هفت در تقویم باستانی
هفتهمجموع هفت روز كه نزد مسلمانان از شنبه شروع و به جمعه«آدينه» ختم مي‌شود و نزد فرنگيان از دوشنبه شروع و به يكشنبه پايان مي‌پذيرد.
ايرانيان باستان ماه را به هفته تقسيم نمي كردند. بلكه هر ماه را به سي روز تقسيم مي‌كردند و هر روز به نام خاصّي خوانده مي‌شد.در ايران باستان هفته به معناي امروز وجود نداشت و هرماه 30 روز و هر سال12 ماه بود و هر روز نام بخصوصي داشت
. اعياد ملّي عبارت بودند آئين هاي نوروز و چهارشنبه سوري و سيزده بدر و... كه از اين اعياد برخي مانند عيد نوروز و چهارشنبه سوري و تا حدودي شب يلدا وجشن مهرگان هنوز هم جاري و ساري مي‌باشد ذكر اين مطلب كه سال شمسي365 روز است در حالي كه در تقويم قديم ايراني 30روز×12ماه=360 روز بوده است اين پنج روز مانده را خمسه مسترقه يا پنجه دزديده يا اندرگاه مي‌گفتند يعني سال كهنه تمام شده ولي سال جديد هنوز نيامده است.
اين پنج روز را هم داخل تعطيلات عيد مي‌كردند وجشن مي‌گرفتند تازمان سلطان جلال الدّين ملكشاه سلجوقي كه عمر خيّام به اتّفاق عدّه اي از دانشمندان تقويم را اصلاح كرد و 6 ماه اوّل سال را هر يك 31 روز و 5 ماه بعد را 30 روز و اسفندماه را29 روز و هر چهار سال يك بار اسفند ماه را 30 روز قرار دادند كه كبيسه ناميده مي‌شود و طبق تصويب مجلس شوراي ملّي در سال1304تقويم رسمي كشور شد كه به نام تقويم جلالي ناميده مي‌شود.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)