کاربر فعال
قیام امام حسین علیه‌السلام و یاران با ایمان و وفادار ایشان در طول تاریخ همواره مورد توجه شخصیت‌های آزاد‌یخواه و صاحب تفكر و اندیشه بوده است و همواره منبع الهام بسیاری از نام آوران جهان معاصر بوده است.
با گذشت نزدیك به 14 قرن واقعه جانسوز قیام امام حسین(ع) و یارانش نه تنها فراموش نشده بلكه بر شمار هواداران امام افزوده شده و ابعاد قیام از نظر سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی روشن‌تر شده است. این مطلب را می‌توان از سخن شخصیت‌های مهم فرهنگی، سیاسی و اجتماعی جهان معاصر به خوبی دریافت
کاربر فعال
«مهاتما گاندی» معمار استقلال هند و رهبر ملی مردم این كشور
وی در تفحص زندگانی امام حسین(ع) و علت جاودانگی و پایداری آن به یك مسئله مهم رسیده و همانا درسی از سرور آزادگان یاد گرفته و آن را برای استقلال هند به كار بسته است، یعنی او به پیروی از امام، به مردم هند كه طرفدار استقلال هند بودند اعلام نمود مرگ را به بازی و مسخره بگیرید و نترسید.
«من برای مردم هند چیزی تازه نیاوردم، فقط نتیجه‌ای را كه از مطالب و تحقیقاتم درباره تاریخ زندگی قهرمان كربلا به دست آورده بودیم، ارمغان ملت هند كردم. اگر بخواهیم هند را نجات دهیم واجب است همان راهی را بپیماییم كه حسین‌بن علی پیمود.»
کاربر فعال
«پورشو تاملاس توندون» رئیس سابق كنگره ملی هندوستان
وی معتقد است كه با بزرگداشت قیام و خاطره شهیدان كربلا همیشه روح معنویت، آزاد زیستی، بزرگواری، فداكاری و ایثار در جامعه خواهد جوشید و جامعه از فقر فرهنگی به غنای فرهنگی و اعتلا خواهد رسید و همیشه سرزنده و در مسیر حیات معقول پیش خواهد رفت.
«من اهمیت بر پا داشتن این خاطره بزرگ تاریخی را می‌دانم. این فداكاری‌های امام حسین (ع) سطح فكر بشریت را ارتقا بخشیده است و خاطره آن شایسته است همیشه باقی بماند و یادآوری شود.»
کاربر فعال
«ساور جینی ناید» شاعر هندی
وی عزاداری عزاداران حسینی را هر سال موجب زنده نگهداشتن واقعه جانسوز كربلا می‌داند و قیام حسینی را استوار نمودن دین بزرگ حضرت محمد (ص) ذكر می‌كند كه امام حسین(ع) عشق نهایی خود را به خدا با شهادتش ثابت نمود.
شب شهادت حسین مریدانش با پیراهن سیاه، و پای برهنه، با چشمان اشكبار به یاد واقعه جانسوز داستان كهن مكرر و دردناك را بیان می‌نمایند كه مریدانت سراپا اندوه می‌گویند: «حسین ای حسین. چرا هزاران هزار دوست تو این طور اشك می‌ریزند؟ ای مقدس عالی مقام آیا اینها برای فداكاری بی‌نظیر تو نیست؟ زیرا كه پرچم دین بزرگ پیامبر محمد (ص) را برافراشتی و در مقابل جهانیان عشق عجیب خود را به خدا ثابت نمودی.»
کاربر فعال
«رابرت ویر» نویسنده كتاب دو جلدی جهان مذهبی
وی در این كتاب شهادت امام حسین (ع) را حادثه غم‌انگیز صدر اسلام ذكر كرده و علت آن را عدم پذیرفتن یزید به عنوان رهبر جهان اسلام از طرف امام حسین (ع) ثبت كرده است
عدم بیعت امام حسین (ع) با یزید موجب شد كه یزید برای خاموش نمودن هر نوع اعتراض و مخالفتی نیروهای خویش را اعزام نماید و نتایجی كه حاصل شد:
«امام حسین (ع) و كلیه اعضای خانواده و تنی از یارانش در محلی به نام كربلا در عراق قتل‌عام شدند؛ جامعه اسلامی با شوك مواجه شد و مخالفت با بنی‌امیه تشدید شد.»
کاربر فعال
«واشنگتن ایرونیك» مورخ امریكایی
او معتقد است كه امام حسین (ع) مسئول بود. او پیشوایی امت اسلام را به عهده داشت و امام جامعه خویش بود و امام نور را شایسته نبود كه خلافت امام نار را بپذیرد. از این رو فشارها و ناراحتی‌ها را تحمل نمود تا دین اسلام را از چنگال بنی‌امیه نجات دهد.
واقعه جانگداز عاشورا چنان ناگوار و هولناك است كه مورخانی نظیر«محمدبن علی‌بن طباطبا» معروف به ابن طقطقی آن را مشهورترین مصیبت‌ها دانسته و از شدت غم و اندوه نتوانسته است در این مورد بیشتر حوادث را مورد بررسی قرار دهد.
ایرونیك روح این قیام را جاودانه و فناناپذیر و نمونه شجاعت دانسته و نوشته است «برای امام حسین (ع) ممكن بود كه زندگانی خود را با تسلیم شدن به اراده بزید نجات بخشد لیكن مسئولیت پیشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمی‌داد كه او یزید را به عنوان خلیفه بشناسد. او به زودی خود را برای قبول هر ناراحتی و فشار به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنی‌امیه آماده ساخت در زیر آفتاب سوزان خشك و در روی ریگ‌های تفتیده عربستان روح حسین (ع) فناناپذیر بر پاست.»
کاربر فعال
«ماربین آلمانی»
ماربین حضرت حسین (ع) را شخصیت سیاسی، مذهبی استثنایی در چهارده قرون اخیر دانسته و علت جاودانگی قیام حسین (ع) را مبارزه با ظلم و ستم و جور بنی‌امیه كه غاصب حكومت بودند ذكر كرده است. ماربین با تجزیه و تحلیل قیام عاشورا ریشه نهضت‌های عظیم اسلامی را تا امروز در شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفای او دانسته است كه تن به بیعت با یزید را نه تنها نپذیرفتند كه زندگی در حكومت یزید را ذلت و خواری می‌دانستند و از این رو برای رسیدن به مقصود عالی‌شان خودگذشتگی و شهادت را انتخاب كردند. حسین تنها كسی است كه در چهارده قرن بیش در برابر حكومت جور و ظلم قد علم كرد.
حسین (ع) با قربانی كردن عزیزترین افراد خود و با اثبات مظلومیت و حقانیت خود به دنیا درس فداكاری و جانبازی آموخت و نام اسلام و اسلامیان را در تاریخ ثبت و در عالم بلند آوازه ساخت.
هدف و ایده آل حسین (ع) جلوگیری از ظلم و ستم بود و این همه قوت قلب و از خود گذشتگی را در راه مقصود عالی خویش به خرج داده است.
کاربر فعال
«توماس كارلایل» مورخ انگلیسی
كارلیل (كارلایل) در مورد ایمان استوار و اعتقاد راسخ قهرمان كربلا می‌گوید: «بهترین درسی كه از تراژدی كربلا می‌گیریم این است كه حسین و یارانش ایمان به خدا داشته‌اند آنها با عمل خود روشن كردند كه تقوی و برتری عددی در جایی حق با باطل روبرو می‌گردد اهمیتی ندارد پیروزی حسین با وجود اقلیتی كه داشت، حیرت و شگفتگی من است.»
کاربر فعال
«جرجی زیدان» نویسنده مسیحی
زیدان در مورد امام حسین (ع) كتاب فاجعه كربلا را تألیف نموده است. زیدان در كتاب با مراجعه به كتب معتبر و موثق مختصری از تاریخ صدر اسلام و حوادث عاشورا تا ورود اسیران كربلا به شام آورده است كه در اینجا به حضور اسیران در برابر منظره سر بریده حسین (ع) همه را متأثر و محزون ساخت وقتی چشمان یزید بر سر بریده افتاد سر تا پا بلرزید و دانست چه عمل بزرگ و فجیعی را مرتكب شده است.
کاربر فعال
«نیكلسون» اسلام شناس
نیكلسون می‌گوید: «بنی امیه طغیانگر بودند و قوانین اسلامی را نادیده انگاشتند. مسلمین را خوار نمودند و صاحبان اصلی حكومت را كشتند. بنابراین تاریخ از روی انصاف حكم می‌كند كه خون حسین (ع) به گردن بنی امیه است.
وی در جایی دیگر حادثه كربلا را موجب اتحاد می‌داند و تأثیر آن را در ایران ذكر می‌كند.
«حادثه كربلا مایه پشیمانی و تأسف امویان شد زیرا این واقعه شیعیان را متحد كرد و برای انتقام حسین (ع) هم صدا شدند و صدای آنها در همه جا و مخصوصاً نزد ایرانیان كه می‌خواستند از نفوذ عرب آزاد شوند، انعكاس یافت.»
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)