بعضی وقتها توی یه لحظه های خاص وقتی آدم به گذشته هایی که در تار و پودش حک شده و با تمام ثانیه هاش زندگی کرده فکر می کنه یه کاتالیزوهایی باعث میشن که آدم به اون لحظه ها خودش رو نزدیکتر احساس کنه و حتی لمسشون بکنه . این لینک بامن که همین کار رو میکنه وقتی بهش گوش می دم بغض شیرینی گلوم رو فشار می ده که نمی دونم از شوق یا حسرت یا ..........

کلیک بفرمایید