پندآموزى
پندآموزى همان راهنمايى درونى و قلبى قرآن است و از آن به «ذكر» ـ كه نام ديگر قرآن است ـ ياد مىشود.(6)
بدين سبب در برخى از آيات پس از بيان لزوم تفكر در آيات الهى، مسئله تذكر و پندآموزى از قرآن مطرح شده است:
«قرآن كتاب مباركى است كه آن را سوى تو فرو فرستاديم تا مردم در آيات آن تدبّر كنند و صاحبان خرد پند گيرند.» (ص: 29)
پندآموزى از سرنوشت اقوام گذشته، در قرآن بسيار مورد تأكيد قرار گرفته است، به گونهاى كه رفتار و عملكرد افراد و
جوامع آنان را بازگو كرده و سنّتهاى الهى را در مورد آنان بيان كرده است.(7)
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)