شهیدان بنی هاشم :
ابوالفضل العباس بن علی بن ابی طالب
فرمانده و پرچمدار غیور و رشید کربلا،مظهر رشادت،جوانمردی،گذشت،فداکا ری و پاسداری و پاکبازی است. پدرش امیرالمومنین علی(ع) است که در کودکی و نوجوانی او را پروراند تا در حماسه عظیم عاشورا یار و یاور اباعبدالله(ع) باشد. مادرش فاطمه بن حزام(ام البنین) است که در بلاغت و فصاحت و درایت و نجابت زبانزد بود.
عباس(ع) از نخستین دم قیام حسین(ع) در مدینه،حامی بی بدیل همه لحظه ها و صحنه ها و نگاهبان و همراه امام بود. هنگام رفتن امام به دارالاماره مدینه،کنار دارالاماره با شمشیر آخته مراقب و نگهبان برادر و مولایش بود و در راه سپر خطرها و پیشامدها.
وی نماینده اول امام،هنگام گفتگو با دشمن -عمرسعد- در کربلا بود.ابوالفضل العباس، ابوالفضائل یعنی پدر و دارنده همه فضیلتها بوده است. وی وارث علم علوی،شجاعت حیدری، فقه نبوی،حلم حسنی و رشادت حسینی بود. گفته اند او را "ابوالفضل" نامید اند چون فرزندی به نام فضل داشته است.
حضرت ابوالفضل(ع) نامها و القاب دیگری نیز دارد،مانند:
بطل العلقمی(قهرمان علقمه)،
کبش الکتیبه(فرمانده لشکر)،
صاحب اللوا(پرچمدار)،
عمید(پیشوای لشکر)،
سقّا و ساقی(آب آور)،
قمربنی هاشم(ماه بنی هاشم)،
ابوقربه(صاحب مشک)،
باب الحوائج(گره گشا و بن بست شکن)،
اطلس(خوش صورت و خوش سیما)،
عبد صالح و ... .
امیرالمومنین علی(ع) او را عباس نامید و عباس یعنی کسی که در صحنه نبرد چین بر پیشانی می افکند(شجاع).
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)