2057398jhl6f0a9fa2057398jhl6f0a9fa
سه نقطه ى اميد دشمن
من با مطالعه ى اخبار و تحليلهايى كه اين روزها مرتبا محافل خبرى و سياسى بخصوص محافل غربى منتشر مى كنند، احساس مى كنم كه غربيها در ذهن خود، سه نقطه ى اميد را تصور كرده اند و فكر مى كنند از اين سه طريق مى توانند سه حادثه ى مطلوب براى خودشان ، و سه واقعه ى زيانبار براى جمهورى اسلامى ايران بوجود آورند:
اولين نقطه اميد آنها، ايجاد تنازعها واختلافهاست . آنها فكر مى كردند پس از ارتحال امام (ره )، جنگ قدرت (!) به وجود خواهد آمد؛ حتى در روزهاى اول ، خيلى ناشيانه پيش بينى مى كردند كه برخوردهاى نظامى خواهد شد و حوادث خونين پديد خواهد آمد! در آن لحظات اول ، دنيا اين گونه تلقى مى كرد و غربيها هم در گذشته بارها اين پيش بينى غلط را كرده بودند؛ ولى بعد كه ديدند اين پيش بينى ، از واقعيت خيلى دور است ، گفتند كشمكش بر سر قدرت پيش خواهد آمد و تا مدتها مساءله ى رهبرى نظام به جايى نخواهد رسيد! هنگامى كه اين پيشگويى هم به نتيجه نرسيد، مرتب تكرار مى كردند كه انتخاب مجلس خبرگان ، يك كار سطحى و يك پديده ى زودگذر است و به صورت بالقوه جنگ قدرت در پشت پرده وجود دارد و بايد منتظر باشيم تا چند روز آينده ، اين كشمكش و نزاع خود را نشان دهد!
روزها گذشت . شخصيتها و افرادى كه موضعگيرى و اظهاراتشان تعيين كننده است مانند نمايندگان مجلس شوراى اسلامى ، اعضاى هياءت دولت ، علماى بزرگ ، مراجع ، گروههاى مردمى و نهادهاى انقلابى همه يكپارچگى و تمركز خودشان را نشان دادند و پيش بينى آنها عملى نشد؛ ولى باز تحليلها و تفسيرها سراغ نقاطى مى رود كه به آنها نويد وجود زمينه ى اختلافى را بدهد.
من با مطالعه ى خبرها و اظهارها و گزارشها و تحليلهاى سياسى ، به اين نتيجه مى رسم كه اينها نمى خواهند به اين زودى از مساءله ايجاد اختلاف و كشمكش ميان مسؤ ولان جمهورى اسلامى و گروههاى مردمى و گرايشهاى سياسى نااميد شوند؛ سعى مى كنند به هر قيمتى حتى با القائات اين مساءله را براى آنها بسيار سنگين است ؛ زيرا ايجاد اختلاف و دودستگى و تنازع و درگيرى ، براى آنها يك هدف است . بدون ترديد در اين چند سال ، با القائات خبرى و تحليلى كه در روح و مغز افراد بسيارى هم در دنيا اثر مى كند، درصدد تاءمين اهداف خود بوده اند و خوشبختانه در جمهورى اسلامى اين القائات هيچ تاءثيرى نداشته است .
دومين نقطه ى اميد آنها، مساءله ى آشفتگى سياسى در سطح كشور والقاى اين نكته كه حركت و حضور مردم در صحنه ، بى بنياد است ! آنها بشدت سعى مى كنند اين حضور و حركت را يك پديده ى زودگذر، يك موج و يك هيجان وانمود كنند كه به پايان خواهد رسيد.
به دنبال اين موضوع ، سومين نقطه ى اميد آنها مشخص مى شود و آن ، واقعيتهاى دشوار اقتصادى و مشكلات مردم است ، كه آنها سعى مى كنند اين نكته را به اثبات رسانند كه بالاخره مشكلات اقتصادى گريبان دستگاه را خواهد گرفت و نظام جمهورى اسلامى را به بن بست خواهد رساند و مردم را دچار سردى و خمودى خواهد كرد!(35)