افسانه بابا نوئل و جشن کریسمس

[R A H A]

جشن کریسمس و آغاز سال 2012 میلادی،

بر تمام مسیحیان ایران زمین و جهانیان، پیشاپیش مبارک باد

با سلام و عرض تبریك خدمت یكایك شما عزیزان بخصوص هموطنان محترم مسیحی كه در ایام میلاد مبارک حضرت عیسی مسیح (ع) و همچنین آغاز سال نو میلادی 2012 و جشن زیبای كریسمس قرار دارند و با این امید كه همگی شما همواره شادمان و تندرست باشید، از خداوند متعال لحظات پر امید و لذت بخشی را برای شما آرزو می كنم.

آنگاه که جاهلیت بیداد می کرد، خداوند زنی پاکدامن را برای ماموریتی بزرگ برگزید و او نیز به فرمان خدایش پاسخ مثبت داد و در پناه رحمت الهی قرارگرفت، در آن روزگار ظلمت و تاریکی آنگاه که هزاران چشم شیطانی آمدنش را به فرمانروایان جاهلیت ندا می دادند و همه جا پی در پی به دنبال آثاری از تولدش می گشتند، او آرام آرام و در پرده رحمت الهی (او) را پرورش داد و در شبی زیبا و دور از چشم شیاطین متولد شد، او تنها نوزادی بود که از همان لحظه که چشم باز کرد قادر به سخن گفتن بود، او کسی بود که می توانست مردگان را زنده کند و بیماران را شفا دهد، او کسی نبود جز عیسی مسیح (ع)، او كه پیام آور صلح و مهرورزی بر پایه توحید و عدالت بود و از دامن مادری برخاست كه خداوند او را پاك قرار داد و بر زنان عالم برتری داد. مادری و پسری كه خداوند آنان را از آبرومندان بارگاه الهی و در جایگاهی رفیع قرار داده است. براستی که هیچ زنی جز حضرت مریم لیاقت مادری عیسی مسیح (ع) را در آن زمان نداشت چرا كه او از زنان برگزیده خداوند بود.

[R A H A]

میلاد مسعود پیام آور توحید، صلح و مهربانی، حضرت عیسی مسیح (ع) بر تمامی موحدین و پیروان ادیان الهی بویژه جهان مسیحیت گرامی باد



Hail Mary Full of Grace
The Lord is with Thee
Blessed art thou among women
and blessed is the fruit of thy womb, Jesus
Holy Mary, Mother of God
pray for us sinners
now and at the hour of our death
Amen



Merry Christmas

[R A H A]

"کریسمس"، جشنی که هر ساله نوید آغاز سال نوی میلادی را به جهانیان می‌دهد، یک جشن مذهبی برای مسیحیان است که در طول تاریخ خود، دگرگونی‌های بسیاری را تجربه کرده است. آنگونه که از تاریخ بر می‌آید، کریسمس در قرن چهارم میلادی که امپراطوری روم (بیزانس) بطور رسمی آیین مسیحیت را پذیرفت، در دنیای غرب رایج شد و به مرور زمان، نشو و نما گرفت .

مورخان می‌گویند این جشن گرچه متعلق به مسیحیان است اما در اصل از ایران باستان و آیین "مهر" (میترائیسم) گرفته شده و به همین دلیل، با دی و شب یلدای ایرانی همزادی و اشتراکات فراوان دارد. آنان در این زمینه به اختلاف نظرهای موجود بر سر سالروز ولادت حضرت عیسی(ع) استناد می‌کنند و می‌گویند که بحث میان بزرگان عالم مسیحیت و تاریخ نگاران درباره روز میلاد آن حضرت چنان زیاد است که نمی‌توان در این باره، روزی را مشخص کرد.

[R A H A]

زمان "کریسمس" اکنون نیز میان شاخه‌های مختلف مسیحیت اعم از ارتدوکس ، کاتولیک و پروتستانها، متفاوت است و هریک، مبنایی را برای آن تعیین کرده‌اند گرچه همگی به سالروز تولد "مهر" (میترا) - خدای پاکی- در ایران باستان نزدیکند. آداب و رسوم کریسمس نیز در طول زمان دچار دگرگونیهای بسیار شده است به‌گونه‌ای که می‌گویند هدیه‌دادن و شیرینی‌های متنوع و رنگارنگ آن در قرن نوزدهم میلادی توسط تاجران یهودی در اروپا رایج شد.

عده بسیاری نیز معتقدند که "بابانوئل"، شخصیت افسانه‌ای که مسیحیان را در ایام کریسمس با هدایای خود، خوشحال می‌سازد، در واقع از "عمو نوروز" ایرانی الهام گرفته و در ابتدا، لباسی سبز بر تن داشته است. علت تغییر رنگ بابانوئل به لباس قرمز مشخص نیست و به همین دلیل، امروزه عده‌ای - به طنز یا جدی- معتقدند که شرکت کوکاکولا، چنین رنگی را به آن داده است. بابانوئل پیش از این به کودکان هدیه می‌داد اما چند دهه است که به لطف تبلیغات دنیای مصرف، دادن هدیه به بزرگان را نیز مد کرده است .

با وجود این، برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوتهایی نیز با یکدیگر دارد.
کریسمس بار دیگر در حال نزدیک شدن است و مردم برای جشن گرفتن تولد حضرت عیسی مسیح(ع) به کلیساها می‌روند. در این دوران، به خصوص رایج است که مسیحیان از دستورهای حضرت عیسی(ع) پیروی می‌کنند، اما چیزی که به خوبی درک نشده، این است که مسلمانان هم حضرت عیسی(ع) را دوست داشته و به وی احترام می‌گذارند، چرا که او نیز یکی از پیام‌آوران خدا برای بشریت بوده است.

[R A H A]

به نقل از سایت مک هال، شخصیت حضرت عیسی(ع) در اسلام، نقشی اساسی دارد و مسلمانان ایمان دارند که خداوند، انجیل را به عیسی داده است، همان‌گونه که تورات را بر موسی(ع)، زبور را بر داود(ع) و قرآن را بر محمد(ص) نازل کرده است. جالب است بدانیم، مسلمانان تا زمانی که به حضرت عیسی(ع) ایمان نیاورند، مسلمان به شمار نمی‌روند و اسلام، تنها دینی است که بر مسیحیت گواهی داده است. همچنین اسلام، احترام خاصی نیز برای حضرت مریم(س) قایل است و در قرآن نیز سوره مریم به زندگی وی اختصاص دارد. زندگی عیسی مسیح(ع) برای مسیحیان و غیرمسیحیان واقعه مهمی است.

هم مسلمانان و هم مسیحیان می‌توانند درس‌های بسیاری از کریسمس بگیرند، اما گاه به نظر می‌رسد، این جشن سالانه، پیروزی سمبل‌های شرک بر دین عیسی(ع) است و در این‌‌باره اختلافی وجود ندارد، چراکه سمبل‌های گرفته‌شده از دین‌های غیرخداپرستانه، تولد و درس‌های حضرت عیسی مسیح(ع) را تحت‌الشعاع قرار داده است این اختلاط باعث اختلال در اصول اساسی مسیحیت مانند روحانیت، سادگی، فروتنی، مهربانی و بخشندگی است.
کریسمس برهه‌ای افتخارآمیز از سال است، اما هر ساله چهره حضرت عیسی(ع) و آموزه‌های وی بیشتر و بیشتر از این مراسم رخت برمی‌بندد. ولی به هر حال، نکته مثبتی هم دارد که اگر نبود، روابط خانوادگی از انچه امروزه دیده می شود بدتر بود و درواقع، تنها فرصتی است که خانواده‌ها تلاش می‌کنند، پیوندهای شکسته‌شده‌شان را ترمیم کنند.

[R A H A]

در جنگ جدایی دین از مدارس و دولت، کریسمس پیروزی بزرگی در بازگرداندن روحانیت به زندگی فرد است. واقعا خجالت‌آور است که به جای کریسمس مبارک از الفاظی مانند تعطیلات مبارک و تبریکات فصلی استفاده شود که بیشتر ناشی از تمایلات تجاری است. انکار مسیحیت در جشن‌های کریسمس به هیچ‌کس کمک نمی‌کند. درواقع ما مسلمانان از وجود محتواهای بیشتر مسیحیت استقبال می‌کنیم و احترام خود را به روش خودمان و با برپایی جشن به حضرت مریم(س) و فرزندش نشان می‌دهیم.

در حالی که عده‌ای می‌کوشند تا مسلمانان و مسیحیان را از هم جدا کنند، ما با نیرویی جدایی‌ناپذیر با یکدیگر متحد می‌شویم؛ نیرویی که پیام عشق، صلح و آموزه‌های فراموش‌ناشدنی حضرت عیسی(ع) بوده و از سوی پیروان هر دو دین پذیرفته شده است.
این جمله فراموش‌ناشدنی است: عیسی پسر مریم گفت: دنیا یک پل است، از آن بگذرید، اما خانه‌ای بر آن نسازید. کسی که به روز آخرت معتقد است، امید به ابدیت دارد، اما این دنیا، تنها یک ساعت است.

[R A H A]

آن را در ستایش و دعای خداوند برای آسایش در روزی نادیده بگذرانید؛ این جمله‌ای است که بر سردر بزرگ‌ترین معماری مسلمانان، مسجد ساخته شده توسط امپراتور اکبر در استان آگرا در شمال هند نوشته شده است.
چرا تولد حضرت عیسی(ع) در همه جهان جشن گرفته می‌شود، به ویژه در آمریکا، اما پیام صلح و عشق وی تقریبا نادیده انگاشته می‌شود؟

[R A H A]

در دوران باستان، درسراسر اروپا، جشن‌های رومی ها، اقوام ژرمن یا اقوام سلت نوید دهنده آغاز فصل زمستان بودند.
سپس، با ظهور مسیحیت، به مناسبت میلاد حضرت مسیح در شب ۲۴ دسامبر این مراسم تحت عنوان نوئل، کریسمس و یا نویداد جشن گرفته می‌شود.
به این ترتیب رسوم مذهبی جایگزین سنت های قومی می گردد.
درخلال قرن ها، رسوم مذهبی و قومی با یکدیگر می آمیزند و جشن نوئل یا کریسمس به یک جشن مذهبی و جمعی تبدیل می گردد، یک جشن خانوادگی که هر کشور آن را بر اساس سنت های خود برگزار می کند.
مراسم نوئل در قرون وسطی سنت درخت نوئل یک سنت به جا مانده از اقوام سلت است.
دروییدها که راهبان این قوم محسوب می شدند هنگام برگزاری جشن آغاز فصل زمستان درختان کاج را با سبب های طلایی و شمع های روشن تزیین می کردند.
در قرون وسطی درخت کاج لقب درخت زندگی یافت، زیرا همواره سرسبز است.
در عین حال درخت کاج نماد زندگی و روشنایی بود.
در دوران قرون وسطی، سن نیکلاس، حامی کودکان وظیفه توزیع هدایای نوئل را به عهده داشت.
وی از بام خانه ای به بام خانه ای دیگر می رفت و از راه لوله بخاری وارد خانه ها می شد و جوراب های کودکان که بر لبه شومینه دیواری آویزان بودند را پر از هدایا و شیرینی جات می کرد.
تا قرن نوزدهم مقدار و تنوع هدایا به مراتب کمتر از امروز بود و شامل طبل، فلوت، اسباب بازی های چوبی و عروسک می شد.
گاهی یک دست لباس یا حتی یک روبان سر هدیه داده می شد.
در هر حال هر وسیله تازه ای نشانه آغاز سال نو بود.
در کشورهای اسکاندیناوی، هیزم نوئل نیز جزو سنت ها محسوب می شد.
بر اساس یک افسانه قدیمی، مردم این منطقه در شب نوئل یک قطعه هیزم بزرگ را به خانه می آوردند و پس از ابراز امیدواری برای خوشبختی، سلامتی و رفاه، این هیزم را آتش می زدند تا مشکلات و گرفتاری ها با سوزاندن این هیزم از بین بروند.
مراسم نوئل در عصر حاضر درخت کاج نوئل به شیوه ای که امروز شناخته شده از ایالت آلزاس فرانسه در قرن چهاردهم ریشه گرفته است.
اکنون این درخت را در داخل خانه نصب می کنند و در شب ۲۴ دسامبر آن را تزیین می کنند.
این سنت پس از سال ۱۸۷۰ میلادی در فرانسه رواج یافت.
نخستین درخت های کاج در آن دوره با سیب های سرخ، گل، روبان ها و شمع تزیین می گردید.
از قرن نوزدهم، سنت تزیین درخت کاج در کشورهای شمالی و اروپایی و کانادا و ایالات متحده رایج می شود.
اما بابا نوئل یا سانتا کلاوس در سال ۱۸۲۲ در آمریکا و در نوشته های دکتر مور که داستان های کودکان را می نوشت، متولد گردید.
به این ترتیب، بابا نوئل جایگزین سن نیکلاس می شود.
امروز افسانه بابا نوئل که ریشه در قرن ها رسوم و باورها دارد به شکل یک مرد کوچک اندام چاق و خوش رو با ریش سفید، لباس قرمز و چکمه های مشکی در آمده است.
وی سوار بر سورتمه ای که گوزن ها آن را می کشند سراسر اروپا، امریکا، کانادا را در می نوردد و هدایای کودکان را توزیع می کند.
در نخستین دهه هزاره سوم بابا نوئل مدرن تر می شود.
امروز می توان وی را در تلویزیون مشاهده کرد، صدای او را از رادیو شنید و حتی کودکان می توانند با تماس تلفنی هدایای درخواستی خود را به او بگویند.
امروز بابا نوئل دارای یک آدرس اینترنتی است و با ایمیل به کودکان پاسخ می دهد!
گردآوری: گروه فرهنگی ایرانی لینک
منبع: سایت جام جم آنلاین – بهرام افتخاری

[R A H A]

کریسمَس یا نوئل نام جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامی‌داشت زادروز مسیح برگزار می‌شود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری آنرا در شامگاه ۲۴ دسامبر نیز برگزار می‌کنند. اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز بیست و پنجم دسامبر را به عنوان میلاد مسیح جشن می‌گیرند. برخی از مسیحیان ارتودوکس در روسیه، اوکراین، سرزمین مقدس (ناحیه تاریخی فلسطین) و دیگر مکانها، به سبب پیروی از گاهشماری یولیانی، جشن کریسمس را در روز ۷ ژانویه برپا می‌دارند. اعضای کلیسای ارامنه طبق سنت منحصر به فردی، روز میلاد و همچنین روز غسل تعمید مسیح را همزمان در روز ششم ژانویه جشن می‌گیرند.

ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در ۲۵ دسامبر آغاز گشته و تا جشن خاج‌شویان در روز ۶ ژانویه ادامه می‌یابد. هرچند مهم‌ترین عید مذهبی در گاهشمار مسیحی، روز عید پاک (به عنوان روز مصلوب شدن و رستاخیز عیسی) است، مردم بسیاری به‌خصوص در کشورهای ایالات متحده و کانادا، کریسمس را مهم‌ترین رویداد سالانه مسیحی محسوب می‌دارند. با وجودی که این روز، یک عید مذهبی شناخته می‌شود، از اوایل سده بیستم میلادی به بعد به طور گسترده به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار شده و برای بیشتر مردم، این ایام فرصتی است برای دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم. کریسمس با آیین‌های ویژه‌ای به‌طور مثال آراستن یک درخت کاج، برگزار شده و شخصیتی خیالی به نام بابانوئل در آن نقشی مهم دارد.

ریشه لغوی

واژه کریسمس (به انگلیسی: Christmas)، به معنای «مراسم عشای ربانی (مَس) در روز مسیح»[۱] در حدود سال ۱۰۵۰ میلادی به صورت واژه Christes maesse در انگلیسی قدیم به معنی «جشن مسیح»، وارد زبان انگلیسی گردید و محققان معتقدند، گونه کوتاه‌تر آن یعنی Xmas شاید در قرن سیزدهم برای نخستین بار به کار رفته باشد. واژه قدیمیتر «یول» (Yule) احتمالاً از واژه آلمانی jōl یا انگلوساکسونی geōl که به جشن انقلاب زمستانی اشاره دارد، مشتق شده‌است. واژه‌های متناظر در دیگر زبانها چون، نَویداد (Navidad) در اسپانیایی، ناتاله (Natale) در ایتالیایی و نوئل (Noël) در فرانسوی، همگی معنای «میلاد» را تداعی می‌کنند و واژه آلمانی «وایناختِن» (Weihnachten)، به معنی «شب تقدیس‌شده» می‌باشد.

ریشه تاریخی

نمایی از دکوراسیون کریسمس گالری لافایت در پاریس. تاثیر اقتصادی کریسمس از مهم‌ترین عواملی است که به طور پیوسته در طول چند سده گذشته در بسیاری از مناطق جهان، باعث رشد اقتصادی بوده‌است.

در دوران ما قبل تاریخ ، مردم سرزمین های مختلف ، فرا رسیدن نیمه زمستان را – که شب ها به تدریج کوتاه می شد و طول روزها افزایش می یافت - با آتش افروزی و آیین های قربانی و مراسم سنتی جشن می گرفتند . رومیان ، این روزها را جشن " ساتورنالیا " ، می نامیدند و در ماه دسامبر ، چند هفته را به شادمانی و قمار بازی می گذراندند. قبایل ژرمن شمال اروپا نیز نیمه زمستان را با عیش و نوش و مراسم مذهبی جشن می گرفتند.[۲] جامعه مسیحیت اولیه، میان تاریخ واقعی میلاد عیسی مسیح و مراسم مذهبی بزرگداشت این واقعه، فرق می‌نهاد. در دو قرن نخست پیدایش آیین مسیحیت، بازشناسی تاریخ زادروز شهدای مسیحی و به پیروی از آن، عیسی، با مخالفتهای بسیاری در بین پیروان این آیین روبرو شد. عده بسیاری از پدران کلیسا، نظرات نیشدار و کنایه‌آمیزی در خصوص برپایی جشن تولد افراد در ادیان پاگانیسم (آیینهای دگرکیشی یا چندخدایی) داشتند و در واقع از دید کلیسا، این روزِ جانسپاری قدیسان و شهدا بود که می‌بایست به عنوان روز واقعی به دنیا آمدن آنان، گرامی داشته شود. منشا دقیق انتخاب روز ۲۵ ماه دسامبر به عنوان میلاد عیسی مسیح در پرده‌ای از ابهام قرار دارد و تاریخدانان در مورد آنکه مسیحیان از چه زمانی شروع به برپاداشتن جشن میلاد مسیح نمودند، راسخ نیستند. گرچه اناجیل چهارگانه در عهد جدید، تولد عیسی را با جزئیات شرح می‌دهند، ولی هیچ تاریخی در آنها ذکر نشده‌است.[۳] روز ۲۵ دسامبر، برای نخستین بار در سال ۲۲۱ پس از میلاد، در نوشته‌های سکستوس ژولیوس افریکانوس (اولین تاریخنگار مسیحی) به عنوان روز تولد مسیح، انعکاس یافته و بعدها به طور فراگیر در عالم مسیحیت پذیرفته شده‌است.

اما بیشتر محققان معتقدند که این روز در امپراتوری روم جایگزینی برای جشن «روز تولد خورشید شکست ناپذیر» (dies solis invicti nati) که در هنگامه انقلاب زمستانی به عنوان نماد نوزایی خورشید، به دور افکندن زمستان و ندای تولد دوباره بهار و تابستان برگزار می‌شد، رایج گردید و در واقع کریسمس، صورت «مسیحی شده» این جشن است. پیش از پذیرفتن آیین مسیحیت به عنوان دین رسمی روم در قرن چهارم میلادی، رومیان هر ساله در روز ۱۷ دسامبر در جشنی به نام ساتورنالیا به سیاره کیوان (ساتورن)، ایزد باستانی زراعت، احترام می‌نهادند. این جشن تا هفت روز ادامه میافت و انقلاب زمستانی را که طبق گاهشماری یولیانی باستان حدوداً در ۲۵ دسامبر واقع می‌شد، شامل می‌گردید. هنگام عید ساتورنالیا، رومی‌ها اقدام به برپاداشتن جشن و سرور، به تعویق انداختن کسب و کار و منازعات، هدیه دادن به همدیگر و آزادکردن موقتی برده‌ها می‌نمودند. همچنین آیین رازآمیز میترائیسم، بر پایه پرستش ایزد باستان ایران زمین، میترا، در سرزمینهای تحت فرمانروایی روم باستان اشاعه زیادی یافته بود و بسیاری از رومیان، رویداد بلندتر شدن روزها به دنبال انقلاب زمستانی را با شرکت کردن در مراسمی به منظور بزرگداشت زادروز میترا، در ۲۵ دسامبر جشن می‌گرفتند. این جشنها و سایر مناسک تا اول ژانویه ادامه میافت که رومیان این روز را نخستین روز ماه و سال جدید می‌دانستند.

کلیسای کاتولیک روم روز ۲۵ دسامبر را به عنوان زادروز مسیح برگزید تا به مراسم پاگانیسم در آن زمان معنا و مفهوم مسیحی بخشد. برای نمونه، کلیسا جشن زادروز میترا خدای نور و روشنایی را با جشن بزرگداشت زادروز عیسی که عهد جدید او را نور و روشنی جهان می‌نامد، جایگزین نمود. کلیسای کاتولیک با این امید که پیروان آیین میترا را به آیین مسیحیت وارد کند، به انها اجازه داد تا به عنوان بزرگداشت زادروز مسیح به برگزاری جشن و سرور خود در تاریخ معین شده پیشین ادامه دهند.

بابانوئل

شخصیتی که امروزه به شکل پیرمردی مهربان و چاق است و با لباس سرخ رنگ و ریشی سفید و بلند، هنگام کریسمس در میان برگزارکنندگان این جشن ظاهر می‌گردد به چندین اسم شناخته می‌شود که بابانوئل (Papa noel)، سانتا کلوز (Santa claus) و سنت نیکولا (Saint Nicola) از معروفترین این اسامی‌اند.

تاریخچه بابا نوئیل

در سده چهارم میلادی ، یکی از اسقف های آسیای صغیر ( ترکیه امروز ) به خاطر رفتار مهربانانه اش با کودکان شهرت یافت.این شخص که بعدها به سنت نیکولاس ( نیکولاس قدیس) شهرت یافت ، در نقاشی های قرون وسطا و عصر رنسانس به شکل مردی بلند بالا با چهره ای جدی و نجیبانه نشان داده شده است و تا حدود قرن شانزدهم ، جشن مخصوص او در روز ششم دسامبر در سراسر اروپا برگزار می گردید ، اما از آن پس، این جشن ، تنها به پروتستان های هلند منحصر گردیدمهاجران هلندی که به آمریکای شمالی کوچ کردند ، این رسم را با خود به آن کشور بردند و در آنجا بود که نام او به سانتا کلوز (به انگلیسی: SANTA CLAUS) تغییر یافت

آیین‌های کریسمس

برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارد. اما مشترکات این مراسم این است که: مسیحیان برای جشن گرفتن میلاد عیسی مسیح به کلیساها می‌روند، در منزل یک درخت کاج را تزیین و چراغانی می‌کنند و در خیابان‌ها و کوچه‌ها دسته‌دسته سرودهای پرستشی و شکرگزاری اجرا می‌نمایند.