متاع دنیا را خدا برای شما آفریده است، منتها اگر شما آن قدر مجذوب شدید که آن جایی که پای تکلیف سخت‏به میان آمد، نتوانستید از این‏ها دست‏بردارید، این می‏شود یک طور . و اگر نه، آن جایی که پای امتحان سخت پیش می‏آید، می‏توانید از این‏ها به راحتی دست‏بردارید، این می‏شود یک طور دیگر .
در هر جامعه دو قسم طرفدار حق وجود دارد . اگر آن قسم خوب خواص طرفدار حق بیش‏تر باشند، هیچ وقت جامعه اسلامی دچار حالت دوران امام حسین‏علیه السلام نخواهد شد; تاابد بیمه بیمه است . اما اگر آن دسته دیگر خواص طرفدار حق زیاد شود، واویلاست . آن وقت‏حسین بن علی‏ها به مسلخ کربلا خواهند رفت، یزیدها سرکار می‏آیند و بنی‏امیه هزار ماه به کشور پیغمبر حکومت می‏کند و امامت تبدیل به سلطنت می‏شود .(مردم از روی ایمان و دل از امام تبعیت می‏کنند اما از سلطان به خاطر قهر و غلبه، نه دوست داشتن) بنای کجی که گذاشته شد، چنان بود که بنی عباس هم شش صد سال حکومت کردند . خلفایی که اهل شرب خمر و فساد و هزار فسق و فجور بودند، مثل بقیه سلاطین مسجد هم می‏رفتند، برای مردم نماز هم می‏خواندند .
وقتی خواص طرفدار حق در یک جامعه با اکثریت قاطعشان، آن چنان می‏شوند که دنیای خودشان برایشان اهمیت پیدا می‏کند، اولش با شهادت حسین بن علی‏علیهما السلام با آن وضع آغاز می‏شود; آخرش هم به بنی‏امیه و شاخه مروانی و بنی‏عباس و بعد از بنی عباس هم سلسله سلاطین در دنیای اسلام تا امروز می‏رسد . لذا در زیارت عاشورا می‏گویید: «اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد .» در درجه اول، گذارندگان خشت اول را لعنت می‏کنیم; حق هم، همین است .