك حرف بيخودى كه لزومى نداشت گفته شود، گفته مى شود؛ بعد همان را راديوى خارجى و راديوى داخلى و فلان روزنامه بنا مى كند به كش دادن . هر چه كه فضاى كشور از تهيج سياسى دورتر باشد، شما بهتر مى توانيد كار كنيد. شما نگذاريد آن فضا به وجود آيد. در وزارتخانه ها هم آدمهايى را كه اين طور حركت مى كنند، نياوريد. من به بعضى از دوستان راجع به اين قضيه سفارش كرده بودم ، اما گوش نكردند؛ لذا نتايج خوبى به بار نيامد. البته در اين زمينه ها بناى بر الزام و تاءكيد ندارم ؛ به بعضى از افراد يك نصيحت دوستانه و برادرانه مى كنم ؛ اگر عمل كنند، به نفع خودشان است ؛ بعضى عمل مى كنند، بعضى هم متاءسفانه عمل نمى كنند. آدمهاى مساءله دار جنجالى وابسته ى به فلان جناح و فلان حزب را نياوريد؛ اينها بروند كار خودشان را جاى ديگر بكنند. دولت نبايد به جايى تبديل شود كه احزاب مى خواهند ديدگاهها و گرايش هاى خود شان را در آن جا رسمى و پرچمش ‍ را بلند كنند؛ اين درست نيست ؛ نتيجه اش اين خواهد شد كه از كار مى مانيد و آن وظيفه يى كه بر عهده ى شماست ، به بار نخواهد نشست .
به نظر من آقايان وزرا هم نبايد وقت خود را در كارهاى حزبى صرف نمايند. زمان آقاى هاشمى وقتى حزب آقايان كارگزاران درست شد، يكى از اشكالات اساسى يى كه من به كار آنها گرفتم و به آنها گفتم ، اين بود كه براى احزاب بايد وقت صرف كنيد دور هم بنشينيد و حرف بزنيد، تبادل نظر كنيد، بلى و خير بگوييد، بحثهاى سياسى و روشنفكرى كنيد كه ولو در كار شما هيچ اثرى نگذارد، بايد بدانيد كه اين مقدار همت و وقت ، متعلق به دولت است . وزير كه در وزارتخانه هشت ساعت كار ندارد؛ وزير، تمام وقت خود در اختيار وزارتخانه است . اگر شما همت و نشاط حرف زدن و فكر كردنتان را جاى ديگرى صرف كرديد، در حقيقت وقت وزارتخانه را غصب كرده ايد؛ اين فعل حرامى است .
من عرض مى كنم ، اين كه ما مى گوييم سياست ما عين ديانت ماست و ديانت ما عين سياست ماست كه مرحوم مدرس حرف درستى زد و امام آن را تاكيد كرد معناى واضحى دارد؛ اما يك روى ديگرش اين است كه سياست ما بايد ديندارانه و پرهيزگارانه باشد. هر كار سياسى يى خوب نيست . بعضيها هستند كه به كار سياسى ، فقط مثل يك كار سياسى يى كه هيچ گرايشى به ديندارى ندارد، نگاه مى كنند؛ هدف اين است كه اين كار، سياسى پيش برود؛ اين درست نيست ؛ كار سياسى بايد متدينانه باشد. همه ى چيزهايى كه در شرع حرام است ، به توان دو در كار سياسى بايد مورد توجه قرار گيرد و معتبر شمرده شود. كار سياسى بايد به دور از بى پروايى باشد.(55)

[R A H A]

پدر بزرگ بنده ، مدرس تفسير و علم اخلاق بود
نجف آباد، شهر علم و ايمان و ايثار و نگاه روشن بينانه ى به مسائل كشور است . از علماى بزرگى كه اين شهر در اصفهان و ساير نقاط كشور در مسند ارشاد مردم نهاده است ، همه چيزهايى شنيده اند. در دوره ى اساتيد استادان ما، مرحوم سيد على آيت نجف آبادى بود كه آن طور كه ادعا مى شد در حد مراجع بزرگ نجف بود. مرحوم سيد محمد نجف آبادى ، مدرس اول اصفهان در دوره ى خود بود؛ يعنى در آن زمانى كه علماى بزرگى در اصفهان حضور داشتند، اين عالم عالى مقام نجف آبادى ، اول مدرس فقه و اصول در آن شهر بود. مرحوم آيت الله ميرزا احمد حججى ، كه همين اواخر، مراسم بزرگداشت ايشان در اين شهر برگزار شد. پدر بزرگ خود من [پدر بزرگ مادرى ]، مرحوم آية الله حاج سيد هاشم نجف آبادى ، سالها در مشهد مدرس تفسير معلم اخلاق و معنويت بود. ايشان از نجف به مشهد آمده بود و در سالهاى آخر عمر، براى صله ارحام ، به نجف آباد و خمينى شهر سفر كرد؛ چون فاميل بزرگ ميرداماديها و صهرى ها و يگر وابستگان به اين فاميل ، خويشاوندان ايشان محسوب مى شدند. در مراجعت از آن سفر، مهمترين ويژگى اين مردم را كه ايشان به عنوان يادبود و سوغات با خود آورده بود ايمان و ايستادگى مردم بر روى تعبد دينى و عمل دينى نيز ذكر مى كرد. آن دوره يى كه همه ى عوامل رژيم در سرتاسر كشور حتّى اعماق روستاها مى رفتند و عمل مى كردند تا دين مردم را تضعيف كنند؛ نجف آباد را وارد جرگه ى حضور در نهضت عظيم امام امت كرد و قبل از انقلاب و بعد از آن ، نجف آباد مثل سياره ى درخشانى در ميان شهرهاى كشور درخشيد و سرداران و شهدا و مردان بزرگ و جوانان از خود گذشته ى اين شهر، مثالى زدنى شدند.(56)

[R A H A]

خواب ديده ايد، خير باشد
يك روز يكى از كسانى كه غافلانه يا خائنانه در داخل كشور بلندگوى دشمنان تبليغى و فرهنگ كشور شده بود، نوشت و گفت انقلاب تمام شد! انقلاب تمام شد، يعنى چه ؟ يعنى سرچشمه ى جوشانى كه اين ملت بزرگ را به هويت و اراده ى خود برگرداند و به آنها جراءت را داد كه حق خود را مطالبه كنند و بخواهند خود را از زير سلطه ى امريكا خارج كنند، گل اندود شد! هشياران گفتند: خواب ديده ايد، خبر باشد! انقلاب تمام شدنى نيست .
عزيزان من ! در قرآن در مورد بناى جامعه ى اسلامى و رسيدن به آرمانهاى بزرگ ، يك نكته ى بسيار اساسى وجود دارد و آن مساءله استقامت است ؛((انّ الّذين قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقاموا))؛ كسانى كه فرياد حقيقت را سر دادند و پرچم حقيقت را بلند كردند و پاى آن ايستادند. استقامت لازم است تا بتواند آرمانهاى بزرگ را ببيند. بسيارى از آرمانها جر با ايستادگى يك ملت سالين مستمر و مداوم ، دست يافتنى نيست .
شما مى دانيد در قرن بيستم در سرتاسر دنيا انقلابهايى به وجود آمد؛ البته همه غير مذهبى ، غير اسلامى و غالبا چپ سوسياليستى . غالب اين انقلابها قبل از رسيدن به ده سال و پانزده سال ، شكست خوردند يا تبديل به ضد خودشان شدند يا ملعبه يى شدند در دست همان كسانى كه با آنها انقلابى رخ داده بود، رفتم و از نزديك وضع حكومتهاى به اصطلاح انقلابى را ديدم ؛ همان چيزى شده بود كه اين انقلاب عليه آن به وجود آمده بود! راه آنها منحرف شده بود؛ چرا؟ چون استقامت نكردند؛ پاى سخن حق خود نايستاده و سخنهايش را تحميل نكردند؛ لذا فشارها و هوچيگريهاى جهانى ، آنها را زا رو برد.(57)

[R A H A]

اينها جفا به انقلاب و كشور است
من طرفدار اين نيستم كه دشمن بسدار بسيار خطرنام خارجى را نديده بگيريم كه بعضى اصرار دارند حتّى اسم دشمن خارجى را نياوريم ؛ مى گويند ما دشمن نداريم ! يعنى عادى سازى مى كنند دشمن خارجى بايد هميشه مورد نظر باشد؛ همچنان كه از اول تا آخر قرآن ، به هر مناسبتى اسم شيطان و ابليس آورده شده است ؛ چون دشمن بايد فراموش نشود؛ اما مخالفم كه از دشمن دورنى خود هم غفلت پيدا كنيم . خودمان ، گاهى دشمن خودمان مى شويم . دشمنى ما چيست ؟ دنيازدگى و رفاه زدگى و اختلافات بى حاصل و بى منطق . اين دلهاى پاكيزه و مؤ من ، مخصوصا نورانيت و صفايى كه در جوانها هست كه انسانها در مقابل صفاى جوانها همواره شگفت زده مى شود يكى از بزرگترين نعمتهاى خداست . عده يى با شايعه پراكنى ، دروغ پراكنى ، تهمت زنى ، تحريف حقايق انقلاب ، تحريف گذشته ى نورانى اين انقلاب و بزرگ كردن ضعفها، صفاى جوانان را ملعبه ى خود قرار دهند و اين دلها را دچار ترديد و دودلى كنند؛ اينها جفاست .


يكى از مهمترين خواسته ى دشمن ، هميشه اين بوده است كه بتواند نسل كنونى را نسبت به گذشته ى خود و يان بيست سال پرماجرا و پرحماسه دچار ترديد كند. در جنگ تحميلى ، هزاران انسان بااخلاص ، كه در ميان آنها سرداران بزرگ و مغزهاى فعال و كارآمد حضور داشتند آدمهايى كه اگر الان نظرات آنها را در آكادميهاى نظامى مطرح كنند، مورد استفاده قرار مى گيرد شب و روز خود را صرف كردند؛ از راحت و استراحت خود و خيراتى كه معمولا مردم از آن برخورداند، صرف نظر كردند تا توانستند اين هشت سال دشوار را به سر ببرند و نگذارند دشمن پيروز شود. عده يى همتشان اين است كه جنگ هشت ساله و تلاش رزمندگان و اراده ى قاطع و مصمم امام را كه ستون اصلى اين خيمه بود زير سؤ ال ببرند؛ يعنى مجاهدتها و ايثارها و اين همه خدمت را در چشم نسل جوان دانسته يا نادانسته خنثى كنند يا خيانت جلوه دهند؛ اينها جفا به اين انقلاب و اين كشور است .(58)

[R A H A]

ايمان خود را بين دودهنه گازانبرى نگه داشتند
اگر به تاريخ ماندران نگاه كنيم بخصوص جوانهاى ما، روشنفكران ، دانشجويان و روحانيون محترم ، قشرهاى برگزيده و اهل فرهنگ و معرفت به اين نكته توجه كنند مى بينيم كه مازندران در صدر اسلام در قرنهاى اول ظهور اسلام در ايران تا وقتى كه در مقابل حملات لشكريان فرستاده شده ى از طرف دربارهاى اموى و عباسى قرار گرفت ، مقاومت كرد.
يعنى سلاطين ظلم ، كسانى كه بر دنياى اسلام در آن روز حكمرانى مى كردند، نتوانستند با زور شمشير، دروازه ى مازندران را به روى خودشان باز كنند؛ اما آن وقتى كه فرزندان پيغمبر، خانواده ى ائمه ى اهل بيت و اولاد زيدبن على بن الحسين (عليه السّلام ) به مازندران آمدند، مردم اين استان ، فرزندان پيغمبر را در آغوش گرفتند، دور ((داعى كبير)) را كه از اولاد پيغمبر و از ذرّيه حضرت على بن الحسين بود، گرفتند و اسلام را با شكل علويش ، به شيوه ى اهل بيت آموختند و باز در مقابل آن دربارهاى ظلم و جور هم ايستادند و مقاومت كردند. اين گذشته ى تاريخى پرافتخار مازندران است .
برادران عزيز، من اين مطلب را بارها گفته ام ؛ باز هم لازم است بگويم تا خود شما مردم ، قدر اين ايمان خالص و صميمى ، اين معنويت و صميمى را كه در خطّه ، نسبت به ارزشهاى انقلاب هست ، قدر بدانيد. در دوران رژيم گذشته ، دو جريان در استان مازندارن ، مشغول فعاليت و تلاش بودند كه رهر يكى از اين دو جريان براى خراب كردن ، بى ايمان و فاسدكردن ملتى كافى است .
يكى جريان فرهنگ منحط فاسد رژيم ستمشاهى بود كه با همه ى توان و قدرت ، در اين استان فعاليت و تلاش مى كردند. مى خواستند اين منطقه ى سرسبز و حاصلخير و پربركت را از معنويت و دين خالى كنند، تا راحت تر بتوانند از آن سوء استفاده كنند. يك جريان هم موج چپ بود گرايشهاى چپ و ماركسيستى ، گرايشهاى ضد خدا و ضد دين و ضد ارزشهاى اسلامى كه در اين استان و در اين خطّه ، فعال بود. مى خواستند كارى كنند كه دين و ايمان اسلامى را از اين مردم بگيرند.
مردمى كه در استان مازندران ، ايمان خودشان را آن هم اين گونه پرشور و پرثمر حفظ كرده اند در حقيقت اين ايمان را در بين دو دهنه ى گاز انبرى نگه داشتند و حفظ كردند؛ كه يك طرف آن دستگاه فاسد ستمشاهى و يك طرف ، موج چپ بود. اين ايمان ، خيلى باارزشى است . اين ايمان عميقى است .
من با توجه به اين خصوصيات است كه شما مردم مازندران را استان شما، مردم شما، جوانها رزمندگان ، ايثارگران ، جانبازان و آزادگان شما را، خانوادهايى را كه در راه خدا و براى اين انقلاب تلاش كردند از صميم قلب دوست مى دارم و از همه ى دل و با همه ى وجود، به آنها ارادت مى ورزم ، و ما مازندران را يكى از ذخاير پروردگار براى انقلاب و براى گسترش تفكر اسلامى عالمگير شدن اين خورشيد فروان كه به بركت انقلاب به وجود آمد و درخشان شد مى دانم .(59)

[R A H A]

نقشه هاى دشمنان براى ايجاد شكاف ، نفوذ و تشديد در گيريهاو حمايت از برخىاشخاص و گروه ها
دشمن آن وقتى مى تواند به هدفهاى خودش برسد كه بتواند در بدنه ى حاكميت نظام و در مسؤ ولان بخشهاى مختلف ، اختلاف و شكاف ايجاد كند؛ دشمن دنبال اين قضيه است .
چگونه مى شود شكاف ايجاد كرد؟ مى توان دو راه را در پيش گرفت : اينها از يك راه آن تقريبا ماءيوس شده اند؛ البته نمى گوييم كامل ، اما از آن راه نتوانسته اند عمل كنند. راهى كه آنها نتوانستد در آن خيلى مانور كنند و تحرك نشان بدهند، راه نفوذ در اركان حاكميت بود؛ اينها نمى توانند در مراكز بالاى حكومت نفوذ كنند و هنوز هم نتوانسته اند. راه ديگرى كه هميشه از اول انقلاب آن را طى كرده اند و بنده از دوران رياست جمهورى و بعد از آن ، در اين زمينه خيلى خاطره ها و نمونه ها در ذهن دارم ، اين است كه جمعى يا شخصى از حاكميت را مورد توجه خود قرار بدهند؛ از او تمجيد و حمايت كنند و خود را طرفدار او نشان بدهند؛ شايد بتوانند از اين طريق ، هم ديگران را به او بدبين كنند، هم او را به خودشان خوش بين نمايند؛ يعنى در حاكميت شكاف به وجود بياورند؛ اين جزو برنامه هاى هميشگى تبليغات دشمنان بوده است ؛ هم قبلا بوده ، هم امروز وجود دارد؛ بارها هم اين را تجربه كرده اند و در موارد متعددى هم شكست خورده اند. لازم است به عنوان شكرانه ى اين نعمت خداى متعال من اين نكته را به شما عرض كنم : خداى متعال يكى از بزرگترين نعمتهايى كه به ما داده است كه بسيارى از مسؤ ولان ما با مسائل هوشيارانه و خردمندانه برخورد كردند؛ فهميدند زبان چرب دشمن ، يك دام دشمنانه است . نسبت به رئيس ‍ جمهور محترم فعلى و رئيس جمهور محترم قبلى ، همين نقشه را عمل كردند و ناكام شدند. قبل از انتخاب رئيس جمهور محترم فعلى ما و بعد از انتخاب ايشان ، تبليغات جهانى را پر كردند از اين كه دستگاههاى مختلف غربى از ايشان حمايت مى كنند. البته ايشان از همان اولين مصاحبه يى كه بعد از شروع مسؤ وليت انجام دادند، دشمن را ماءيوس كردند؛ تا امروز هم الحمدللّه همين طور بوده است . ليكن دشمن در مواردى موفق شد و در مواردى توانست از اين ترفند استفاده كند. به مجرد اين كه بر سرمساءله يى در داخل كشور اختلاف نظرى به وجود مى آيد، بنا مى كند يك طرف را كوبيدن ، به نفع يك طرف ديگر؛ يك طرف را تعظيم و تجليل و تكريم كردن ، عليه يك طرف ديگر! ما بايد هوشيار باشيم ، حواسمان جمع باشد و بفهميم كه دشمن در چه فكر و چه خيالى است . خيليها اين ترفند را مى فهمند، بعضيها هم نمى فهمند و فريب مى خورند. امام (رضوان اللّه عليه ) در اين گونه موارد يك قاعده ى كلى ابزار مى كردند. بنده در طول اين بيست ودو سال تجربه يى كه از آغاز جمهورى اسلامى تا امروز داشته ام ، همه جا ديده ام كه اين روش و منطقى كه امام به كار مى زند، درست بوده است . امام مى گفتند كه هر وقت دشمنان از شما تعريف كردند، بدانيد طعمى در شما دارند؛ لذا مراجعه كنيد و زمينه ى آن طمع را از بين ببريد؛ هر چه كه آنها مردم را، جماعت را، جوانان و قشرهاى مختلف را به عنوان آن دعوت كردند، بدانيد كه آن به ضرر شماست . ما هرجا تاكنون تجربه كرده ايم ، همين طور بوده است ؛ بنابراين خيلى بايد مراقب بود. دشمن روشهاى تبليغاتى بسيار فعالى دارد. امروز تقريبا همه ى رسانه هاى تبليغاتى مهم دنيا در انحصار دستگاههاى زرسالار قدرتمندى است كه بر خيلى از حكومتها تسلط دارند؛ خيلى از آنها صهيونيست و يا از همپيمانهاى صهيونيستهايند؛ اينها بى حساب و بى هدف تبليغ نمى كنند، كسى را مورد تهاجم قرار نمى دهند يا كسى را بالا نمى كشند؛ يا طمع دارند، يا هدفى دارند؛ بنابراين بايد مراقب بود.
راه علاجش هم همين چيزى است كه عرض كردم همچنان كه از رئيس جمهور محترممان و همچنين رئيس جمهور محترم قبلى نقل كردم يعنى انسان طورى بزند و موضعگيرى و مشى كند كه آن كسى كه با تعريف از او چاله يى كنده است ، خودش بفهمد كه ناكام شده و به نتيجه نرسيده است . گاهى اتفاق افتاده كه راديوهاى بيگانه به مناسبتى از مسؤ ولان بلندپايه ى كشور و مديران سطح بالا از شخصشان ، از مجموعه شان ، از جناحشان ، از حزبشان تمجيد و تعريف و طرفدارى كرده اند؛ من به آنها گفته ام كه شما كارى كنيد كه با آنها اشتباه نشويد؛ يعنى فاصله ى خودتان را با آنها صريحا روشن كنيد. اگر اين كار انجام بگيرد، آنها به هدف خود نمى رسند و توطئه ى آنها خنثى شد؛ حالا هر چه مى خواهند تعريف كنند، بكنند. وقتى در خصوص مساءله يى بين دو جناح و دو گروه فكرى در جامعه ى ما، اختلاف وجود دارد البته اختلافهاى فكرى و سليقه يى يك امر طبيعى است ؛ اشكالى هم ندارد آنها يك طرف را مورد حمايت قرار مى دهند و يك طرف ديگر را مى كوبند؛ راه خنثى كردن توطئه ى آنها اين است كه آن طرفى كه مورد حمايت آنها قرار گرفته ؛ صريحا و علنا از آنها برائت بجويد. اگر اين كار را بكند، دشمن به هدف خود كه ايجاد شكاف است نمى رسد؛ اگر اين كار نشد، دشمن به هدف خود اميدوار مى شود.
عزيزان من ! بدانيد كه اگر در حاكميت شكاف افتاد، هيچ كار اساسى يى پيش نخواهد رفت ؛ هر كارى كه جمعى انجام بدهند، يك جمع ديگر روى آن علامت سؤ ال مى گذارند و مانع از پيشرفت كار مى شوند، كه شما در موارد متعددى نمونه هايش را ملاحظه كرده ايد. دستگاهى اقدام مثبت خوبى را انجام مى دهد؛ ولى هنوز هيچ چيز معلوم نشده ، ناگهان مى بينيد كه عده يى در مقابل آن موضعگيرى و عليه آن انتقاد و به او حمله مى كنند! اين طورى ،كارى پيش نمى رود. وقتى يك شعار و يك حرف خوب از دهانى خادج مى شود، يك عده ى ديكر از آن طرف به او حمله مى كنندو نمى گذارند اين شعار به نتيجه برسد. دو دستگى در مراكز اصلى حاكميت ، اين اشكالات بزرگ را دارد؛ والّا اختلاف فكرى اشكالى ندارد؛ شكاف و دوئيت و دشمنى و تخاصم به نفع دشمن است كه اشكال دارد. من گاهى از بعضى موضعگيرهايى كه بعضى از اشخاص چه در قوه ى مقننه ، چه در بعضى جاهاى ديگر مى كنند، گله مندم . نبايد به گونه يى موضعگيرى كرد كه دشمن آن را به نفع خود و در جهت اهداف و مقاصدش مشاهده كند. بايد گذاريم دستگاههاى كشور چه قوه ى مجريه ، چه قوه ى قضاييه ، چه قوه ى مقننه با قدرت و جسارت لازم و اعتماد به نفس ، كارهاشان را انجام بدهند؛
درگيرى در سطوح بالاى حكومت ، همان چيزى است كه دشمن آن را مى خواهد و آن را بجد تعقيب مى كند؛ همان چيزى كه قبلا عرض كردم : اگر توانستند كسى را نفوذ بدهند، اين كار را مى كنند كه خوشبختانه تاكنون در مراكز بالا چنين توفيقى پيدا نكرده اند و ان شاءاللّه بعد از اين هم توفيق پيدا نخواهند كرد اما راه ديگرى كه در دسترس آنهاست ، اين است كه خودشان را به بعضى نزديك نشان بدهند و عليه بعضى و به نفع بعضى دعوا را تشديد كنند؛ يكى از سياستهاى واضح و روشن ضد انقلاب در چند سال اخير همين نكته بود ه است ؛ اگر حرف مى زنند، با اين هدف است . در داخل هم دنباله هاى ضد انقلاب و عوامل سرويسهاى جاسوسى خارجى هستند اين طور نيست كه نباشد اينها هم همان طور موضعگيرى مى كنند، همان طور حرف مى زنند و همان هدف را تعغيب مى كنند. فقط ايجاد شكاف در دستگاههاى بالاى حكومتى ، هدف آن نيست ؛ ايجاد شكاف در حوزه ى علميه هم هدف ديگر آنها بود؛ سعى شان اين بود كه بين مراجع و بزرگان و علماى نامدار در سطح حوزه ى علميه ، اختلاف ايجاد كنند، كه خوشبختانه نتوانستند و اميداواريم در هيچ جا نتوانند.(60)