شعر ترسناک!
شکستـــــــه بادبانم از هجــــــوم بــــاد می ترسم
به کشتی-بی خیال دال- چون سَنباد(!) می ترسم!
نمی ترسی نترس،اینجا دموکــــــــراسی بوِد حاکم
نگو هی: از چه می ترسی؟ دلم می خواد می ترسم!
مرا دیدی زدی فریــــاد: او مــــــــــــای لاو! می آیی؟
تو را دیدم زدم فریــــــاد: او مـــــــای گاد! می ترسم!
(چه فریادی چه کشکی؟ من کــــــه فریادم نمی آید
که من در موقع ترس از خــــــــــود فریاد می ترسم!)
در اکشن های دیروزی چنـــــــــــان غرقم که امروزه
ز جمشید آریــــــا حتی سعیــــــــد راد می ترسم!
دوباره در دلــــــم جــــا کرده ترس از ارتفـــــاع اینک
که از معشـــــــوق بالای یک و هشتاد می ترسم!
سیه چشم و کمرباریک هم گر بـــــــــود ، واویلا!
نمی دانم چـــــــــرا از این قبیل افراد می ترسم
نپرس از من: چرا در کیش زی ذی مسلکان باشی؟
مگر من نیستم "کیشی" ، خب از "آرواد" می ترسم!!
مرا دیسک کمـــــر باشد از آن در مجلس شادی
ز شش هشت و عموما ریتم های شاد می ترسم!
تویی پردل که مشتاق گـــــــروه راک "ایگلز" ی
منم بزدل که از گنجشکک فرهـــــــاد می ترسم!
ندارم اعتیاد امـــــــــــا ز شـــــــــوق شربت تریاک
از اینکه ناگهـــــــــان روی شوم معتاد می ترسم
اگر چه مدتی قــــــــــــــر داد و بعدا باد او خوابید
هنوز از عشوه هـــــــــای دوم خرداد می ترسم!
به وقت کوه رفتن «کولــــــــه پشتی» بر نمی دارم
هم از یاری که باشد نـــــــام او «فرزادـ» می ترسم!
اگر چه نیمه ی پنهـان من پاک است و باکم نیست
هنوز از لحظه ی رو کردن اسنــــــــــاد می ترسم
منم عشق تریبون و کف و سوت شمـــــــــا اما
از ایــــــــراد سخنرانــــی پر ایـــــــــراد می ترسم
اگر چه توی شعــــــــر من عدالت می کند بیداد
من از این داد هم - ای داد و ای بیداد- می ترسم!
دلم خواهد شـــــــــود آزاد امــــــــا دیده ام گوید:
من از خنجر که نیشش باشد از فولاد می ترسم!!
نشد شعرم شود جفت سیاست چون به هر بیتی
عروس طبع من زر زد که : از دامــــــاد می ترسم!
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)