هفت امشاسپندان
هفت امشاسپندان به هفت فرشته ارجمندومقرّب اطلاق مي‌شود:
بهمن- ارديبهشت- شهريور- اسپندارمذ- خرداد- امرداد در آغاز پيدايش آئين زرتشت در راس اين شش امشاسپند ، سپنتامينو «خرد مقدّس» قرار داشت بعدها به جاي او اهورامزدا را قرار دادند وگاه نيز به جاي اهور مزدا سروش را جاي داده اند.
بهار آمد و رفت مـــــــــاه سپند نگارا در افكن بــــر آذر سپند
به نوروز «هر هفت» شد روي ماه به نيروي هر «هفت» امشاسپند
«ملك الشعراء بهار»
ايزد و ایزدان:
فرشته، ملك، در دين زردشتي به فرشتگاني اطلاق مي‌شود كه از جهت مرتبه دون «امشاسپندان» هستند.
تعداد ايزدان بسيار است و به دو بخش تقسيم مي‌شوند: 1- مينوي 2- جهاني
اهورمزدا در رأس ايزدان قرار دارد.
لفظ«يزدان» جمع «يزد» است و در پهلوي و فارسي به جاي مفرد و به معني خدا به كار مي‌رود.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)