*^*خاطرات و حکایتها - جلد ششم*^*

[R A H A]

بعد از انقلاب اسلامى در فلسطين دو اتفاق مهم رخ داد
هدف اسرائيل ، توسعه است . دولت صهيونيستى به اين سرزمين فلسطين فعلى قانع نيست . اول يك وجب جا مى خواستند بعد نصف زمين فلسطين را گرفتند بعد همه سرزمين را گرفتند، بعد به كشورهاى همسايه فلسطين - مثل اردن و سوريه و مصر تجاوز كردند و زمينهاى آنها را گرفتند الان هم هدف اساسى صهيونيزم ، ايجاد اسرائيل بزرگ است ؛ البته اين روزها كمتر اسم مى آورند سعى مى كنند كتمان كنند. باز هم دارند به افكار عمومى دروغ مى گويند، چرا؟ چون در اين مرحله اى كه در اين هستيم احتياج دارند كه هدفهاى توسعه طلبانه خود را كتمان كنند گرفتارى يى كه امروز صهيونيستها دارند؛ اين است كه امروز به صلح احتياج مبرم دارند چرا؟ چون بعد از سال 1947 تا سال 1967 مبارزه يى نبود و آن بيست سال كه در حال خوبى نگذشت ؛ بعد هم كه مبارزات مسلحانه شروع شد، اين مبارزات مسلحانه از بيرون سرزمين فلسطين بود؛ همين سازمان آزاديبخش و بقيه گروهها، مركزشان اردن يا در سوريه يا در جاهاى ديگر بود؛ گروههايى را مى فرستادند و حمله يى مى كردند و ضربه يى مى زدند و عقب مى كشيدند؛ در داخل خود سرزمين فلسطين سازمان مبارزه شكل نگرفته بود؛ آن داخل سرزمين ، مردم مرعوب بودند و نمى توانستند هيچ حركتى بكنند؛ اما بعد از انقلاب اسلامى دو اتفاق مهم افتاد؛ يكى اين كه نهضت فلسطين كه يك نهضت غير دينى بود به يك نهضت اسلامى تبديل شد و مقاومت اسلامى به وجود آمد و رنگ اسلامى گرفت ؛ همان مبارزانى هم كه از بيرون مبارزه مى كردند مثل كسانى كه از لبنان يا مناطق ديگر به اسرائيل حمله مى كردند و به آنها ضربه مى زدند با انگيزه اسلامى كه يك انگيزه بسيار بسيار قوى است ، وارد ميدان شدند؛ ثانيا ((انتفاضه )) به وجود آمد. ((انتفاضه ))، يعنى قيام و شورش در داخل سرزمين و وطن مغصوب ؛ از اين قيام مى ترسند؛ چون برايشان خيلى مهم است و البته سعى مى كنند مطلب را آن چنان كه هست منعكس نكنند؛ اما مبارزات مردم فلسطين را در داخل كشور فلسطين ، براى رژيم صهيونيستى شكننده و كوبنده است ؛ ستون فقراتشان را مى شكافد؛ چرا براى خاطر اين كه اينها به يهوديانى كه از سراسر دنيا در اين منطقه جمع كرده اند وعده داده اند كه در اين جا امنيت و راحتى و زندگى خوشى هست و گفته اند بياييد در اينجا آقايى كنيد؛ اما حالا بيدار شده اند، ندارند، اركان نظام صهيونيستى متزلزل است ؛ لذا اينها الان مجبورند كه با دولتهاى منطقه هر طور هست . مساءله ى صلح را تمام كنند، تا بتوانند به مساءله داخلى خودشان برسند؛ اين قضيه ى به اصطلاح صلح با سازمان آزاديبخش فلسطين و قضيه ى عرفات هم به دنباله همين است . آنها خواستند يك عنصر فلسطينى را داخل طرح سازش بياورند؛ شايد بتوانند فلسطينيهاى مبارز را در داخل سرزمينهاى اشغالى ساكت كنند؛ اما نتوانستند. امروز با اين خصوصيات ، ديگر دولت غاصب صهيونيست جراءت نمى كند مساءله ى اصلى خودش را - كه توسعه ى نيل تا فرات است - مطرح كند. سرزمين موعود صهيونيستها، به گمان باطلشان ، از رود نيل تا فرات ادامه دارد؛ هر چه اش را نگرفتند بايد از اين بگيرند؛ برنامه شان اين است ! الان جراءت نمى كنند اين را به زبان بياورند.(75)