رابط کاربری
Samsung Galaxy Nexus اولین تلفن همراهی است که به آخرین نسخه ی سیستم عامل آندروید، یعنی ساندویچ بستنی مجهز شده، رابط کاربری در این نسخه بسیار شبیه به آندروید 3.0 "کندو عسل" میباشد. اما بخشی از آن برای کار کردن بروی تلفن های همراه و تبلت ها بازسازی شده است.
بیایید با قفل صفحه شروع کنیم. مکانیزم باز شدن قفل صفحه ترکیبی از نسخه ی "ساندویچ بستنی" و "نان زنجبیلی" است. در قسمت پایینی صفحه نمایش یک آیکن قفل دایره ای شکل وجود دارد که میتوانید آن را در محوطه ای دایره ای بچرخانید، اما در واقع فقط در 2 حالت قفل صفحه باز میشود: 1- کشیدن دایره به سمت راست قفل را باز میکند. 2- کشیدن به سمت چپ قفل را باز کرده و نرم افزار دوربین را اجرا میکند.
این نوع قفل صفحه به اندازه ی دیگر نمونه هایی که در دیگر گوشی ها دیده ایم انعطاف پذیر نیست، چرا که فقط 2 گزینه برای باز کردن قفل صفحه وجود دارد و شما نمیتوانید عملکردهای دیگری را به این قسمت اضافه کنید. همانند چیزی که در Galaxy Note دیده بودیم.
قابلیت دیگری که "ساندویچ بستنی" به همراه خود آورده، باز کردن قفل صفحه از طریق تشخیص چهره است. این روش آنقدرها مطمئن نیست ولی سریعترین راه برای باز کردن قفل صفحه میباشد، کافی است دوربین جلو را به سمت صورتتان گرفته و شاهد باز شدن قفل صفحه باشید.
بعد از گذشتن از قفل صفحه، با یک صفحه ی اصلی بسیار متفاوت مواجه میشویم. تغییرات بزرگی در این بخش از رابط کاربری آندروید صورت گرفته، که بزرگترین آن آزاد بودن رابط کاربری از هرگونه کلید سخت افزاری است.
کلیدهای Back، Home و Recent apps در ردیفی در پایین صفحه نمایش قرار گرفته اند. گاهی اوقات برای برخی از نرم افزارها کلید منو نیز به این لیست اضافه میشود. لمس کردن این کلید راحت نبوده چرا که 3 کلید دیگر تقریبا تمام فضای قسمت پایینی را اشغال کرده اند. به هر حال امیدواریم تا نرم افزارها در این مورد دوباره طراحی بشوند تا مشکلی با رابط جدید نداشته باشند.
ردیف مربوط به 3 کلید Back، Home و Recent apps همیشه نمایان است، حتی در قفل صفحه کلیدها ناپدید شده ولی نوار سیاه رنگ همیشه در پایین صفحه نمایش حضور دارد. برتری این کلیدها نسبت به کلیدهای سخت افزاری این است که هنگام چرخش صفحه نمایش آنها نیز با صفحه نمایش میچرخند.
آندروید 4.0 قابلیت پشتیبانی از کلیدهای سخت افزاری را نیز دارد، اما Galaxy Nexus با توجه به موقعیتش احتمالا کاری خواهد کرد که بعد از مدتی پیدا کردن گوشی های آندرویدی با کلید سخت افزاری بسیار سخت شود.
بالاتر از نوار کلیدهای کنترلی، چهار میانبر محبوب ما به همراه یک کلید برای دسترسی به نرم افزارها قرار گرفته اند. این میانبرها به راحتی قابل تغییر هستند و میتوانید با کشیدن، آنها را جا به جا کرده و حتی پوشه ی مورد نظر خودتان را با آنها جایگزین کنید.
نوار جستجو Google بخش ثابت دیگری است که در هنگام پیمایش صفحه اصلی همیشه در قسمت بالایی صفحه نمایش حضور دارد، پس نمیتوان آن را یک ویجت نامید.
بخش "اطلاعیه ها" هنوز هم وجود دارد و این بار تصویر کوچکی از مخاطب مورد نظر که با شما تماس گرفته را نمایش میدهد. یک میانبر تنظیمات نیز در این بخش قرار گرفته ( همانند چیزی که در آندروید 3.0 "کندوی عسل" دیده بودیم ) که مشخص میکند برای دسترسی به بخش تنظیمات نیازی نیست مسیر "منو > تنظیمات" را طی کنید ( که البته سریعترین راه ممکن برای دسترسی به این بخش بود ).
اطلاعیه ها قابلیت حذف شدن را دارند، کافی است آنها را کشیده و به بیرون بیاندازید.
5 پانل برای صفحه اصلی در نظر گرفته شده که میتوانید تعداد آنها را کم یا زیاد کنید. این پانل ها میتوانند توسط میانبرها، پوشه ها، ویجت ها و غیره اشغال شوند. ویجت ها قابلیت تغییر اندازه را بصورت افقی و عمودی دارند. این قابلیت را قبلا در رام های تغییر یافته دیده بودیم، اما در حال حاضر این ویژگی یک بخش استاندارد از آندروید محسوب میشود.
برای تغییر اندازه ی یک ویجت، باید آن را لمس کرده و انگشت خود را برروی ویجت نگه دارید تا گزینه های مربوط به تغییر ابعاد ظاهر شوند. ویجت هایی که قابلیت تغییر ابعاد را دارند توسط خطوطی در اطراف آنها مشخص میشوند تا شناسایی آنها راحت تر شود.
برای ساختن یک پوشه باید میانبری را برروی میانبر دیگر انداخته و پوشه را نام گذاری کنید. با باز کردن یک پوشه فقط مقدار فضایی که مورد نیاز محتویات آن است نمایش میابد.
پوشه ها خود بصورت دایره ای شکل بوده و میانبرهایی که داخل آنها جای گرفته اند را نمایش میدهند. میانبرها در یک خط بصورت منظم دسته بندی میشوند و فقط اولین میانبر بصورت کامل قابل مشاهده است ( در نمای دایره ای پوشه که بصورت پیش نمایش میانبرها را نشان میدهد ).
به نظر میرسد دیگر خبری از پوشه های زنده در آخرین نسخه ی سیستم عامل آندروید نیست.
"کشوی نرم افزارها" بسیار شبیه به چیزی است که در آندروید 3.0 "کندوی عسل" دیده بودیم. دارای دو برگه ی "نرم افزارها" و "ویجت ها" بوده که هرکدام برگه های دیگری را نیز شامل میشوند. اگر از برگه ی "نرم افزارهای در دسترس" عبور کنید به برگه ی "ویجت ها" میرسید. همچنین در این بخش میانبری برای فروشگاه آندروید در نظر گرفته شده تا کار شما را راحت تر کند.
نرم افزارها و ویجت ها به ترتیب الفبا دسته بندی شده و گزینه ی دیگری برای چیدمان آنها وجود ندارد.
جابجا کردن میانبرها و ویجت ها همانگونه است که انتظارش را دارید، انگشت را برروی ویجت/میانبر نگه داشته و بعد میتوانید هرکجای صفحه اصلی که مایل هستید آنها را جابجا کنید. هنگام جابجایی دو گزینه ی "حذف نرم افزار" و "اطلاعات نرم افزار" در بالای صفحه نمایش ظاهر شده که هرکدام صفحه ی مربوط به مدیریت نرم افزارها را نمایش میدهند.
لیست "آخرین نرم افزارها" از آندروید 3.0 "کندوی عسل" الهام گرفته شده که تصاویری بند انگشتی از نرم افزارهای در حال اجرا را به همراه آیکن، نمای عمودی و لیستی قابل پیمایش به نمایش میگذارد. میتوانید با کشیدن انگشتتان به طرفین بین نرم افزارها گردش کنید که خود قابلیت جدیدی برای این بخش محسوب میشود.
گوگل در نسخه ی "ساندویچ بستنی" از سبک حروف جدیدی به اسم Roboto استفاده کرده که، جایگزینی برای سبک حروفی که قبلا در نسخه های قبلی آندروید دیده بودیم، محسوب میشود. ویژگی های جدیدی نیز به این بخش اضافه شده که برای مثال میتوان به انیمیشن های جدید، جلوه های انتقال و حالت جدیدی از قابلیت swipe اشاره کرد. Swipe به شما اجازه میدهد تا آیتم ها را به آسانی با یک حرکت افقی از لیست حذف کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)