سامرا ....
سامرا اى شاهد شبهاى من
خوشه چين خرمن غمهاى من
مرغ دل از خاك تو پر مى كشد
جام كوچ سرخ را سر مى كشد
اينهمه غم كه دلم را پر نمود
قامت خورشيد را خم كرده بود
گاه رنجور از اسارت مى شدم
شاهد صدها جسارت مى شدم
گاه مى شد از جفاى ناكسان
مىشدم همخانه با درّندگان
مانده خورشيد توانم در شفق
نيست در عُمق نگاه من رمق
چار ساله كودكم با چشم زار
مىكشد در سجده هايش انتظار
او پرا ز احساس درد بى كسى است
اشك چشم او پراز دلواپسى است
ساقى يك جرعه آب زمزم است
زخم تشنه بودنم را مرهم است
مثل من كه خواندهام او را به بر
فاطمه خوانده است او را پشت در
بر غريبى على مؤمن شده
شاهد جان دادن محسن شده
او كتاب پر ز درد فاطمه است
يوسف صحرا نوردِ فاطمه است
انتقام فاطمه در خشم اوست
ذوالفقار مرتضا در چشم اوست
او بود احياگر قرآن و حج
شيعيان اَلصّبر مِفْتاحُ الْفَرَج
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)