کاربر فعال
زل میزنم به پنجره
انگار که دلم پر میکشد برای استنشاق هوای تازه
چهار دیواری تکراری اتاقم
مرا حبس کرده درون تنهایی اش
از هوای غم انگیز این محبس خسته ام
مرا رها نمیکنند
مرا از محبسم جدا کنید
دستهایم دراز میشود
رو به آزادی پنجره
به آسمان نگاه میکنم ، گردو غباریست
یک مرتبه دلم تنگ میشود
دلم برای نم نم باران تنگ میشود
دلم برای بوی خاک باران خورده تنگ میشود
چه تنهایی عظیمی در من رخنه کرده
با چه اشتیاقی روانه شده ام به سوی نیستی ...
کاربر فعال
امروز وقتی دلتنگ لحظه های نبودنت ، بودم
وقتی لبریز شده بودیم از نبودنهای بی دلیل این روزها
تمام هستیت را درون سه نقطه های همیشگی ات جای دادی و به سویم نشانه رفتی
بی آنکه بدانی
من این روزها
... هیچ نمی فهمم از سه نقطه ها و سکوت و بی صداییت
بی آنکه بدانی
من بودنم را در همان نگاه اول و همان سلام اول متوقف کرده ام
آخر تمام بودنت میان یک سلام و خداحافظ جای گرفته است
پس من به همان سلام بسنده می کنم
تا هیچ گاه پایانی در کار نباشد
براستی
... ما چه ساده به هم پیوند زدیم ثانیه هامان را
... به سادگی
من ناباورانه به باور بودنت رسیده ام
... تو باور لحظه های من شده ای
...
وقتی تمام بودنم را مال خود می کنی
دیوانه می شوم
خیال سفر نداری ! ؟
کاربر فعال
به شانه ام زدیکه تنهاییم را تکانده باشیبه چه دل خوش کرده ای؟!تکاندن ِ برف از شانه های ِ آدم برفی؟!
کاربر فعال
هر كه در سر هوس ماه دل آرا دارد
در هواي سحري او سر سودا دارد
محرم محرم دل در سر كوههاي دگر
هم سراي دگر و سرو دل آرا دارد
عطر گلهاي سما حامي او مي گردد
هر كسي سرو سهي در سرگلها دارد
دل ما كرد دمادم هوس ملك دلا
سر ما هم هوس آهوي صحرا دارد
عطر گل كرد معطر همه عالم را
گل ما هم همه عطر سما را دارد
کاربر فعال
کفش هایم مال تو !
با اینکه می دانم
در این مسابقه خیالی برنده می شوی !
به جایش تمام یندهای تنم را سفت می کنم !
برای یک دویدن سخت ،
تا ایستگاه تنهائی !
اندازه این راه ،
به اندازه یِ دلتنگی یِ توست !
خدا کند ،
این کفش ها
پای دل ت را نزند !
کاربر فعال
امشب از دوری تو دلتنگم و غم انگیزترین آهنگم
امشب از غصه و غم لبریزم آه ای عشق مگر من سنگم
برگی از شاخه جدا در پاییز خشک و بی حوصله و کمرنگم
بی تو دهگده ای خاموشم دور افتاده ترین آهنگم
حر ف ناگفته زیاد است ولی حیف در قافیه ها می لنگم.
کاربر فعال
دلتنگم . . . دلتنگ چه ! نمی دانم !
راستش را بگویم دلتنگ همانی ام که نه تو می دانی و نه من... !
نه ! نه !
بگذار راستش را بگویم !
نه دلتنگ لحظه های تازه ام و
نه دلتنگ شروع زندگی دوباره . . .
دلتنگم . . . دلتنگ خود خود تــــــو... !!!!
" حرف بزن ابر مرا باز کن . . .
دیر زمانیست که بارانی ام ! "
کاربر فعال
من از اون آسمون آبی میخوام
من از اون شبهای مهتابی میخوام
دلم از خاطره های بد جدا
من از اون وقتها یه بیتابی میخوام
من میخوام یه دسته گل به آب بدم
آرزوهامو به یک حباب بدم
سیبی از شاخهء حسرت بچینم
بندازم رو آسمون و تاب بدم
گل ایوون بهاره دل من
یه بیابون لاله زار دل من
من از اون آسمون آبی میخوام
من از اون شبهای مهتابی میخوام
دلم از خاطره های بد جدا
من از اون وقتها یه بیتابی میخوام
مث یک دسته گل اقاقیا
دلم آواز می کنه بیا بیا
تو میری پشت علفها گم میشی
من میمونم و گل اقاقیا
گل ایوون بهاره دل من
یه بیابون لاله زار دل من
گل ایوون بهاره دل من
یه بیابون لاله زار دل من
کاربر فعال
دلم تنگ است از این دنیا چرایش رانمی دانممن این شعر غم افزا را شبی صدبار می خوانمچه می خواهم از این دنیا ،از این دنیای افسونگرقسم برپاکی اشکم جوابم رانمی دانمشروع کودکی هایم، سرآغاز غمی جانکاهاز آن غم تا به فرداها پراز تشویش ،گریانمبهار زندگی رامن هزاران بار بوییدمکنون باغصه می گویم خداوندا پشیمانمبه سوی در گه هستی٬ هزاران بار ٬رو کردمالهی تابه کی غمگین دراین غم خانه می مانمخدایا باتو می گویم حدیث کهنه غم رابگو بامن که سالی چند دراین غم خانه مهمانمدلم تنگ است از دنیا چرایش رانمی دانمولی یک روز این غم را زخود آهسته می رانم
کاربر فعال
گریه ی شبانه
شب آمد و دل تنگم هوای خانه گرفت
دوباره گریه ی بی طاقتم بهانه گرفت
شکیب درد خموشانه ام دوباره شکست
دوباره خرمن خکسترم زبانه گرفت
نشاط زمزمه زاری شد و به شعر نشست
صدای خنده فغان گشت و در ترانه گرفت
زهی پسند کماندار فتنه کز بن تیر
نگاه کرد و دو چشم مرا نشانه گرفت
امید عافیتم بود روزگار نخواست
قرار عیش و امان داشتم زمانه گرفت
زهی بخیل ستمگر که هر چه داد به من
به تیغ باز ستاند و به تازیانه گرفت
چو دود بی سر و سامان شدم که برق بلا
به خرمنم زد و آتش در آشیانه گرفت
چه جای گل که درخت کهن ز ریشه بسوخت
ازین سموم نفس کش که در جوانه گرفت
دل گرفته ی من همچو ابر بارانی
گشایشی مگر از گریه ی شبانه گرفت
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)