به آتش كشيدن خيمه ها
آتش به آشيانه مرغى نمىزنند
گيرم كه خيمه، خيمه آل عبا نبود
غروب عاشورا، پس از شهادت اباعبدالله عليهالسلام و ياران باوفايش، عمر سعد خيمههاى امام حسين عليهالسلام و اهل بيتش را به آتش كشيد. كاروان را غارت كردند؛ حتى به گوشوارههاى دختركان يتيم نيز چشم طمع داشتند. زنان بىدفاع حرم حسينى را از خيمهها بيرون راندند و خيام را به آتش كشيدند. آنها را با سر و روى باز بر شترهاى بىمحمل و بىسايهبان نشاندند و به كوفه بردند. به هيچ كس و هيچ چيز رحم نكردند. امام زين العابدين عليهالسلام در توصيف آن صحنه فرمودند: «به خدا قسم هرگاه به عمهها و خواهرهايم نگاه مىكنم، اشك به چشمانم مىدود و به ياد فرار آنها از خيمهاى به خيمه ديگر و از پناهگاهى به پناهگاهى ديگر در روز عاشورا مىافتم؛ آنگاه كه آن گروه فرياد مىزدند: خانه ظالمان را بسوزانيد!»
منبع: پایگاه حوزه
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)