«حسین!
اى پرچم خونین حق بر دوش،
حسین!
اى انقلابى مرد
حسین!
اى رایت آزادگى در دست،
در آن صحراى سرخ و روز آتشگون
قیام قامتت در خون نشست، اما
پیام نهضتت برخاست
از آن طوفان «طف» در روز عاشورا،
به دشت «نینوا» ناى حقیقت از «نوا» افتاد
ولى ...
مرغ شباهنگ حقیقت،
از نواى ناله "حق، حق" نمىافتد.»
سلام بر تو، اى حسین!
سلام بر خط شفق‌گون كربلا،
كه خون تو را، اى خون خدا همواره بر چهره افق مىپاشد
و غروب هنگام، سرخى آسمان مغرب را به شهادت مىگیرد،
تا آن جنایت هولناك را هر چه آشكارتر بنمایاند
و چشم تاریخ را بر این صحنه همیشه خونین بدو زد
و گوش زمان را از آن فریادها تندرگونه
آن عاشوراى دوران ساز، پر كند.
اى حسین ...
اى عارف مسلّح !
كربلاى تو، عشق را معنى كرد
و انقلاب تو اسلام را زنده ساخت
و شهادت تو، حضور همیشگى
در همه زمانها و زمینها بود.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)