ادامه....
راه محزون شدن قارى قرآن این است كه در وعده ها و عهد و پیمان هاى قرآن دقت كند و سپس به اعمال خویش بنگرد كه اگر در اجراى امرها و ترک نهى ها كوتاهى كرده است ،
محزون شود و گریه كند.
امیرالمؤ منین علیه السلام درباره صفات متقین مى فرماید:
پرهیزكاران ، با خواندن قرآن جان خویش را محزون مى سازند.(7)
علماى اخلاق حزن را چنین تعریف كرده اند:
حسرت و ناراحتى براى از دست دادن شخصى كه او محبوب انسان بوده ، یا از دست رفتن چیزى كه مطلوب او بوده است .(8)
حزن جهت ترس از خدا
حزن متقین و قاریان حقیقى قرآن ، به علت وعید الهى است ،
و این كه مبادا این تهدیدها گریبان گیر آن ها شود. از این رو به یاد عذاب افتاده و محزون مى شوند.
آنان با تلاوت قرآن ،
به یاد طولانى بودن راه آخرت و كمى زاد و توشه مى افتند و نمى دانند در نهایت ، عاقبت آن ها بر چه پایه اى استوار است .
با تلاوت قرآن به یاد فرصت هاى از دست رفته مى افتند كه مى توانستند بیشتر بهره ببرند ولى نبردند.
آن ها به یاد مرگ و قبر و سئوال نكیر و منكر و برزخ و عقاب و فراز و نشیب مسیر خود به طرف آخرت مى افتند، گرچه امیدوارند،
ولى محزونند كه آخرالامر چه مى شود.
آیا با این مقدار طاعات و عبادات ،
جوابگوى سؤالات دادگاه الهى خواهیم بود یا خیر؟!
این ها واقعا خداترسان روزگاراند،
این ها كسانى هستند كه با تلاوت و مرور به قرآن به خود آمده و بر خود مى لرزند، گویا پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله را مى بینند كه آیات قرآن را بر آنان مى خواند. چرا نترسند!
خداوند خطاب به پیامبرش مى كند و مى فرماید:
«وَ أُوحِیَ إِلَیَّ هَذَا الْقُرْآنُ لأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ» (9) ؛
اى پیامبر (به مردم ) بگو این قرآن به سوى من نازل شد تا شما را و كسانى كه این آیات به آنها مى رسد بترسانم .
این خدا ترسان ،
نمونه هاى بارزى هستند كه انذار خدا و رسولش را پذیرفتند و به دنبال این ترس ،
از جهل و بى خبرى خویش محزون شدند،
آن ها نواى قرآن را در فضاى گوش جان خود جاى دادند.
گویا قرآن با آنها گفتگو نموده و امر و نهى مى كند این ویژگى قرآن است .
چرا آنان نترسند؟
زیرا جاى تعجب نیست ،
كسانى كه با دل و جان ،
كلام الهى و سخنان ائمه و هادیان راه را مى شنوند بلرزند و قالب تهى كنند. كسانى كه حقیقت روز واپسین را درک كنند و قابلیت معارف الهى را داشته باشند، باید بترسند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)