گريه جبرئيل بر مصايب زينب (سلام الله علیها)
روايت شده است كه پس از ولادت حضرت زينب (سلام الله علیها)، حسين (علیه السلام) كه در آن هنگام كودك سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا (صلی الله علیه واله) آمد و عرض كرد: ((خداوند به من خواهرى عطا كرده است )).
پيامبر(صلی الله علیه واله) با شنيدن اين سخن ، منقلب و اندوهگين شد و اشك از ديده فرو ريخت . حسين (علیه السلام) پرسيد: ((براى چه اندوهگين و گريان شدى ؟)).
پيامبر(صلی الله علیه واله) فرمود: ((اى نور چشمم ، راز آن به زودى برايت آشكار شود.))
تا اينكه روزى جبرئيل نزد رسول خدا (صلی الله علیه واله) آمد، در حالى كه گريه مى كرد، رسول خدا (صلی الله علیه واله) از علت گريه او پرسيد، جبرئيل عرض كرد: ((اين دختر (زينب) از آغاز زندگى تا پايان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گريبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصيبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصيبت جانسوز برادرش امام حسن (علیه السلام) گردد و از اين مصايب دردناك تر و افزون تر اينكه به مصايب جانسوز كربلا گرفتار شود، به طورى كه قامتش خميده شود و موى سرش سفيد گردد.))
پيامبر (صلی الله علیه واله) گريان شد و صورت پر اشكش را بر صورت زينب (سلام الله علیها) نهاد و گريه سختى كرد، زهرا (سلام الله علیها) از علت آن پرسيد. پيامبر (صلی الله علیه واله) بخشى از بلاها و مصايبى را كه بر زينب (سلام الله علیها) وارد مى شود، براى زهرا (سلام الله علیها) بيان كرد.
حضرت زهرا (سلام الله علیها) پرسيد: ((اى پدر! پاداش كسى كه بر مصايب دخترم زينب (سلام الله علیها) گريه كند كيست ؟ پيامبر اكرم (صلی الله علیه واله) فرمود: ((پاداش او همچون پاداش كسى است كه براى مصايب حسن و حسين (علیه السلام) گريه مى كند))(3)
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)